به گزارش مجله خبری نگار، خانمی هستم که داییام یک سال پیش فوت کرد. دختری داشت ۴ ساله. وضع مالیاش ضعیف بود و حالا، خانمش هم توانایی نگهداری از تنها بچهشان را ندارد. میخواهم سرپرستی او را قبول کنم ولی، چون مادرش فامیلمان است، میگویند این کار درست نیست و بچه آسیب زیادی میبیند. نظر شما چیست؟
مخاطب گرامی، یکی از مسئلههای مهم در اجتماع فعلی ما، حمایت و سرپرستی ایتام است. کودکان به کانون گرم خانواده و داشتن یک پناهگاه امن نیازمند هستند. هر انسانی نیازمند محبت و توجه است تا به رشد فردی برسد و این نیاز در کودکان بیشتر است که باید توسط والدین تامین شود، اما کودک یتیم از این نعمت بیبهره است. درباره تصمیم و نیت شما که پسندیده و ارزشمند است، باید حتما به چند نکته توجه کنید. البته این موضوع باید از منظر حقوقی هم بررسی شود که در این مطلب به آن اشارهای نکردیم، اما شما باید آن را مدنظر قرار دهید.
دختر ۴ ساله شناخت کاملی از مادرش دارد و نمیتوان حضور مادرش را انکار کرد و بعد از پذیرش سرپرستی از طرف شما، خواهان ملاقاتهایی با مادرش خواهد بود. او شما را به عنوان سرپرست میپذیرد ولی مادر واقعی خودش را هم میخواهد؛ بنابراین باید قبل از به سرپرستی گرفتن او، به این نکته توجه داشته باشید.
کودک ۴ ساله توانایی درک این را نخواهد داشت که به دلیل فقر کنار مادرش نخواهد بود و آسیب روانی خواهد دید، زیرا احساس طرد شدگی از طرف مادر دارد. همچنین آگاهی بقیه اقوام و فامیل هم سبب میشود اگر حتی کاملا ارتباطش را با مادرش قطع کنید، با صحبتهایی که با کودک دارند، آسیبروانی او تشدید شود.
ظاهرا مادر (زن دایی) دلبسته کودکش است و صرفا به دلیل فقر کودکش را به شما واگذار میکند. قطعا در صورتی که با ازدواج مجدد یا از طریق شغل و ... به تمکن مالی برسد، خواهان پذیرش مجدد کودکش خواهد بود؛ بنابراین در صورتی که مایل هستید به این کودک یعنی دختر داییتان کمک کنید که آسیب نبیند شاید بهترین گزینه کمک مالی و پذیرفتن مخارج کودک باشد و حمایتهای مالی و عاطفی از کودک و زن دایی تان داشته باشید تا کودک در کنار مادرش به رشد روانی و عاطفی در خور برسد.
منبع: خراسان