علائم و روش‌های درمان کراتوزیس پیلاریس یا همان پوست مرغی چیست؟

به گزارش مجله خبری نگار،این وضعیت هیچ گونه خطر یا ضرری برای فرد ندارد و معمولا با خارش یا درد همراه نیست، اما گاهی افراد برای کاهش علائم و بهبود ظاهر آن اقدام به درمان می‌کنند.

پوست مرغی چیست؟

در عارضه پوست مرغی برجستگی‌ها یا جوش‌های ریزی روی پوست ایجاد می‌شوند. این جوش‌ها در واقع سلول‌های مرده پوست هستند که فولیکول‌های مو را مسدود می‌کنند و ممکن است به رنگ قرمز یا قهوه‌ای باشند.

پوست مرغی معمولا در قسمت بالای بازوها، ران ها، گونه‌ها یا باسن دیده می‌شود. این وضعیت مسری نیست و در اکثر موارد خارش یا درد ندارد.

لازم به ذکر است پوست مرغی اغلب در ماه‌های سرد سال که پوست خشک‌تر می‌شود تشدید شده و ممکن است بارداری نیز علائم آن را تحریک کند.

این وضعیت معمولا ژنتیکی بوده و خطری برای سلامتی فرد ندارد. همچنین به طور کلی هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما با کمک برخی تکنیک‌ها می‌توان علائم را کاهش داده یا از بدتر شدن آن جلوگیری کرد.

ناگفته نماند پوست مرغی اغلب تا سن ۳۰ سالگی و به طور خود به خود درمان می‌شود.

علائم پوست مرغی

بارزترین علامت پوست مرغی ظاهر خاص آن است. در این وضعیت برجستگی‌های واضح شبیه برجستگی‌های روی بدن غاز یا مرغی که پرهایش چیده شده روی پوست فرد ظاهر می‌شود. به همین دلیل به نام پوست مرغی شهرت پیدا کرده است.

برجستگی‌ها می‌توانند در هر نقطه‌ای از پوست که فولیکول‌های مو وجود دارد ایجاد شوند، بنابراین هرگز در کف پا یا کف دست رخ نمی‌دهند، اما در بخش بالای بازو‌ها و ران‌ها بیشتر دیده شده و در موارد شدیدتر ممکن است تا ساعد و ساق پا نیز گسترش پیدا کنند.

سایر علائم پوست مرغی عبارتند از:

صورتی یا قرمز شدن ملایم اطراف برجستگی‌ها
پوست خارش دار و تحریک پذیر
پوست خشک
برجستگی‌هایی که شبیه کاغذ سنباده هستند
برجستگی‌هایی که بسته به رنگ پوست ممکن است گوشتی، سفید، قرمز، صورتی، قهوه‌ای یا سیاه رنگ باشند

علت پوست مرغی

این عارضه خوش خیم پوستی به دلیل تجمع کراتین (نوعی پروتئین مو) در منافذ پوست رخ می‌دهد. در این حالت کراتین منافذ را مسدود کرده و مانع باز شدن فولیکول مو‌های در حال رشد می‌شود. در نتیجه برجستگی کوچک درست در نقطه‌ای که مو باید رشد کند ایجاد می‌شود.

علت دقیق تجمع کراتین در این نقاط مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد این مسئله با بیماری‌های پوستی همچون درماتیت آتوپیک و بیماری‌های ژنتیکی ارتباط داشته باشد.

عوامل خطر زای پوست مرغی

پوست مرغی در افرادی با شرایط و بیماری‌های زیر بیشتر رخ می‌دهد:

پوست خشک
اگزما
ایکتیوز
تب یونجه
چاقی
زنان
کودکان یا نوجوانان
اصل و نسب سلتیک
به طور کلی همه افراد ممکن است به پوست مرغی دچار شوند، اما این مسئله بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد. همچنین معمولا از اواخر دوران نوزادی یا طی دوران نوجوانی شروع می‌شود و تا اواسط دهه ۲۰ زندگی از بین رفته و اغلب تا سن ۳۰ سالگی به طور کامل برطرف می‌شود.

لازم به ذکر است تغییرات هورمونی دوران بارداری و همچنین دوران بلوغ در نوجوانان می‌تواند باعث شعله وری بیماری شود. به علاوه پوست مرغی در افرادی که پوست روشن دارند بیشتر رخ می‌دهد.

درمان پوست مرغی

هیچ نوع درمان شناخته شده‌ای برای پوست مرغی وجود ندارد و این عارضه اغلب با افزایش سن به صورت خود به خود برطرف می‌شود. با این حال برای کاهش علائم می‌توان از برخی تکنیک‌ها استفاده کرد، اگرچه پوست مرغی معمولا نسبت به هر گونه درمانی مقاومت نشان می‌دهد.

از سوی دیگر در مواردی که یک روش درمانی نتیجه بخش می‌باشد، معمولا مشاهده نتایج چندین ماه طول می‌کشد.

درمان‌های پوستی

متخصص پوست برای تسکین خارش و خشکی پوست و همچنین بهبود ظاهر آن ممکن است درمان‌های مبتنی بر مرطوب کننده خاص توصیه کند.

بسیاری از کرم‌های موضعی بدون نسخه و تجویزی می‌توانند سلول‌های مرده پوست را از بین برده یا از مسدود شدن فولیکول‌های مو جلوگیری کنند، اما قبل از استفاده از آن‌ها لازم است با پزشک مشورت شود.

اوره و لاکتیک اسید دو ماده متداول مورد استفاده در درمان‌های مبتنی بر مرطوب کننده می‌باشند که در کنار هم به شل شدن و از بین رفتن سلول‌های مرده پوست و نرم شدن پوست خشک کمک می‌کنند.

سایر روش‌های درمانی که ممکن است متخصص پوست پیشنهاد دهد عبارتند از:

میکرودرم ابریژن که نوعی درمان لایه برداری قوی است
لایه برداری شیمیایی
کرم‌های رتینول
توصیه می‌شود حتما قبل از استفاده از هر یک از موارد بالا با پزشک مشورت شود، زیرا برخی کرم‌های تجویزی حاوی اسید‌هایی هستند که ممکن است عوارض جانبی پوستی به دنبال داشته باشند، از جمله:

قرمزی
گز گز
تحریک
خشکی
از جمله گزینه‌های درمانی تجربی نیز می‌توان به درمان فوتو پنوماتیک و درمان لیزر عروقی اشاره کرد.

درمان خانگی

برای از بین بردن ظاهر ناخوشایند پوست مرغی می‌توان برخی روش‌های خانگی را امتحان کرد.

همان طور که قبلا اشاره کردیم این بیماری قابل درمان نیست، اما درمان‌های خود مراقبتی می‌توانند به حداقل رساندن برجستگی ها، خارش و تحریک پوستی کمک کنند، از جمله:

حمام گرم: حمام کوتاه و گرم می‌تواند به باز و شل شدن منافذ پوست کمک کند. در این حالت بهتر است یک برس سفت روی پوست خود بکشید تا برجستگی‌ها از بین بروند. مهم است که زمان حمام کوتاه باشد تا روغن‌های طبیعی پوست از دست نرود
لایه برداری: لایه برداری روزانه می‌تواند به بهبود ظاهر پوست کمک کند. متخصصان پوست توصیه می‌کنند برای این منظور به آرامی یک سنگ پا را روی پوست خود بکشید تا سلول‌های مرده از بین بروند
لوسیون آبرسان: لوسیون‌های حاوی آلفا هیدروکسی اسید مانند اسید‌های لاکتیک می‌توانند پوست خشک را آب رسانی کرده و به از بین رفتن سلول‌های مرده و تشکیل سلول‌های جدید کمک کنند. همچنین گلیسیرین برجستگی‌ها را نرم کرده و گلاب برای تسکین التهاب پوست مفید است
اجتناب از پوشیدن لباس‌های تنگ: پوشیدن لباس‌های تنگ می‌تواند باعث اصطکاک و تحریک پوست شود
مرطوب کننده‌های هوا: مرطوب شدن هوا می‌تواند به حفظ رطوبت پوست کمک کرده و از تشدید خارش جلوگیری کند 

منبع:سومیتا