به گزارش مجله خبری نگار، درمان این اختلالات، معمولا چالش برانگیز و به شدت پیچیده است؛ با این حال، نتایج تحقیقات اخیر محققان دانشگاه کپنهاگ نشان داد: جایگزینی سلولهای مغزی بیمار و پیر با سلولهای جدید و جوان، میتواند به طور بالقوه به بازیابی عملکرد طبیعی مغز کمک کند.
آستروسیت ها، نوعی از سلولهای گلیال هستند که مسئول تامین اکسیژن و مواد مغذی از رگهای خونی به نورونها است و در عین حال مواد زائد را نیز از بین میبرد. علاوه بر آستروسیت ها، سلولهای دیگری به نام الیگودندروسیت، در مغز وجود دارند که غلاف میلین را در اطراف آکسونهای سلولهای عصبی میسازند. غلاف میلین، پوششی از جنس بافت چربی است که از سلولهای عصبی محافظت میکند.
محققان دریافتند: پیوند سلولهای سالم انسانی به مدلهای موش مبتلا به بیماری هانتینگتون نتایج امیدوارکنندهای به دنبال داشت.
پژوهشگران توضیح دادند: ما دریافتیم که پیوند سلولهای سالم در موشهای بیمار، با ریشه کن شدن سلولهای گلیال بیمار مرتبط بود.
دانشمندان ادامه دادند:کاربرد این نتایج تنها مختص اختلال هانینگتون نبوده، بلکه طیف گسترده تری از بیماریهای مرتبط با سلولهای گلیال، از جمله ام اس، بیماری ماده سفید و همچنین بیماریهای تخریب کننده عصبی مثل ALS و اسکیزوفرنی را در بر میگیرد.
یافتههای تحقیقاتی، میتواند چشم اندازهای جدیدی را برای توسعه و بهبود درمان بیماریهای پیچیده عصبی به ارمغان آورد. محققان توضیح دادند، اگر سلولهای بیمار و پیر در مغز را با نورونهای جوانتر جایگزین کنیم، ممکن است بتوانیم جنبههایی از عملکرد طبیعی مغز را بازیابی کنیم.