جام پهلوانک‌ها؛ کشتی دهه نودی‌ها‌

به گزارش مجله خبری نگار، نمی‌دانم خبر دارید یا نه. همین هفته پیش جام پهلوانک‌ها در تهران با حضور ۳ هزار کشتی‌گیر از سراسر کشور برگزار شد. همه شرکت‌کننده‌های این مسابقه بین ۱۲ تا ۱۳ سال داشتند و در این چند روز طبق برنامه و قرعه‌کشی با هم کشتی‌گرفتند. شاید در این مسابقه پهلوانک‌ها فن‌های زیادی بلدنبودند یا در عرض سه‌سوت فیتیله‌پیچ می‌شدند و حریف را خاک‌می‌کردند، ولی به معنی واقعی مرام پهلوانی را نشان‌دادند، دست دوست‌شان را گرفتند و با او گریه‌کردند و خندیدند. می‌خواهیم از این که چطور می‌توانیم بفهمیم کشتی ورزش ماست یا نه، بگوییم و با چند اصطلاح کشتی آشنایتان‌کنیم.

روی تشک با کشتی!

کشتی نسبت به بیشتر رشته‌های کودکان و نوجوانان سخت‌تر و متفاوت‌تر است. در این رشته هم باید جسم‌تان آماده باشد و هم ذهن‌تان، چون در این رشته فشار برد و باخت روی دوش کشتی‌گیر است. البته خیلی‌ها این موضوع را برگ برنده کشتی می‌دانند و می‌گویند وقت کشتی گرفتن، یادمی‌گیرید زمان چقدر مهم است و باید در یک مدت محدود از ذهن و جسم‌تان استفاده‌کنید و موفق شوید. در واقع کشتی باعث‌می‌شود که شخصیتی سخت و با اعتمادبه‌نفس داشته‌باشید و هرقدر کشتی‌گرفتن را تمرین‌کنید این ویژگی‌ها در شما پررنگ‌تر خواهد شد. چون روی تشک با چالش‌های زیادی مواجه‌می‌شوید و این شما هستید که نتیجه را مشخص‌می‌کنید. در کشتی، آیین جوانمردی را یادمی‌گیرید و می‌فهمید همیشه با بردن روی تشک کشتی، قهرمان نمی‌شوید به‌خصوص وقتی جان حریف‌تان در خطر است.

اصطلاحات کشتی‌گیری

اگر یک مسابقه کشتی را دیده‌باشید، متوجه‌می‌شوید گزارشگر برای هر فن یک اسم می‌آورد. در این جا درباره بعضی فن‌ها که کمتر اسمش را شنیدید توضیح می‌دهیم. برای تعریف این اصطلاحات از «ورزش سه» کمک گرفته‌ایم.

پلنگ‌شکن| در فن پلنگ شکن، کشتی‌گیر، حریف را به سمت خود کشیده و با قدرت دست و حرکت پا او را از پشت به روی تشک می‌اندازد. اجرای این فن تبحر بالایی می‌خواهد.

آفتاب مهتاب| این فن در حالت سرپا اجرا می‌شود. وقتی هر ۲ کشتی گیر در حالت سرشاخ هستند و دستشان پشت گردن یکدیگر قرار دارد، هر کدام سریع‌تر بتوانند دست حریف را در اختیار بگیرند، می‌توانند آفتاب مهتاب را اجرا کنند. کشتی گیر خودش به پشت می‌خوابد و حریف را از روی سرش می‌تاباند.

خورجین‌تکون| وقتی یک کشتی‌گیر برای گرفتن زیر دوخم اقدام می‌کند، کمر حریف را در اختیار گرفته و پا‌های او را باز می‌کند تا شرایط را برای به هم زدن تعادل حریف مهیا کند. بدین ترتیب می‌تواند حریفش را خاک کرده یا به پُل بزند.