به گزارش مجله خبری نگار/بهار،اکنون محققان شرکت آمریکایی Calico life sciences، برای بررسی دقیقتر این رژیمهای غذایی مختلف، روی ٩۶٠ موش آزمایش انجام دادند. برخی از موشها تحت رژیمهای غذایی کاهش کالری قرار گرفتند، رژیم گروهی دیگر فستینگ بود و برخی از موشها نیز اجازه داشتند آزادانه غذا بخورند.
محققان دریافتند که کاهش ۴٠ درصد کالری بیشترین میزان طول عمر را به همراه داشت، اما رژیم فستینگ متناوب و محدودیت کالری، کمتر باعث افزایش طول عمر شد. موشهایی که تحت این رژیم بودند، تغییرات متابولیکی مطلوبی مانند کاهش چربی بدن و سطح قند خون را نشان دادند.
در کمال تعجب این پژوهش نشان داد موشهایی که بیشترین وزن خود را از دست دادند، نسبت به حیواناتی که مقادیر نسبتاً متوسطی وزن کم کردند، در سنین پایینتری مردند. این امر نشان میدهد که فرایندهایی فراتر از تنظیم متابولیک ساده بدن وجود دارد. بهطورکلی آنچه برای افزایش طول عمر اهمیت داشت، ویژگیهای مربوط به سلامت سیستم ایمنی و عملکرد گلبولهای قرمز بود.