به گزارش مجله خبری نگار، دکتر آنتون کازانتسف، چشم پزشک، خاطرنشان میکند که همه این عوامل تأثیر منفی بر وضعیت ایمنی عمومی و موضعی دارند که میتواند منجر به مشکلات مختلفی در چشم پزشکی شود.
کاهش ایمنی موضعی میتواند منجر به فعال شدن ویروسهای نهفته مانند ویروس تبخال شود که به طور غیرفعال در بدن گردش میکنند. هنگامی که سیستم ایمنی بدن ضعیف میشود، این ویروس میتواند باعث بیماریهای چشمی مانند کراتیت هرپسیک شود که با علائم شدید مشخص میشود: اشک ریزش، باریک شدن برش چشم، بسته شدن پلک ها، قرمزی چشمها و فرد احساس ناراحتی زیادی میکند، گویی چیزی وارد چشم شده است.
علاوه بر این، فعال شدن ویروس میتواند منجر به بیماریهای شبکیه مانند رتینیت ناشی از سیتومگالوویروس شود که در اثر ذرات ویروسی در گردش در بدن ایجاد میشود. ویروسهای دیگر مانند ویروس اپشتین بار نیز میتوانند باعث مشکلات چشمی شوند.
"استرس مربوط به کار، به ویژه در مقابل کامپیوتر، میتواند منجر به عدم تعادل در سیستم تطبیقی چشم شود. این سیستم که توسط لنز نشان داده میشود، امکان تمرکز بر روی اجسام در فواصل مختلف را فراهم میکند. کار بیش از حد روی کامپیوتر میتواند منجر به فشار خون معمول سازگاری شود و منجر به کاهش دید و تاری تصاویر شود. این یک اختلال عملکردی است که میتواند با کمک چشم پزشکان، تسکین تنش روانی-عاطفی و گاهی اوقات تجویز داروهای آرام سازی عضلانی اصلاح شود.
کاهش ایمنی موضعی میتواند منجر به عوارضی در هنگام استفاده از لنزهای تماسی شود، به خصوص اگر فرد بهداشت مناسب را رعایت نکند، زیرا در دورههای استرس و ایمنی کم، حتی آسیبهای جزئی ناشی از لنزهای تماسی میتواند به نقطه ورود به عفونت تبدیل شود که میتواند منجر به زخم یا فرسایش قرنیه شود.
چشم پزشکان با تجویز داروهای لازم به فعالیت ویروسی و التهابی کمک میکنند و اولین کسانی هستند که متوجه اثرات استرس بر بدن میشوند. در طول دورههای استرس روانی و عاطفی، توجه ویژهای به سلامت چشم، پیروی از قانون ۲۰-۲۰-۲۰، گذراندن وقت در فضای باز و انجام معاینات پزشکی منظم برای تشخیص و درمان به موقع هر گونه مشکل سلامتی مهم است.
منبع: gazeta