کد مطلب: ۵۷۰۰۳۴
۱۰ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۲:۴۶
عکس جدید و خیره کنندۀ تلسکوپ فضایی جیمز وب، یک کارخانه ستاره‌سازی عظیم را نشان می‌دهد که در ابر ماژلانی بزرگ جای دارد.

به گزارش مجله خبری نگار،این تلسکوپ قدرتمند، هیدروژن اتمی میان ستاره‌ای سحابی N۹۷ را نشان می‌دهد که وسعتی حدود ۱۶۳۰ سال نوری دارد. این منطقه با رنگ نارنجی، زرد و آبی خود به طور فعال در حال تشکیل ستارگان است و تقریبا توسط دانشمندان ناشناخته باقی مانده است. منطقۀ N۹۷ در ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد و حدود ۱۶۱ هزار سال نوری با زمین فاصله دارد. این منطقه معمولاً به عنوان یک نسخۀ جوان‌تر از سحابی رتیل در همسایه آن یاد می‌شود. اما به رغم شباهت‌هایشان، دانشمندان فکر می‌کنند که در طول ۵۰۰ هزار سال اخیر، N۹۷ با سرعتی دو برابر سحابی رتیل، ستاره تشکیل داده است.

مطالعه مناطق ستارگان‌ساز مانند N۹۷ با کمک جیمز وب به دانشمندان این امکان را می‌دهد تا در مورد ترکیب ابر‌های گاز و غبار ستاره‌زا در کیهان اولیه، زمانی که تشکیل ستاره‌ها در شدیدترین حالت خود بود، اطلاعات بیشتری کسب کنند. عکس جدید جیمز وب بر روی سه مجموعه غول‌پیکر گاز اتمی سرد به نام ابر‌های مولکولی متمرکز شده که شامل چیزی است که ستاره‌شناسان N۹۷South یا S ۱ می‌نامند.

یکی از برجسته‌ترین جنبه‌های این تصویر، الگوی «ستاره‌فشان» است که قلب روشن N۹۷ را احاطه کرده است. این اثر توسط سنبله‌های پراش ناشی از ۱۸ قطعه آینه اولیه جیمز وب در هنگام جمع‌آوری نور ایجاد می‌شود. این آینه‌ها به شکل یک الگوی شش ضلعی مانند لانه زنبور چیده شده‌اند.

این سنبله‌های پراش نور زمانی به وجود می‌آیند که جیمز وب اجسام روشن و فشرده‌ای را مطالعه می‌کند که دارای نوری هستند که از یک مکان متمرکز بیرون می‌آید. بنابراین، وقتی این تلسکوپ ۱۰ میلیارد دلاری به کهکشان‌ها نگاه می‌کند، حتی آن‌هایی که ممکن است بسیار کوچک به نظر برسند، نور از منابع به شکلی پراکنده‌تر به سمت آن می‌آید.

تصویر جدید N۹۷ را با استفاده از ابزار فروسرخ میانی (MIRI) جیمز وب ثبت شد. نور مرئی به آسانی توسط چنین ابر‌های غبار متراکمی جذب می‌شود، اما نور فروسرخ راحت‌تر از آن‌ها عبور می‌کند؛ بنابراین نمای فروسرخ به اخترشناسان این امکان را می‌دهد تا به اعماق این منطقه ستاره‌ساز نگاه کنند.

در نتیجه، جیمز وب می‌تواند اجسام ستاره‌ای جوانی را ببیند که هنوز در ابری از گاز و غبار پنهان شده‌اند. این به اصطلاح «پیش‌ستاره‌ها» هنوز مواد کافی از این پوشش ابری جمع‌آوری نکرده‌اند تا به اندازه‌ای عظیم شوند که هیدروژن را در هسته‌های خود با همجوشی به هلیوم تبدیل کنند.

در این عکس، ستارۀ تازه متولد شده‌ای را می‌بینیم که بتازگی این فرآیند را آغاز کرده و به عنوان درخشان‌ترین نقطه در میان ابر‌های نارنجی متشکل از گاز و غبار دیده می‌شود. مشاهدات جیمز وب از N۹۷ بخشی از مأموریت این تلسکوپ قدرتمند است که شامل بررسی تکامل دیسک‌ها و پوشش‌های مواد اطراف ستارگان در مراحل مختلف تکامل آن‌ها می‌شود.

برچسب ها: ستاره
ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر:
قوانین ارسال نظر