چگونه کریس رونالدو به ۹۰۰ گل تاریخی رسید؟

به گزارش مجله خبری نگار، ماشین توقف‌ناپذیر گلزنی فوتبال حالا به رکورد شگفت‌انگیزی رسیده که به نظر می‌رسد کمتر بازیکنی بتواند آن را به مخاطره بیندازد، یعنی ۹۰۰ گل زده در دوران حرفه‌ای که برای تیم‌های بزرگ سالان زده شده است. هرچند درباره پله و روماریو، ستاره‌های سابق فوتبال برزیل عنوان می‌شود که بیشتر از هزار گل زده‌اند، اما آمار رسمی آنها که مورد تایید فدراسیون جهانی آمار فیفاست حاکی از ۷۶۲ گل رسمی برای پله و ۷۶۸ گل برای روماریو است تا در حال‌حاضر کریس رونالدو تنها بازیکنی باشد که به رکورد ۹۰۰ گل رسیده باشد. هرچند با توجه به سن‌وسال او یعنی ۳۹ سال بعید است بتواند به هزار گل برسد، اما با توجه به سن وسال بالای مسی، سوارز و لواندوفسکی و راه طولانی که امثال هالند و امباپه تا رکورد کریس دارند به‌نظر می‌رسد او رکوردی را رقم زده که به‌راحتی دستخوش تغییر نخواهد شد. در این مطلب روند کریس تا رسیدن به این آمار شگفت‌انگیز را بررسی خواهیم کرد.

شروع داستان اسپورتینگ با ۵ گل

کریس که روزگاری در فقر و تنگدستی بزرگ شده بود و با خوردن باقی مانده ساندویچ دیگران دوام آورد تا رویاهایش را محقق کند در ۱۷ سالگی به تیم اول «اسپورتینگ لیسبون» پرتغال پیوست. او از معدود ستاره‌های پرتغالی است که برای پورتو و بنفیکا بازی نکرده، اما شهرت جهانی کسب کرده. اما داستان کریس با اسپورتینگ خیلی طولانی نشد، او فقط ۵ گل برای تیمش زد و درحالی که بکهام از منچستر به رئال رفته بود مالکان منچستر با جذب ستاره ۱۸ ساله پرتغالی خواستند نبود بکهام را جبران کنند. پست کریس در اسپورتینگ هافبک کناری با میل تهاجمی و مشابه وینگر بود و در همان یک سال چنان درخشید که فرگوسن برای جذبش مجاب شد. در آن روز‌ها کمتر کسی فکر می‌کرد کریس به چنین شهرتی در دنیای فوتبال برسد که رکورد ۹۰۰ گل را بشکند، به‌ویژه که او اصلاً مهاجم نبود. بد نیست بدانید درحال حاضر بین بازیکنانی که هنوز بازنشسته نشدند مسی با ۸۴۳ گل، لواندوفسکی با ۶۲۴ گل و سوارز با ۵۵۷ گل، بیشترین گل زده را دارند. 

ستاره‌ای متولد می‌شود منچستر با ۱۴۵ گل

حضور کریس ۱۸ ساله در منچستر و بازی زیرنظر مربی نامداری، چون فرگوسن آغاز روز‌های رویایی او بود. کریس اوایل بازهم هافبک کناری بود، اما در این تیم پرستاره فیکس بازی می‌کرد. شاید اگر آن‌روز‌ها زودتر به نوک حمله آمده بود امروز هزارمین گلش را جشن می‌گرفت. کم کم زوج او و وین رونی شکل گرفت و منچستری قدرتمند متولد شد. کریس طی ۶ فصل ۱۱۸ گل برای منچستر زد تا اولین مقطع حضورش در این تیم با کسب اولین توپ طلا و افتخارات متعدد تمام شود. برخلاف دوره اول که بعد از درخشش او و پیوستنش به رئال تمام شد او در بازگشت به منچستر طی فصل ۲۰۲۱ مشکلات زیادی را پیش روی خودش دید؛ از جمله این‌که منچستر آن تیم رویایی قبل نبود و تنهاخ مربی تیم هم کریس را عامل ناهماهنگی تیم می‌دانست تا کریس ۳۷ ساله که این‌بار ۲۷ گل برای تیم زده بود بعد از کشمش‌هایی به النصر عربستان برود. جالب این‌که بعد از رفتن او بازهم منچستر به روز‌های خوب بازنگشت تا مشخص شود مشکل اصلی جای دیگری بوده است. 

آغاز رقابت با مسی رئال با ۴۵۰ گل

شگفت‌انگیز است که کریس نصف گل‌های دوران فوتبالش را با پیراهن رئال به ثمر رسانده و آن‌هم طی ۴۳۸ بازی؛ یعنی تعداد گل‌هایی که زده از تعداد بازی‌هایش بیشتر بوده. هرچند رقابت کریس با مسی پیش از این آغاز شده بود، اما حضور هر دوی آنها در یک لیگ و در دو تیمی که رقیب دیرینه هم از نظر فوتبالی و حتی سیاسی بودند رقابت آنها را داغ‌تر کرد. ۹ فصل شگفت‌انگیز کریس در رئال سرشار از افتخارات فردی و تیمی بود. او با رئال ۴ بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا و سه بار قهرمان جام باشگاه‌های جهان شد؛ همین‌طور ۴ توپ طلا از ۵ توپ طلا را به‌عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال جهان در همین دوران کسب کرد. طی آن سال‌ها بازی‌های رودرروی رئال و بارسا یعنی ال‌کلاسیکو تماشایی بود؛ رئال با کاسیاس، راموس، دی‌ماریا، بنزما، کریس، مودریچ، مارسلو، تونی کروز و اوزیل و بارسا با مسی، پویول، پیکه، اینیستا، ژاوی، سوارز و... تیم‌هایی کهکشانی بودند که بازی‌های‌شان می‌توانست اوج جذابیت فوتبال باشد. شاید اگر روحیه خستگی‌ناپذیر کریس طی آن سال‌ها نبود مسی هم چنین درخشش خیره‌کننده‌ای را نداشت. 

ستاره‌ای که تمام‌شدنی نبود یوونتوس با ۱۰۷ گل

کریس ۳۳ ساله بود که تصمیم گرفت چالش تازه‌ای را آغاز کند؛ آن‌هم در لیگ ایتالیا که به فوتبال دفاعی معروف است. آن روز‌ها خیلی‌ها فکر می‌کردند این تصمیم می‌تواند برای او آغاز دور شدن از اوج باشد. هرچند کریس در یووه دیگر توپ طلایی را کسب نکرد، اما عملکردش برای لیگی مثل ایتالیا شگفت‌انگیز بود آن‌هم در آن سن و سال. او در ۱۳۴ بازی موفق شد ۱۰۱ گل بزند که یکی از آنها به سمپدوریا با پرشی بلند و خیره کننده بود و تبدیل به نمادی از توانایی‌های عجیب او شد. سه فصل حضور کریس در ایتالیا با ۵ جام همراه شد که این‌هم در نوع خودش جالب بود. طی این سه سال او دوبار بهترین بازیکن سال سری آ شد و یک‌بار هم آقای گل آن. بسیاری از طرفداران کریس موفقیت او در ایتالیا را با فصل‌های ناکام مسی در لیگ فرانسه و پی‌اس جی مقایسه می‌کنند و معتقدند کریس آن‌جا نشان داد یک فوق‌ستاره است که در سن بالا و لیگی دفاعی بی‌نظیر بود؛ برخلاف مسی که در پاری سن‌ژرمن معمولی بود. 

آغاز یک پایان النصر فعلاً ۶۸ گل

بعد از روز‌های تلخ در منچستر یونایتد و اختلاف با تنهاخ، کریس تصمیم به ترک لیگ انگلستان گرفت، گزینه‌های زیادی پیش‌روی او بود، اما سر از لیگ عربستان و تیم النصر درآورد. النصر با حضور او به تیمی شناخته شده در دنیا تبدیل شد و لیگ عربستان هم در مرکز توجهات قرار گرفت؛ کم کم ستاره‌های مختلفی از گوشه و کنار دنیا به این لیگ آمدند که شاخص‌ترین‌شان امثال بنزما، مانه و نیمار بودند. در این بین خیلی از فوق‌ستاره‌ها مثل تونی کروز هم اعلام کردند بازنشستگی را به‌حضور در لیگی مثل عربستان ترجیح می‌دهند، اما شاید ماجرا درباره کریس متفاوت باشد. برای او فرقی نمی‌کند در کدام لیگ، برای چه تیمی و برابر چه تیمی بازی می‌کند؛ او همیشه شوق عجیبی برای کسب موفقیت دارد و تمام تلاشش را برای بهترین بودن انجام می‌دهد برای همین بعد از کسب کلی افتخار باشگاهی، ملی و فردی، وقتی با النصر از لیگ قهرمانان آسیا حذف شد مثل یک بازیکن جوان و پرانگیزه که شانس مهمی را در زندگی از دست داده است، بی‌امان گریه کرد. 

۲۱ سال ملی‌پوش بودن تیم پرتغال ۱۳۱ گل

کریس رونالدو ۲۱۳ بازی ملی طی ۲۱ سال بازی برای تیم ملی بزرگ سالان کشورش دارد تا از این نظر بین تمام فوتبالیست‌های دنیا رکورددار باشد؛ ۱۳۱ گل هم دارد که بعد از او مسی و علی دایی حضور دارند. کریس هرچند دو بار با تیم ملی کشورش برابر تیم ما قرار گرفت، اما فقط یک گل از روی پنالتی با میرزاپور زد. در رده ملی شاید اگر در کشور دیگری بود قهرمانی جام جهانی را هم به فهرست افتخاراتش اضافه کرده بود، اما تیم ملی پرتغال طی سال‌های طولانی حضور او فقط موفق شده یک‌بار قهرمانی یورو ۲۰۱۶ را کسب کند. پرتغال با کریس اولین دوره لیگ ملت‌های اروپا در سال ۲۰۱۸ را هم کسب کرد، اما قطعاً این افتخارات ملی، برای کریس که در افتخارات فردی و باشگاهی شگفت‌انگیز بوده چندان قابل توجه نیست و برای همین بعید نیست او تا جام جهانی بعدی از رده ملی خداحافظی نکند.

منبع: خراسان