به گزارش مجله خبری نگار،گرچه ممکن هست در بعضی زودتر یا دیرتر از این سنین اتفاق بیفتد. این تفاوت در شروع سن بلوغ امری کاملاً طبیعی هست. گاهی بعضی افراد دوره بلوغ را بدون ایجاد هر گونه تغییر در بدن خود، سپری میکنند. این مسئله بلوغ دیررس نامیده میشود.
بلوغ دیررس دلایل متفاوتی ممکن هست داشته باشد. معمولا این مسئله در خانواده ارثی هست. ممکن هست والدین، عمو، خاله، خواهرها یا برادرهای فرد نیز به این مسئله دچار باشند. این مسئله تأخیر سرشتی «دیر شکوفا» نامیده میشود و معمولاً نیاز به هیچ درمانی ندارد. این نوجوانان با گذشت زمان بهطور طبیعی رشد میکنند، اما این مسئله در آنها دیرتر از همسالانشان اتفاق میافتد.
مشکلات پزشکی نیز ممکن هست گاهی باعث تأخیر بلوغ شود. بعضی افراد مبتلا به مریضیهای مزمن مثل دیابت، فیبروز مثانه، مشکلات کلیه و حتی آسم ممکن هست در سنین بالاتری به بلوغ برسند، چون این مریضیها رشد بدن را دشوارتر میسازند. درمان و بازرسی صحیح این مریضیها میتواند به پیش گیری از بلوغ دیررس کمک کند.
افرادی که دچار سوءتغذیه میباشند نیز دیرتر از همسالان خود به بلوغ میرسند، برای مثال نوجوانانی که دچار کماشتهایی و بیاشتهایی عصبی میباشند، معمولاً میزان زیادی وزن کم میکنند و بدنشان قادر نخواهد بود به میزان کافی رشد کند.
دخترانی که بیش از اندازه به فعالیتهای ورزشی سرگرم میباشند معمولاً دیرتر به بلوغ میرسند، چون ورزش باعث از بین رفتن چربی بدن آنها میشود و میزان معین از چربی برای رسیدن به بلوغ دختران لازم هست.
بلوغ دیررس ممکن هست به خاطر مشکلات غده هیپوفیز نیز باشد، چون این غده هورمونهای مهمی برای رشد بدن ساخت میکند.
در صورتیکه بهطور طبیعی فردی دیرتر از دیگران به بلوغ برسد، نیازی به درمان ندارد، اما درصورتیکه شخص به خاطر تأخیر یا نداشتن رشد و بلوغ دیررس، شدیداً نگران و مضطرب باشد، بعضی از پزشکان با تجویز داروهای مکمل هورمون جنسی، بلوغ را جلو میاندازند
بعضی افرادی که در سنین طبیعی به بلوغ نمیرسند، مشکلات مربوط به کروموزوم دارند که از DNA ساخته شده هست که شامل برنامههای سازندگی بدن هست. مشکل کروموزومها ممکن هست در رشد طبیعی بدن اختلال ایجاد کند.
سندرم ترنر مشابهای از اختلال کروموزوم هست. این مسئله زمانی اتفاق میافتد که دو کروموزوم X در زنها غیرطبیعی بوده و یا وجود نداشته باشد. این مسئله در رشد دختران و همینطور در رشد تخمدانها و ساخت هورمونهای جنسی تأثیر میگذارد. زنانی که این مشکل خود را مورد درمان قرار نداده باشند، قدی کوتاهتر از حد معمول دارند، نازا میباشند و ممکن هست به سایر مشکلات و اختلالات پزشکی نیز مبتلا باشند.
مردان مبتلا به سندرم کلاین فلتر، یک کروموزوم X اضافه دارند» بهجای XY، XXY و این مسئله میتواند بر نحوهی رشد آنها تأثیر منفی بگذارد.
بلوغ دیررس در پسران شایعتر هست و با علائم زیر مشخص میشود:
– رشد نکردن بیضهها تا سن ۱۴ سالگی
– سپری شدن ۵ سال از زمان شروع رشد اندام جنسی و تکمیل نشدن رشد آن
در دختران علائم بلوغ دیررس عبارتاند از:
– عدم رشد سینهها تا سن ۱۳ سالگی
– وجود فاصله زمانی بیش از ۵ سال از شروع رشد سینهها تا شروع نخستین قاعدگی
– عدم شروع قاعدگی تا سن ۱۶ سالگی
تمامی افردی که به بلوغ دیررس دچار میشوند، از اینکه با همسن و سالان خود تفاوت دارند، احساس ناخوشایندی دارند. احساس استرس و خجالت ناشی از بلوغ دیررس خصوصاً در پسران اکثر هست. اما دخترانی که نسبت به همسالان خود جثه کوچکتری دارند و اندام جنسی آنها رشد نکرده، معمولا بهاندازه پسران به داشتن مشکل متهم نمیشوند.
– درمان دلیل اساسی
– هورمون درمانی
روش درمان بلوغ دیررس به دلیل آن بستگی دارد. در صورتیکه دلیل بلوغ دیررس یک مریضی اساسای دیگر باشد، درمان مریضی، بلوغ دیررس را هم برطرف میکند.
در صورتیکه بهطور طبیعی فردی دیرتر از دیگران به بلوغ برسد، نیازی به درمان ندارد، اما درصورتیکه شخص به خاطر تأخیر یا نداشتن رشد و بلوغ دیررس، شدیداً نگران و مضطرب باشد، بعضی از پزشکان با تجویز داروهای مکمل هورمون جنسی، بلوغ را جلو میاندازند. اقدام به درمان برای پسران بسیار شایعتر از دختران هست.
درصورتیکه پسر نوجوانی تا سن ۱۴ سالگی علائم بلوغ را نداشته باشد، ممکن هست مصرف تستوسترون برای یک دوره ۴ تا ۶ ماهه برای او تجویز شود. با مصرف دوز پایین تستوسترون، بلوغ شخص آغاز میشود و بعضی خصوصیات مردانه مثل عضلانی بودن در بدن او شکل میگیرد، اما مصرف تستوسترون باعث پیش گیری از رشد قد فرد و رسیدن به ماکزیمم قد بالقوهی او نمیشود.
در دختران، در صورت نیاز به درمان، دوزهای بسیار پایین استروژن بهصورت قرص یا برچسب روی پوست، تجویز میشود.
درصورتیکه بلوغ دیررس بر اثر اختلالات ژنتیکی باشد، قابل درمان نیست؛ اما انجام هورموندرمانی باعث شکلگیری خصوصیات جنسی در فرد میشود.
در صورت داشتن تومور، ممکن هست نیاز به انجام جراحی باشد، اما این کودکان در معرض خطر ابتلا به کمکاری غده هیپوفیز میباشند.
منبع:اینفو