سرنوشت مبهم یک شهر مهم

به گزارش مجله خبری نگار، یوگنی پریگوژین، فرمانده گروه مزدوران واگنر روسیه ادعا کرده بود که نیروهایش پس از ماه‌ها درگیری شدید توانستند شهر باخموت اوکراین را به طور کامل تصرف کنند؛ ادعایی که رئیس جمهور اوکراین آن را رد می‌کند. ولودیمیر زلنسکی، در حاشیه نشست سران گروه ۷ در هیروشیما گفت، دیگر «چیزی» در باخموت سالم باقی نمانده است.

او افزود که از این پس باخموت «در قلب‌هایمان» جای دارد. به گزارش خبرگزاری فرانسه، کی‌یف می‌گوید پیشروی نیرو‌های اوکراین در حلقه پیرامونی شهر، ادامه حضور نیرو‌های «دشمن» در باخموت را دشوار کرده است. به گفته وزیر دفاع اوکراین، نیرو‌های این کشور همچنان کنترل یک منطقه مسکونی و برخی تاسیسات شهری را در اختیار دارند. نبرد در باخموت، شهری که زمانی محل سکونت ۷۰ هزار نفر بود، برای هر دو طرف درگیر اهمیتی نمادین دارد.

به گزارش خبرگزاری تاس، ولادیمیر پوتین، روز شنبه «تکمیل عملیات آزادسازی» این شهر را به مزدوران جنگی واگنر و تمامی نیرو‌های یگان‌های مسلح روسیه که از آن‌ها پشتیبانی لازم را به عمل آورده‌اند، تبریک گفت. از دست دادن احتمالی باخموت برای اوکراین از لحاظ نمادین شکست سنگینی تلقی می‌شود. از سوی دیگر، به باور برخی تحلیل گران، اوکراین با وارد کردن خسارت‌های سنگینی به روسیه در باخموت، عملا مسکو را به تخصیص بخش عمده‌ای از توان نظامی خود در این شهر سوق داد و در نتیجه توانست توان دفاعی روسیه در دیگر خطوط مقدم را کاهش دهد.

در عین حال، تصرف باخموت یک سکوی پرتاب برای نیرو‌های روسیه محسوب می‌شود. این شهر یک مرکز حمل و نقل و لجستیک منطقه‌ای در استان دونتسک اوکراین است؛ استانی صنعتی و عمدتاً روس‌زبان که مسکو قصد داشت با «عملیات ویژه نظامی» آن را ضمیمه خاک خود کند. در صورتی که ادعای تصرف باخموت درست باشد، آن گاه دو شهر بزرگ‌تر منطقه دونتسک یعنی کراماتورسک و اسلوویانسک که مسکو مدت‌ها آرزوی تصرف آن‌ها را داشت، در برد آسان توپخانه نیرو‌های روسیه قرار می‌گیرند.

مسکو برای تکمیل آن چه «آزادسازی» این مناطق نامیده است به کنترل هر دوی این شهر‌ها نیاز دارد. احتمال می‌رود شهر «چاسیو یار» در غرب باخموت، هدف بعدی نیرو‌های روسیه باشد؛ اگرچه این شهر در ارتفاعات قرار دارد و گمان می‌رود نیرو‌های اوکراینی در نزدیکی آن استحکامات دفاعی زیادی ساخته باشند.