به گزارش مجله خبری نگار، تجزیه و تحلیل اخیر محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی از متون پزشکی یونان و روم باستان، حقایق جالبی را در مورد وضعیت عملکرد شناختی در این جوامع باستانی آشکار کرده است.
بر اساس مطالعهای که در پورتال JAD منتشر شده است، برخلاف موارد مدرن زوال عقل گسترده مانند بیماری آلزایمر، اختلال شدید حافظه ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ سال پیش بسیار نادر بود.
این مطالعه از این ایده پشتیبانی میکند که عوامل محیطی و سبک زندگی مدرن، مانند سبک زندگی بیتحرک و آلودگی هوا، ممکن است در شروع زوال عقل نقش داشته باشند. یونانیان و رومیان باستان به ندرت در متون پزشکی خود به مشکلات جدی حافظه اشاره کردهاند. آنها عمدتاً اختلالات شناختی خفیف، مانند مشکلات حافظه که اغلب با روند پیری مرتبط هستند را توصیف کردهاند.
جالب است بدانید که با افزایش سن، برخی از افراد باستانی در یادگیری اطلاعات جدید یا حتی فراموش کردن نام خود دچار مشکل میشدند. با این حال، این موارد بسیار نادر بودند و مقایسه آنها با موارد مدرن زوال عقل دشوار است.
محققان معتقدند که زوال شناختی در روم باستان ممکن است با افزایش آلودگی محیط زیست و همچنین استفاده از سرب در زندگی روزمره مرتبط بوده باشد. رومیها از ظروف آشپزخانه و لولههای آب سربی استفاده میکردند و سرب را به عنوان شیرینکننده به شراب اضافه میکردند که میتوانست منجر به مسمومیت غیرعمدی با نوروتوکسین شود.
مقایسه با جوامع مدرن، مانند مردم بومی تسیمان در آمازون بولیوی، به دانشمندان این امکان را میدهد تا نقش محیط را در ایجاد زوال عقل بهتر درک کنند. تسیمانها که سبک زندگی پیشاصنعتی دارند، میزان ابتلا به زوال عقل پایینی را نشان میدهند که تأثیر محیط مدرن بر سلامت شناختی را تأیید میکند.
این یافتهها دیدگاههای جدیدی در مورد درک ما از زوال عقل ارائه میدهد و ممکن است به توسعه استراتژیهایی برای پیشگیری و درمان این بیماری شایع کمک کند. ادامه تحقیقات در این زمینه برای درک بهتر تأثیر محیط مدرن بر سلامت و رفاه ما مهم است.