به گزارش مجله خبری نگار،دکتر لیلا افشار هزارخانی با بیان اینکه پارکینسون یک اختلال دژنراتیو سیستم عصبی است که باعث از بین رفتن نرونها در جسم سیاه و هستههای قاعدهای مغز میشود، گفت: این اتفاق باعث کاهش دوپامین میشود و این درحالیست که دوپامین در مغز برای یادگیری، شادی آفرینی و حفظ الگوهای حرکتی بسیار مهم است.
وی افزود: علت بروز بیماری پارکینسون به صورت کامل شناخته نشده، اما دو فاکتور ژنتیکی و محیطی در بروز آن بسیار نقش دارد که از جمله فاکتورهای محیطی میتوان به سموم، تروما و داروهایی مانند فنوتیازین، هالوپریدول و متوکلوپرامید اشاره کرد.
وی با بیان اینکه این بیماری عمدتاً بر اساس نشانههای بیماری و از طریق معاینه تشخیص داده میشود، گفت: معمولاً پارکینسون در سن بالا رخ میدهد و در زیر ۵۰ سال جنبه ژنتیکی دارد.
این متخصص مغز و اعصاب عنوان کرد: علائم بیماری پارکینسون به صورت لرزش در دست و پا در حالت استراحت و نیز کندی حرکات است که در مراحل اولیه بیماری لرزش کم و در یک طرف بدن وجود دارد، اما با پیشرفت آن علائم در همه بدن مشاهده میشود.
افشار هزارخانی با بیان اینکه تاکنون درمان قطعی برای پارکینسون کشف نشده، اما از داروهایی مثل لوودوپا و آگونیستهای دوپامین برای درمان استفاده میشود، گفت: این دارو باعث افزایش دوپامین میشود.
وی افزود: گاهی در درمان بعضی بیماران از روش جراحی، توانبخشی و کاردرمانی نیز میتوان استفاده کرد.
وی اظهار کرد: مطالعات نشان داده که شاید ورزش و خوردن قهوه هم بتواند بروز بیماری پارکینسون را کمتر کند، اما هنوز این مسئله به طور کامل اثبات نشده است.