حقایق جالب درباره دختری نابینا و عجیب غریب که با نوک بینی و نرمه گوش می‌بیند

به گزارش مجله خبری نگار،بعد از جنگ جهانی اوّل «ژول رومن» صد‌ها نابینا را در فرانسه آزمود و چندین نفر را پیدا کرد که قادر بودند تفاوت میان روشنایی و تاریکی را تشخیص دهند.

او دریافت که این حساسیت به نور، در نواحی روی بینی و نوک انگشتان متمرکز است.

در ایتالیا یک عصب شناس به نام «چزاره لومبروسو» دختر نابینایی را پیدا کرد که می‌توانست با نوک بینی و نرمه گوش چپش ببیند.

او زمانی که به ناگهان نور درخشانی به گوشش تابیده می‌شد، خود را عقب می‌کشید.

در سال ۱۹۵۶ میلادی به یک پسر بچه نابینای اسکاتلندی یاد دادند که بین نور‌های رنگی تفاوت قائل شود و اشیای درخشان را از فاصله‌ی حدود یک متر را تشخیص دهد.

در سال ۱۹۶۰، یک گروه پزشکی در ایالت ویرجینیای آمریکا دختری را مورد آزمایش قرار دادند و نشان دادند که او می‌تواند حتی وقتی که چشمانش با چند لایه باند و نوار بسته می‌شد، رنگ‌های مختلف را تمیز دهد و قسمت‌های کوتاهی از نوشته‌های درشت را بخواند.

در سال ۱۹۶۲، فرهنگستان علوم شوروی به بررسی یک معلم اهل منطقه کوهستانی اورال به نام «رزا کوله شووا» پرداخت.

رزا را پزشک او به مسکو فرستاده و معرفی کرده بود.

این دختر نابینا نبود، ولی به خانواده‌ای تعلق داشت که همه‌ی اعضای آن از نعمت بینایی محروم بودند و برای کمک به آن‌ها، خواندن حروف بریل و انجام کار‌های مختلف را با دستان خود آموخته بود.

در مسکو عصب شناسی به نام «شفر» مطالعات زیادی روی او انجام داد.

شفر نشان داد که رزا می‌تواند با چشمان بسته و در حالی که دست هایش از یک پرده عبور کرده اند، سه رنگ اصلی را از یکدیگر تشخیص دهد.

پژوهشگران این احتمال را مدنظر قرار دادند که شاید تفاوت در جذب و دفع گرما توسط هر رنگ، عاملی برای شناسایی آن از طریق لمس با نوک انگشتان بوده باشد؛ بنابراین برخی از این کارت‌های رنگی را سرد و برخی دیگر را گرم کردند، ولی این اقدام هیچ تأثیری روی تشخیص رزا نداشت.

شفر همچنین دریافت که رزا می‌تواند مطالب روزنامه و نت‌های موسیقی را با چشمان بسته بخواند.

در اینجا هم برای حذف احتمال خواندن حروف از طریق برجستگی‌های نقش بسته روی کاغذ، صفحات را زیر شیشه قرار دادند.

در آزمونی دیگر، یک روان شناس روس به نام «نوومیسکی» تصاویر‌ی نورانی را روی کف دست رزا تاباند.

او در این آزمون موفق شد شکل و رنگ تصاویر را تشخیص دهد و حتی این کار را در مورد تصاویری که روی اسیلوسکوپ (نوسان نما) تشکیل می‌شد نیز با موفقیت انجام دهد.

در یک آزمایش به دقت کنترل شده، او توانست در شرایطی که چشم بند به چشم داشت و یک پرده با یک قطعه مقوای بسیار بزرگ دور گردنش کشیده شده بود (تا مانع دیدن اطراف شود)، تنها به کمک آرنج، خط ریز یک روزنامه را بخواند.

بعد‌ها دانشمندان کشف کردند که در میان افراد عادی نیز از هر شش نفر، یک نفر قادر است پس از حدود یک ساعت تعلیم، تفاوت میان دو رنگ را از طریق لمس آن‌ها تسخیص دهد. 

منبع:اینفو