تحویل انسولین به شکل خودکار برای بانوان باردار!

به گزارش مجله خبری نگار،این فناوری که از آن به عنوان فناوری حلقه بسته ترکیبی یاد می‌شود، انسولین را بر اساس الگوریتم تلفن همراه مدیریت می‌کند.

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که این فناوری می‌تواند زنان باردار را قادر سازد تا قند خون خود را در مقایسه با پمپ‌های سنتی انسولین یا تزریق‌های متعدد روزانه، بهتر مدیریت کنند.

بینش محقق اصلی
پروفسور هلن مورفی، محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: علیرغم سیستم‌های بهتر برای نظارت بر قند خون و تحویل انسولین، تغییر رفتار‌های غذایی و تغییرات هورمونی در دوران بارداری، به این معناست که بیشتر زنان برای رسیدن به اهداف توصیه شده قند خون تلاش می‌کنند.

این بدان معنی است که عوارض مربوط به دیابت نوع ۱ در دوران بارداری بسیار گسترده است و از هر دو نوزاد، یک نوزاد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

برای نوزاد این موارد شامل زایمان زودرس، نیاز به مراقبت‌های ویژه پس از تولد و وزن بیش از حد در هنگام تولد است که خطر اضافه وزن و چاقی مادام العمر را افزایش می‌دهد.

قند خون پایین، افزایش وزن بیش از حد و فشار خون بالا در دوران بارداری در بین مادران شایع است. ما می‌خواستیم بررسی کنیم که چگونه تحویل خودکار انسولین می‌تواند به کاهش موارد گفته شده کمک کند.

جزئیات و یافته‌های مطالعه

این تیم تحقیقاتی فناوری موسوم به حلقه بسته هیبریدی یا پانکراس مصنوعی را آزمایش کردند. این فناوری شامل یک الگوریتم است که روی تلفن همراه قرار می‌گیرد و با سیستم‌های نظارت مداوم قند خون و پمپ انسولین ارتباط برقرار می‌کند.

این سیستم دوز‌های انسولین را هر ۱۰ تا ۱۲ دقیقه با توجه به میزان قند خون تنظیم می‌کند، به این معنی که به طور مداوم به تغییرات مداوم میزان قند خون در طول بارداری پاسخ می‌دهد.

تیم تحقیقاتی این فناوری را با سیستم‌های پایش مداوم گلوکز و انسولین یعنی جایی که زنان با مشورت تیم‌های متخصص دیابت در زایمان، تصمیم‌های روزانه متعددی در مورد دوز‌های انسولین می‌گیرند، مقایسه کرد.

این مطالعه شامل ۱۲۴ زن باردار مبتلا به دیابت نوع ۱ در رده سنی ۱۸ تا ۴۵ سال بود که وضعیت خود را با درمان روزانه انسولین کنترل کردند. نیمی به طور تصادفی به استفاده از فناوری حلقه بسته هیبریدی و نیمی به استفاده از درمان سنتی انسولین (پمپ‌های انسولین یا روش‌های چندگانه تزریق روزانه) اختصاص داده شدند.

این مطالعه در ۹ بیمارستان در انگلستان، اسکاتلند و ایرلند شمالی انجام شد و زنان تقریباً ۲۴ هفته (از هفته ۱۰ تا ۱۲) تا پایان بارداری شرکت کردند.

به طور متوسط، زنان باردار بیش از ۹۵ درصد مواقع از فناوری حلقه بسته هیبریدی استفاده می‌کردند.

پروفسور مورفی گفت: ما متوجه شدیم که این فناوری به کاهش قابل توجه قند خون مادر در طول بارداری کمک کرد. این فناوری همه چیز را تغییر می‌دهد، زیرا به زنان بیشتری اجازه می‌دهد تا بارداری ایمن‌تر، سالم‌تر و لذت‌بخش‌تر داشته باشند و مزایای مادام‌العمری برای نوزادانشان داشته باشد.

در مقایسه با روش‌های سنتی انسولین درمانی، زنانی که از این فناوری استفاده می‌کردند، زمان بیشتری را در محدوده هدف میزان قند خون بارداری سپری می‌کردند: ۶۸ درصد در مقابل ۵۶ درصد، که معادل دو و نیم تا سه ساعت اضافی در هر روز است.

نسبت به روش‌های سنتی درمان انسولین، زنانی که از این فناوری استفاده کردند، ۶۸ درصد بیشتر زمان را در محدوده هدف میزان قند خون بارداری سپری می‌کردند، در حالی که در روش‌های سنتی این عدد ۵۶ درصد بود. به عبارت دیگر، این تفاوت معادل دو و نیم تا سه ساعت اضافی در هر روز در طول بارداری است.

پروفسور مورفی می‌گوید: در طول سه ماهه اول بارداری که زمان بسیار مهمی برای رشد نوزادان است، ما آزمایش خود را شروع کردیم. میزان قند خون مادران در تمام سنین بدون توجه به سطوح قبلی قند خون یا انسولین درمانی قبلی، به طور مداوم بهبود یافته است. این بهبود‌ها بدون رویداد‌های اضافی قند خون پایین و بدون انسولین اضافی به دست آمد.

همچنین این تیم کشف کرد که زنانی که از این فناوری استفاده می‌کنند در طول بارداری ۳.۵ کیلوگرم وزن کمتری اضافه کردند و در دوران بارداری، کمتر دچار عوارض فشار خون می‌شوند.

تأثیر گسترده‌تر

نکته مهم این است که زنانی که از این فناوری استفاده می‌کنند، قبل از زایمان مراجعه کمتری به کلینیک‌ها داشتند و تماس‌های خارج از ساعت کمتری با تیم‌های زایمان داشتند، که این مسئله نشان می‌دهد این فناوری می‌تواند برای زنان باردار در خدمات طولانی زایمان صرفه‌جویی در زمان داشته باشد.

پروفسور مورفی گفت: برای مدت طولانی، پیشرفت محدودی در بهبود قند خون برای زنان مبتلا به دیابت نوع ۱ وجود داشته است، بنابراین ما واقعا هیجان زده هستیم که مطالعه ما گزینه جدیدی را برای کمک به زنان باردار در مدیریت دیابت خود ارائه می‌دهد.

ما می‌دانیم که برای زنان مبتلا به دیابت نوع ۱، نوزادان متولد نشده به افزایش جزئی قند خون بسیار حساس هستند، بنابراین حفظ میزان قند خون در محدوده طبیعی در دوران بارداری برای کاهش خطرات مادر و کودک بسیار مهم است. مطالعات قبلی تایید کرده‌اند که سپری کردن هر ساعت اضافی به منظور حفظ قند خون، خطر زایمان زودرس، وزن بیش از حد در هنگام تولد و نیاز به بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان را کاهش می‌دهد.

محدودیت‌های مطالعه

محققان به برخی محدودیت‌ها در این مطالعه اشاره می‌کنند، از جمله اینکه مطالعه کنونی برای بررسی دقیق پیامد‌های سلامت نوزاد بسیار محدود بود و اینکه نتایج آن‌ها مختص فناوری CamAPS است، بنابراین نمی‌توان آن را به سیستم‌های حلقه بسته با اهداف قند خون بالاتر، تعمیم داد که ممکن است برای استفاده در دوران بارداری قابل استفاده نباشد.