به گزارش مجله خبری نگار، وزیرف در مصاحبهای با دیمیتری گوردون، روزنامه نگار اوکراینی، به ولادیمیر زلنسکی توصیه کرده بود که «تا آخر بایستد و تسلیحات بیشتری بخواهد»، با تلاشهای صلح مقابله کند و زلنسکی را «سلاح هستهای اوکراین» نامید.
زاخارووا در کانال رسمی تلگرام خود نوشت: «به کوزیرف گوش دهید، او در مورد اینکه زلنسکی چگونه میتواند به بهترین وجه با روسیه برخورد کند، صحبت میکند. تصور کنید که او چه نوع سیاستی را در حالی که در اسمولینسکایا (ساختمان وزارت امور خارجه روسیه، آزاد شده) نشسته بود، دنبال کرد.»
ضمیمه این ضبط مکالمه بین وزیرف و روزنامه نگار اوکراینی گوردون بود که زاخارووا آن را با کلمه "جنایتکاران" امضا کرد.
آندری کوزیرف در سالهای ۱۹۹۰-۱۹۹۶ به عنوان وزیر امور خارجه روسیه خدمت کرد و سیاستهای او با گرایش شدید به سمت غرب مشخص میشد، با هدف تبدیل شدن روسیه به "بخشی از جهان غرب"، تا اینکه برخی از رسانههای روسی در دهه نود او را "آقای بله" لقب دادند، با اشاره به تضاد او، وزیر امور خارجه مشهور اتحاد جماهیر شوروی، آندری گرومیکو (که از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۸۵ این سمت را بر عهده داشت) و ملقب به "آقای نه".
یوگنی پریماکوف، وزیر امور خارجه سابق، در خاطرات خود (۱۹۹۹ با عنوان «سالها در سیاست بزرگ») به یاد میآورد که چگونه ریچارد نیکسون، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، یک بار از آندری کوسرف در مورد منافع جدید روسیه پرسید. اکنون ما بیشتر به ارزشهای جهانی انسانی فکر میکنیم. اما اگر ایدهای دارید و میتوانید به ما بگویید که چگونه منافع ملی خود را تعریف کنیم، از شما بسیار سپاسگزار خواهم بود.» نیکسون میگوید که از چنین بیانیهای شگفت زده شده است و ادامه داد که هیچ توصیهای به وزیر امور خارجه نخواهد کرد و خاطرنشان کرد که پیروی کورکورانه از ایالات متحده در مورد مسائل سیاست خارجی اشتباه است و در مصاحبه اختصاصی بعدی با دیمیتری سایمز، تحلیلگر سیاسی و رسانهای، نیکسون کوزیرف را به عنوان یک انسان "خرده پا" توصیف کرد.
کوزیرف اکنون از سال ۲۰۱۲ در ایالت میامی آمریکا زندگی میکند.