اشاره سریال پر محتوا سروش صحت به لذت زیست در دم رهنمون

این روز‌ها سرفه‌های ناشی از کم فرهنگی زیاد شده و مکان برای نفس کشیدن فرهنگی هم کمیاب، اما بطور اتفاقی برمی‌خورم به سریال ملیح اقای سروش صحت با نام باحال مگه همه عمر چندتا بهاره

به گزارش مجله خبری نگار/کمی احساس نفس کشیدن می‌کنم، ضرب المثل قدیمی هم یغه‌ام را می‌گیرد که در بیابان لنگ کفش هم غنیمتی است دوباره سراغ سریال را می‌گیرم و به جا‌های خوبی می‌رسم.

در این آشفته بازار که همگان از پایین دست بودن آثار نمایشی کم و بیش مطلع هستند سروش صحت به رویه سریال سازی خودش در تلویزیون رجوع کرده و ساختار مورد علاقه اش را در فیلمنامه‌ی که خودش و یار دیرینش ایمان صفایی نوشته اند را اجرا کرده است.
سریال مگه همه عمرچند تا بهاره با همان اسمش ما را به لذت زیست در دم رهنمون می‌کند و داستان خانواده سنتی با پدر و پدر بزرگ و برادر و پسرعمو و رفقا را در خانه‌ای قدیمی روایت می‌کند و ماجرای ماری که در خانه است در همین قسمت‌های ابتدای بیننده را سوار بر مرکب قصه گویی می‌کند و با خود می‌برد.
سروش صحت در ادامه خودش از افتادن به لوده بازی مرسوم دو دهه اخیر جان سالم بدر برده و توانسته سریال استاندار برای تماشاگراستاندار بسازد او دست به یک ریسک بزرگ زده که به گمانم برگ برنده این سریال نمایش خانگی است و آن هم قرار دادن علی مصفا که شمایل یک روشنفکر متین و با وقاررا باخود یدک می‌کشد در کنار رشید (قدرت الله ایزدی) که شمایل بازی نمایش‌های شبانه را با خود دارد و این هم جواری با زیرکی سروش صحت خنده را به لب تماشاگر هدیه می‌دهد.
کارنامه صحت در تلویزیون با پژمان و لیسانسه و فوق لیسانس‌ها و ساختمان پزشکان و شعمدونی کارنامه قابل قبول در ارتباط گرفتن با تماشاگر است و در این میان کمدی ملیح و اندازه را به نمایش می‌گذارد او یک فیلم سینمایی هم ساخته که برخلاف مدیوم تلویزیونی اش است و یک قصه مرگ اندیشانه‌ای را دستمایه قرارداده که آن فیلم هم پیشنهادی برای تماشاست. جهان با من برقص
غنیمت بودن از این دست سریال‌ها که استاندار‌های سریال سازی را دارند اکنون در مختصات اجتماعی فرهنگی جامعه ما همچون همان لنگ کفش محترم در بیابان می‌ماند، اما افسوس که باید به این درد بزرگ اذاعان داشته باشیم که پس از داشتن دهه‌ها سال، سینما و تلویزیون و نیروی انسانی معقول در حوزه نمایش باید با چراغ قوه بدست بدنبال آثاراستاندارد بگردیم کم فرهنگی در جامعه رخ می‌نمایاند و این درد بزرگی است

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری