به گزارش مجله خبری نگار،پیدایش تغییرات در زندگی افراد، پیامدهایی را به همراه دارد و تولد نوزاد کوچک در خانواده از این امر مستثنی نیست و ممکن است در روابط والدین با فرزند اول اختلال ایجاد کرده و باعث ایجاد تغییراتی در رفتار کودک شود.
احتمالا شما پدر و مادر عزیز که یک فرزند دارید و منتظر فرزند دوم خود میباشید به این فکر میکنید که با ورود فرزند جدید به خانواده چه رفتاری را با فرزند اول خود داشته باشید. فرزند اول شما چه رفتاری خواهد داشت؟ چگونه میتوانید حسادت و ناسازگار را در فرزند اول خود به حداقل ممکن برسانید.
با توجه به اهمیت موضوع در اینباره با عاطفه کیانی نژاد، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی به گفتگو نشسته ایم که در ادامه میخوانید:
وی در ابتدا گفت::کودکان در مقابل ورود بچه جدید واکنشهای متفاوتی نشان میدهند. مشکلات شایع آنها عبارت است از لجبازی، قشقرق به پا کردن، تحریک پذیری، رفتار خشن با شیرخوار، چسبیدن به مادر و اضطراب جدایی، مشکلات مربوط به دستشویی رفتن و شب ادراری، مشکلات خواب و تغذیه، رفتارهای بچگانه مثل درخواست پستانک و شیشه شیر و یا کودکانه صحبت کردن. باید توجه داشت که کودک برای سازگاری با شرایط تازه نیاز به زمان دارد.
رابطه کودک با والدین به دلیل ورود خواهر یا برادر جدید تغییر خواهد کرد و شاید در این هنگام نسبت به نوزاد احساس رنجش کند. حتی ممکن است به علت کم شدن توجه، کودک احساس کند که والدین دیگر او را دوست ندارند و در این هنگام رفتارهای بچگانه از خود بروز دهد؛ از جمله مکیدن شست، با شیشه شیر خوردن و درخواست این که مادر در دهان او غذا بگذارد. این رفتارها نشانگر تمایل کودک برای کسب توجه پدر و مادر است. توجه اضافی در این موارد باعث تشویق این گونه اعمال و تداوم آنها خواهد شد. از توجه کردن خارج از حد به رفتارهای بچگانه کودک جداً بپرهیزید.
این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در پاسخ به این پرسش که «چگونه با مشکلات ناسازگاری فرزند اول رو به رو شویم»، خاطرنشان کرد:
۱. احساس کـودک را درک کنید: اگر میگوید نوزاد را دوست ندارم، به او نگویید این احساس بد است. بلکه اجازه ابراز این احساس را بدهید و مجادله نکنید؛ حتی گاهی با احساس او همراه شوید و نامطلوب بودن حضور یک فرزند تازه در جمع خانوادگی را تصدیق کنید.
۲. آرامــش کــودک را تحسیـن کنید: اگر کودک بیش از ۳۰ دقیقه آرام مانده است، به کنارش بروید و با او باشید. برای تشویق وی برنامه ریزی کنید.
۳. در رفتارهایتان باثبات باشید: عقیده خود را نسبت به وجود انضباط در کودک مشخص کنید. هنگام مشاهده رفتار نامناسب، واکنش سریع نشان دهید. با کودک بحث نکنید و غر نزنید بلکه عمل کنید. او باید بداند که چه رفتاری از نظر والدینش مطلوب و مورد انتظار است. پدر و مادر باید در رفتار تربیتی با کودک هماهنگ باشند.
۴. بعضی از رفتـارهای نامناسب کـودک را نادیده بگیرید: بعضی از رفتارها مانند کودکانه صحبت کردن را نادیده بگیرید. هنگام انجام رفتارهای بچگانه با کودک صحبت نکنید و به او نگاه نکنید. در این زمان از اتاق خارج شوید یا به کار خود بپردازید. رفتار مطلوب کودک را تشویق کنید.
۵. در بــرابـر بد رفتاریهای جدی کودک واکنش سـریع نشان دهید: رفتارهایی مانند صدمه زدن به نوزاد باید سریع پاسخ داده شود. کودک بایستی بفهمد که آسیب رساندن به نوزاد پذیرفتنی نیست و با انضباط خاصی با او برخورد خواهد شد.
۶. برنامهای ترتیب دهید که فرزند اولتان اوقات زیادی را با پدرش تنها باشد.
۷. کودک را درگیر مسئولیتهای مربوط به فرزند جدید کنید و او را دراین کار همراهی و تشویق نمایید.
۸. کتابهای مربوط به اطفال شیرخواره و کوچک را برای فرزندتان بخوانید.
۹. بگذارید که فـرزند اولتان یک بچه باقی بماند و دوران خوش و خاطره انگیــز خردسالی اش حفظ شود.
۱۰. خودتان را آماده مواجهه با بداخلاقی ها، عصبانیت ها، تندخویی ها، بی حوصلگیها و ترشروییهای او کنید.
۱۱. به او مزایای خواهر یا برادر بزرگتر بودن را نشان دهید.
کیانی نژاد عنوان کرد: فرزند اولتان را درگیر فعالیتهایی کنید که قادر به انجامشان است و میتواند او را از بچه تازه متولد شده مجزا کند، و به این ترتیب این پیام را به او برسانید که، چون دیگر یک طفل کوچک نیست، میتواند کارهای خاصی را انجام دهد. او را در آغوش بگیرید، درحالی که برایش کتاب میخوانید عکس هایش را به او نشان دهید، یک جدول یا معمای ساده را باهم حل کنید و دیگر فعالیتهایی را با او انجام دهید که لازمه و متناسب با سن و رشدش هستند، به این ترتیب، شور و شوق او از بزرگ شدنش و انجام کارهایی ادامه پیدا میکند که وقتی نوزاد بود قادر به انجامشان نبود، ولی حالا از توانایی انجام آن برخوردار است.
این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در پایان گفت:: خواه بچه جدیدی به جمع خانواده اضافه شود و یا فرزند نوجوانتان به قصد تشکیل زندگی یا ادامه تحصیل، جمع خانواده را ترک کند، همواره تغییر و تحولات در خانوادهها نیازمند سازگاریهای بنیادین و ریشهای روانی، ذهنی، روحی و جسمانی هستند. به دنیا آمدن فرزند جدید احساسات خاصی را در فرزندان قبلی بوجود میآورد. بروز نوعی حسادت در این موقعیت میتواند طبیعی باشد، اما عملکرد شما و عدم غفلت از فرزند قبلی همهی اعضاء خانواده را در گذر از این موقعیت یاری میکند.
منبع:اینفو