به گزارش مجله خبری نگار، چهاردهم مرداد سال ۱۳۷۷ شاید برای طرفداران استقلال به ظاهر روز مهمی تلقی نشود، ولی اتفاق فوقالعاده عجیبی در چنین روزی رخ داد که زمینهساز یکی از مهمترین اختلافات تاریخی میان دو نفر از چهرههای ماندگار این باشگاه شد.
۵ روز پس از قهرمانی استقلال در لیگ آزادگان، آبیها باید برای برگزاری مسابقهای تشریفاتی به مصاف ذوبآهن میرفتند.
جدالی که در اصفهان برگزار میشد و ناصر حجازی فقید به خاطر بیماری و خستگی ترجیح داد در خانه استراحت کند و تیم را همراه با امیر قلعهنویی که آن زمان دستیار اول محسوب میشد عازم نصف جهان کرد.
قلعهنویی ترکیب ثابت استقلال را انتخاب کرد و ساعاتی قبل از شروع بازی آن را با حجازی در میان گذاشت. ناصرخان اعتقاد داشت که بهتر است پسرش در ترکیب اصلی باشد، ولی قلعهنویی معتقد بود اگر آتیلا روی نیمکت بنشیند و از اوایل نیمه دوم وارد زمین شود، بهتر است.
همین مسأله موجب بحث میان سرمربی و دستیار شد و در نهایت زمینه را برای اختلاف بین حجازی و قلعهنویی فراهم کرد.
اگرچه این دو نفر پس از آن ماجرا چند ماه دیگر نیز با هم کار کردند، ولی جرقه اختلافاتشان از همین داستان زده شد و کم کم پای مسائل دیگر هم به میان کشیده شد.
فردا بیستوچهارمین سالگرد این ماجراست و قطعاً گروهی از استقلالیها حسرت میخورند که چرا داستان قلعهنویی و حجازی هنگامی که هنوز یک اختلافنظر ساده بود با پادرمیانی بزرگان مرتفع نشد تا به یک تقابل همه جانبه بدل
نشود؟