به گزارش مجله خبری نگار، این هنرمند پیشکسوت پس از گذراندن روزهای پرحاشیه، حالا روزهای نسبتا آرامی را پشت سر میگذارد. رویگری در گفت و گویی میگوید: همچنان مشغول استراحت هستم. یکسری دوستان هستند که همیشه به من لطف دارند و کنارم هستند، اما دوستان سینمایی و تلویزیونی گویا دیگر ما را از یاد برده اند؛ حتی تماس تلفنی که سادهترین راه احوالپرسی است هم انجام نمیدهند.
او درباره اوضاع جسمی اش هم اظهار میکند: خداراشکر تا حدودی میتوانم راه بروم و در کل خیلی بهتر از گذشته ام، اما پاهایم خیلی یاری نمیکند. گاهی برخی دوستانم لطف میکنند و مرا بیرون میبرند و اوقات فراغتم بالاخره میگذرد، اما اغلب تلویزیون تماشا میکنم و گاهی هم اگر کتاب به درد بخوری اطرافم باشد مطالعه میکنم.
رویگری سپس در پاسخ به اینکه آیا توانایی رفتن مقابل دوربین را دارید؟ میگوید: من تا زمانی که صورت و چشمانم کار کند میتوانم مقابل دوربین بروم، اما پاهایم خیلی یاری نمیکنند؛ با این حال تا آخر عمرم توانایی کار کردن دارم و دلم میخواهد برای مردم کشورم خدمت کنم و همان رضا رویگری گذشته باشم. اتفاقا اخیراً یک فیلم سینمایی به من پیشنهاد شده است و شاید اگر خدا بخواهد به اصفهان بروم و آن را کار کنم.
این هنرمند صحبتش را اینگونه ادامه میدهد: نمیخواهم گله کنم، اما حرف و سخن زیاد است. آدم از یکسری افراد بیشتر توقع دارد، اما خبری از آنها نیست. درک میکنم که همه گرفتارند، ولی دلم میخواست دوستان بیشتر به من سر میزدند و با هم صحبت میکردیم، اما متاسفانه گویا همه گرفتارند. ان شاءالله برای هیچکس بیماری نباشد به خصوص برای آنهایی که دوستشان داریم، اما کسانی که مریض احوالند همیشه چشمانشان به در است تا کسی به دیدنشان بیاید. متاسفانه درِ خانه ما خیلی باز نمیشود و فقط دوستانی که همیشه به من لطف دارند و اطرافم هستند را هر روز میبینم. من همه را دوست دارم، اما درک میکنم که گرفتاریها هم زیاد است.
رضا رویگری در پایان در پاسخ به اینکه برای مردم و کشور ایران چه آرزویی دارید؟ چنین میگوید: آرامش بزرگترین آرزویم برای مردم و کشورم ایران است و اینکه از لحاظ اقتصادی مردم وضعشان بهتر شود، سلامت باشند و شادی را حس کنند. برای کشورم هم سرفرازی و آبرو آرزو میکنم.