به گزارش مجله خبری نگار،فناوری فوق، با شبیه سازی محور پیچیده روده – کبد، نوید بخش کشف گزینههای درمانی جدید برای بیماریهای مرگبار کبدی است.
باید توجه داشت که بیماری کبد چرب غیر الکلی بخش قابل توجهی از جمعیت را تحت تاثیر قرار میدهد، با این حال درمانهای موثر همچنان نادرست هستند. محور روده – کبد، که شامل فعل و انفعالات پیچیده بین روده و کبد است، به دلیل تفاوتهای گونهای که مدلهای حیوانی را برای ارائه راهحلهای انسانی نا مناسب میسازد، چالشی جدی را برای محققان ایجاد میکند.
بر اساس اطلاعات پیشین میدانیم که تجمع چربی در کبد مشخصه اصلی کبد چرب غیر الکلی است که میتواند منجر به عوارض شدیدی شود که در برخی موارد پیوند کبد را ضروری میکند. برای کشف این بیماری و کشف راههای درمانی بهتر، دانشمندان به رویکردهای تحقیقاتی پیشرفتهای نیاز دارند.
در حالی که طراحی پلتفرمهای اندام مختلف روی یک تراشه، کار جدیدی نیستند، اما پلتفرم iGLC که توسط تیم دانشگاه کیوتو توسعه یافته است، نویدبخش رفع برخی محدودیتهای قبلی در زمینه مطالعه و پایش شرایط کبد انسان است.
در این مطالعه محققان از پلتفرم iGLC برای معرفی خطوط سلولی سرطان کبد و روده در محفظههای مجزا که با کانالهای سیال متصل هستند، استفاده کردند. محفظههای فوق دارای دریچههایی برای کنترل مایعات و پمپی برای تقلید گردش خون بین روده و کبد هستند.
گفتنی است این سیستم گردش مجزای مایع را امکان پذیر و در عین حال ورود موادی مانند اسیدهای چرب آزاد را تسهیل میکند تا تأثیر آنها بر ارگان های» در حال تعامل را مشاهده کند. پلتفرم iGLC از یک لایه سیلیکونی پوشیده شده با دو ماده ساخته شده است که لایه نخست از تداخل مولکولهای چربی جلوگیری کرده و لایه دیگر باعث رشد سلول میشود.
در بررسیهای انجام شده، تغییرات قابل توجهی در بیان ژن در سلولهای روده و کبد هنگام کشت در پلت فرم iGLC در مقایسه با کشتهای مستقل مشاهده شد. محققان همچنین اثرات معرفی اسیدهای چرب آزاد را طی یک تا هفت روز ثبت کردند. گفتنی است تنها پس از یک روز، آسیب دی انای در سلولها آغاز شد، در حالی که هفت روز گردش اسیدهای چرب آزاد منجر به تجمع آنه ا و متعاقب آن مرگ سلولی شد.
مرحله بعدی این تحقیقات شامل استفاده از ارگانوئیدهای کبد و روده مشتق شده از سلولهای بنیادی انسان است. این رویکرد تحقیقات در مورد کبد چرب غیر الکلی را تحت شرایط کنترل شدهای که شباهت زیادی به زمینههای فیزیولوژیکی بیماران دارد، امکان پذیر کرده و بینش جدید در مورد این بیماری ارائه میدهد.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Communications Biology منتشر شده است