به گزارش مجله خبری نگار، محققان دریافتند که باکتریهای تولید مثل، مشابه میکروارگانیسمهایی که میکروبیوم روده را تشکیل میدهند، در افراد مختلف متفاوت است. این باکتریها در طول رابطه جنسی بین افراد منتقل میشوند و اثر انگشت خاصی از خود بر جای میگذارند که بعداً قابل تشخیص است.
دکتر برندن چپمن، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه مرداک، گفت: فناوری ردیابی میکروبیوم جنسی یک فرد یا آنچه محققان "سکسوم" نامیدند، در نهایت میتواند در موارد تجاوز جنسی که اسپرم شناسایی نمیشود، استفاده شود.
چپمن توضیح میدهد: «اگر انزال وجود نداشته باشد، اگر از یک روش مانع پیشگیری از بارداری استفاده شود، یا اگر مرد وازکتومی کرده باشد، این روش یک رویکرد جایگزین بالقوه است.
محققان بر روی یک ژن باکتری به نام ۱۶S rRNA تمرکز کردند که در انسان یافت نمیشود. توالی ژنتیکی این ژن در باکتریهای موجود در افراد مختلف متفاوت است.
سوابهای تناسلی که از ۱۲ زوج (۲۴ نفر) قبل و بعد از مقاربت گرفته شد نشان داد که اثر انگشت باکتریایی یک فرد پس از رابطه جنسی روی شریک زندگی آنها قابل شناسایی است.
همچنین اشاره شد که این اثر انگشت حتی در هنگام استفاده از کاندوم نیز منتقل میشود، اگرچه بیشتر انتقال در این موارد از زن به مرد بوده است. با این حال، چپمن اشاره کرد که عوامل ناشناختهای مانند زمان استفاده از کاندوم در حین مقاربت وجود دارد.
به گفته چاپمن، در یک زوج، به نظر میرسد که رد پای باکتری پس از انتقال بین زوجین به مدت پنج روز باقی میماند.
محققان پیشنهاد کردند که این تکنیک میتواند دوره زمانی موجود برای آزمایش پس از تجاوز جنسی را «فراتر از آنچه در حال حاضر ممکن است» با استفاده از آزمایش DNA معمولی افزایش دهد، زیرا احتمال تشخیص اسپرم در ۲۴ ساعت اول پس از تجاوز بیشتر است.
با این حال، چپمن گفت که این فناوری "هنوز به مدتی نیاز دارد تا بتواند در دادگاه مورد استفاده قرار گیرد" و به نیاز به بهبود دقت اثر انگشتهای باکتریایی قابل تشخیص اشاره کرد.
تیم تحقیقاتی همچنین امیدوار است که هورمون جنسی را در غیاب رابطه جنسی و چگونگی تغییر آن در طول چرخه قاعدگی زنان بهتر درک کند.
به نوبه خود، پروفسور دنیس مک نیون، استاد ژنتیک پزشکی قانونی در دانشگاه فناوری سیدنی، که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت که میتوان از تجزیه و تحلیل DNA باکتریایی برای حمایت یا مخالفت با شهادت در موارد ادعایی تجاوز جنسی که سایر مدارک DNA وجود ندارد یا کافی نیست، استفاده کرد.
او افزود: "DNA همیشه اولین انتخاب خواهد بود" و ردیابی باکتری را به عنوان آخرین راه حل توصیف کرد، زیرا زمان بیشتری میبرد، گرانتر است - این یک تجزیه و تحلیل تخصصی است.
مقاله پژوهشی در مجله iScience منتشر شده است.
منبع: گاردین