به گزارش مجله خبری نگار/عصر ایران،حدود پنج سال پیش، زوونیمیر ورسلیا، دکترای علوم اعصاب از دانشکده پزشکی ییل، و همکارانش با انجام یک آزمایش پیشگامانه، جامعه پزشکی را شوکه کردند. آنها مغز یک خوک کشتارگاهی را از سرش خارج کرده و به مدت چهار ساعت در دمای اتاق از اکسیژن محروم کردند. سپس، آنها این مغز خوک را به دستگاه احیای خود متصل کردند و آن را - تا حدودی - احیا کردند.
امکان باز گرداندن مغز مرده به زندگی
شبکه رگهای خونی مغز زنده، خون غنی از اکسیژن و مواد مغذی را از طریق شریانها و مویرگها به مغز منتقل میکند. از این رو، محققان از دستگاه خود به نام BrainEx برای پمپاژ ترکیبی از مواد نگهدارنده و داروها به داخل مغز خوک مرده استفاده کردند و مسیرهایی را هدف قرار دادند که معمولاً به دلیل از دست دادن اکسیژن آسیب میبینند.
این ترکیب حاوی جایگزینی برای خون متشکل از مولکولهای متعادل کننده سطح pH سلول ها، داروهای پیشگیری کننده از واکنش بیش از حد ایمنی و آنتی بیوتیکها بود.
چندین اتفاق قابل توجه رخ داد: قشر خاکستری به رنگ صورتی درآمد. سلولهای مغز تولید پروتئین را از سر گرفتند. نورونها شروع به نشان دادن نشانههایی از فعالیت متابولیکی مانند سلولهای زنده کردند. مغز بار دیگر در حال انجام عملکردهای پایه سلولی بود، اما هوشیار نبود - محققان انتظار چنین چیزی را نداشتند - و نمیتوان آن را «زنده» نامید.
با این حال، محققان ناظر بر این فرآیند گفتند که مغز دیگر مرده به نظر نمیرسد.
دکتر لنس بکر، متخصص احیا، ایست قلبی و مراقبتهای ویژه، در نوامبر ۲۰۲۴ به مجله نیوساینتیست گفت: "این نتیجه در تضاد با همه چیزهایی است که فکر میکردیم در مورد مرگ میدانیم. " وی ادامه داد: "ما در یک لحظه تغییر پارادایم واقعی قرار داریم، زیرا در حال بازتعریف زندگی و مرگ هستیم. "
پس از آزمایش آن روی خوک ها، ورسلیا و همکارانش اکنون در حال مطالعه مغزهای اهدایی انسان با دستگاه BrainEx هستند. این عملیاتی ظریفتر از آزمایشهای روی خوک است و پیامدهای اخلاقی جدی را به همراه دارد.
برای نسخه خوکی این آزمایش، محققان اطمینان حاصل کردند که هیچ فعالیت مغزی مرتبط با ادراک رخ نمیدهد. آنها طبق مقاله سال ۲۰۱۹ خود که در مجله نیچر منتشر شد، داروهای آرامبخشی را در فرمول خود گنجاندند که از فعالیت الکتریکی جلوگیری میکرد و آزمایش را پس از شش ساعت پایان دادند. ورسلیا به نیوساینتیست گفت: "ما مجبور بودیم روشهای جدیدی را توسعه دهیم تا مطمئن شویم هیچ فعالیت الکتریکی به روشی سازمان یافته رخ نمیدهد که ممکن است هر نوع هوشیاری را نشان دهد. "
هنگامی که با مغز انسان سر و کار دارید، جلوگیری از ادراک به توجه بیشتری نیاز دارد. طبق گفته هانک گریلی، کارشناس حقوقی زیست پزشکی در دانشگاه استنفورد کالیفرنیا، اگر مغز یک فرد در چنین آزمایشی به سمت هوشیاری حرکت کند، پیامدهای آن مشکل ساز خواهد بود. او به نیوساینتیست گفت: "این از نظر اخلاقی، قانونی و علمی پر از نکات پیچیده است. "
ورسلیا به این نشریه گفت که او و همکارانش هیچ قصدی برای اتصال فردی در زمان مرگ به دستگاه BrainEx خود ندارند. اما آنچه آنها تاکنون به دست آوردهاند، گامی مهم در جهت اثبات این است که مرگ مغزی امکان دارد به اندازه آنچه قبلاً تصور میشد، پایان همه چیز نباشد و امید تازهای را برای نجات بیمارانی ایجاد کرده است که بین مرگ و زندگی قرار دارند.
در همین حال، محققان در حفظ فعالیت سلولی مغزها تا ۲۴ ساعت موفق بودهاند که امکان آزمایش درمانهایی را برای بیماریهای عصبی فراهم میکند. آنها امیدوارند به بیماران مبتلا به بیماریهایی مانند آلزایمر و پارکینسون کمک کنند.