به گزارش مجله خبری نگار، از آن جا که هر ارتباطی، دو بخش کلامی و غیرکلامی را در بر دارد، در این مطلب سعی کردیم تاثیرات علایم غیرکلامی مثل ژستها، زبان بدن و علایم چهره را که در ارتباط بین زوجها نشان دهنده سردی روابط عاطفی است، بازگو کنیم تا زن و شوهرها مراقب روابط عاطفی خود باشند و اگر نشانهای از علایم مطرح شده را در زندگی مشترک شان احساس میکنند، همچون زنگ خطر بدانند و درصدد جبران و رفع آن باشند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.
قبل از بررسی نشانههای غیرکلامی، باید به تعریف و اهمیت توجه به زبان بدن اشاره کرد. زبان بدن به مجموعه رفتارهای غیرکلامی و فیزیکی اطلاق میشود که در آن فرد بدون صحبت کردن قادر به انتقال پیام و برقراری ارتباط با دیگران است. یادگیری تکنیکهای زبان بدن باعث میشود که ما در ارتباطات غیر کلامی خود که بخش عمدهای از ارتباطات ما را تشکیل میدهند، توانمندتر شویم و با استفاده بهینه از این تکنیکها میتوانیم در ارتباطات و مذاکرات خود بهتر بدرخشیم.
موضوع نقش اشارات غیرکلامی یا به زبان عامیانهتر، زبان بدن در پیشگیری از مشکلات ارتباطی زوجها مسئله مهم و تاثیرگذاری است بنابراین برای پیشگیری از مشکلات ارتباطی با همسرتان، علایم غیر کلامی را که در ادامه مطرح میشود در ارتباط با همسرتان بررسی کنید.
لبخندها، توجهات چشمی، نیازهای صمیمیت مثل در آغوش کشیده شدن، لمس شدن و دریافت نوازش از نشانههای عاطفی است که اگر زن و شوهر به آن توجه نداشته باشند، زندگی مشترکشان به سردی عاطفی منجر خواهد شد.
گفتگو از اوضاع روزمره و روزی که گذراندهاید، تاثیر زیادی در احساس خوشبختی دارد. زوجهای موفق همواره درباره روزمرهها و برنامههای آینده خودشان با هم گفتگو میکنند و از حال هم خبر میگیرند. حالا اگر یکی از آنها در این مواقع، احساس بیحوصلگی از خودش نشان دهد، مدام با گوشیاش بازی کند و حواسش به موضوع نباشد، انگار با زبان بدن خودش به ریشه زندگی مشترکش، تیشه زده است.
داشتن صدای بیش از اندازه بلند، چهره عبوس و چشمهای محزون، زنگ خطرهای نگران کنندهای است. مراقب باشید حریم خانهتان را با این رفتارها، سرد و بیعاطفه نکنید. خانه باید محل تبادل عاطفه و گرمای محبت باشد و بعضی رفتارهای غیرکلامی، دشمن این دستاورد میشوند.
کاهش لمس در ارتباط بین زوج ها، علاقه را کم رنگ میکند. حتما تماس پوستی با یکدیگر مانند بغل کردن و ... را حفظ کنید حتی در حد نوازش سر. از آن طرف، به کارگیری روشهای بازدارنده برای جلوگیری از تماس با یکدیگر هم توصیه نمیشود. مثلا انتخاب صندلی دارای دسته حائل با نفر کناری برای گفتگو با همسر اشتباه است چرا که صمیمیت و مجاورت در کنار هم موجب رفع دلخوری میشود. برای نشان دادن دلخوری، دوری کردن و قهر کردن بدترین راه حل است.
انتخاب مکانی برای نشستن در خانه که کمترین ارتباط چشمی با همسر را داشته باشد، به مرور زندگی را با مشکلات عاطفی مواجه خواهد کرد. بهتر است برای ابراز ناراحتی از یکدیگر به دنبال تقویت ارتباطات کلامی خودتان باشید، نه این که بخواهید از زبان بدن کمک بگیرید.
چهره عاری از احساس و لحن کلامی بیتفاوت، یک زنگ خطر دیگر است. البته در این مورد حتما خستگی و درگیری فکری را قبل از هر قضاوتی بررسی کنید.
چنان چه علایم ذکر شده را در زندگی مشترکتان زیاد میبینید، اگر مشکل از خودتان است تا دیر نشده به فکر مدیریت ماجرا باشید. در غیر این صورت، ابتدا با گفتگو و بیان احساس، نظرتان را با همسرتان در میان بگذارید. مثلا به او بگویید: «حس خوبی ندارم وقتی راجع به وقایع روزانه ات با من گفتگو نمیکنی، دوست دارم ازت بشنوم و با من صحبت کنی.»