به گزارش مجله خبری نگار،این که بچهها پدر و مادر خود را با اسم کوچک صدا میکنند، خیلی اشتباه است و صدمات طولانی مدتی را به دنبال دارد. فرزند با هر بار صدا کردنِ «مادر، مامان، پدر، بابا» در درونش احساس داشتن پدر و مادر را تجربه میکند و همین طور با هر بار صدا کردن به والدین متذکر میشود که نقش پر اهمیت مادر و پدر بودن را دارند.
هنگامی که فرزندان طبق نام خانوادگی جزو یک گروه هستند، اغلب این تعلق به معنای موضوع با اهمیتی درباره خانواده آنها محسوب میشود. امکان دارد پدر و مادر والدینی سنتی یا والدینی با ذهن باز باشند که در شیوه عکس العملهای فرزند نسبت به والدین بعضی اوقات اثر میگذارد.
امکان دارد فرزند بداخلاق و بد رفتار باشد و به اسم صدا زدن والد صورتی از نشان اعتراض باشد.
بعضی از نوجوانان امکان دارد در واکنش به طلاق یا دیگر کاردانان استرس زای خانواده که قبلاً نیروهای عدم تعادل بوده اند، فشار وارد کنند تا تعادل خانواده را از بین ببرند و از این روش مقداری تنش روانی خود را کمتر کنند. بعضی اوقات هم فقط موردی است و پدر و مادر بعضی وقتها والد را با نام کوچک صدا میزند. علل بیشتر به شرح زیر میباشد.
در بعضی موارد صدا زدن یکی از والدین با نام کوچک موضوع جدی تری را به دنبال خود دارد و آن اینکه صدا کردن والدین با نام کوچک یک شیوه عادی برای رساندن این موضوع است که پدر و مادر فعلی نسبت بیولوژیکی با بچه نداشته و آنها پدر یا مادر واقعی فرزند نیستند.
به همین جهت بارها دیده میشود که والدین ناتنی اغلب با اسم صدا زده میشوند. بعضی اوقات والدین مورد نظر بچه خود را تا بزرگسالی به دلایلی دیدار نکرده اند یا مراقب اصلی آنها نبوده اند و یا حتی شاید رابطه از اول خیلی خوب نبوده است. در فرهنگهای شرقی، این کارها خیلی جدیتر وجود دارد.
چون اغلب شما نمیشنوید که فرزندان والدین خود را تنها با نام صدا کنند. اگر هم وجود داشته باشد نیز بیشتر علامتی از بیگانگی شدید یا حتی ستیزه آشکار میان پدر و مادر و بچه خواهد بود.
از علل دیگر میتوان به این موارد اشاره کرد که والدین قدرت را در منزل خود واگذار کردهاند و به علت تحسین برانگیز بودن چهره قدرتمند یک نوجوان در خانواده، اجازه میدهند که اسم کوچک را صدا بزنند. علل دیگر به تمسخر کردن والدین به وسیله بچه یا علامتی از این است که از فرزندان بلوغ بیش از اندازه توقع دارند.
در بعضی موارد بچهها سعی میکنند تا با امتحان کردن عکس العمل والدین خود نسبت به چیزی که میدانند رفتاری نادرست است، ببینند چه چیزی میتواند آنها را عصبانی کند. بچهها سعی بر درک ماهیت قدرت و کنترل خود در ارتباطات هستند.
کارشناسان میگویند علت دیگر میتواند این باشد که مادران و پدران بیش از اندازه ضعیف هستند یا بعضی اوقات استفاده از نام کوچک امکان دارد برای والدین و بچه بیشتر به علت حس دوستی باشد؛ سبک رابطهای که میتواند سریع پیچیده شود.
این در حالی است که والدین باید ضمن رفتار امن و دوستانه، محکم و با قدرت باشند. چون کودکان به بزرگسالی تبدیل میشوند و احتیاج دارند محکم بودت و جدیت را یاد بگیرند. اصرار به نامیدن والدین با صدا زدن مامان و بابا به حفظ مرزها و سلسله مراتب موجود کمک میکند.
یکی از شیوهها برای صدا نزدن والدین به اسم، جواب ندادن به بچهها است. هنگامی که بچهها شما را با اسم صدا زد پاسخ ندهید. حتی چنانچه کار واجبی باشد تا وقتی که شما را با نام بابا یا مامان صدا نزده پاسخ ندهید.
در این شیوه پدر و مادر باید شیوه تربیت خود را عوض کنند. تربیت همیشه کودک با اهمیتتر از برطرف کردن نیازهای غیر ضروری است. چنانچه از این کار ناراحت هستید که بچه شما را با اسم صدا میزند، بهتر است از یک روانشناس کمک بگیرید تا شیوه تربیتی خود را عوض کنید.
سومین شیوه برای از بین بردن رفتار صدا زدن والدین به اسم، آشکار کردن هویت است. با بچه حرف بزنید و به کودک بگویید که دوست دارید کلمه مادر و پدر را از زبان او بشنوید. این کار برای شما قابل احترام و لذت بخش است. برای کودک خود روشن کنید که شما به عنوان والدین جایگاه مهم و با ارزشی دارید و این طور صدا زدن سبب بی احترامی و قدردانی نکردن از زحمات شماست.
یکی از شیوههای اثرگذار برای پیشگیری از صدا زدن والدین به اسم، صحبت با فرزندان است. احساسات و ناراحتیهای خود را در این مورد با بچهها در بین بگذارید. گفتگوی دو طرفه والد فرزندی همیشه راه صحیحی را برای شما باز میکند. به کودک بگویید که شما والدین او هستید؛ و توقع رفتار درست و صدا زدن درست از او دارید.
برای برطرف کردن این رفتار، علت صدا زدن والدین به اسم را از بچه بپرسید. شاید علت پرخاش و اعتراض به والدین است. در این زمینه از روانشناس کمک بگیرید. با کمک روانشناس کودک ریشه پرخاش و اعتراضات بچه شما بررسی میشود و همین طور شیوه تربیت و رفتار درست را یاد بگیرید.
منبع:اینفو