به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان توضیح داده اند: ما اکنون به دانش بهتری از تأثیر باکتریهای داخل روده بر ریه، سینه یا پوست، دست یافته ایم و امیدواریم در آینده از این دانش برای توسعه و بهبود رویکردهای مبارزه با سرطان استفاده کنیم.
تیم تحقیقاتی با آزمایش بر روی موشهایی با تومورهای ملانوما، دریافتند که چگونه نوعی از ایمونوتراپی به نام مهار کننده وارسی ایمنی، بر حرکت میکروبهای روده در بدن تأثیر میگذارد. مهارکننده وارسی ایمنی، نوعی از ایمونوتراپی است که با هدف قرار دادن وارسی ایمنی که کارش تنظیم و کنترل دستگاه ایمنی است، به جنگ با سرطان میرود.
پژوهشگران مشاهده کردند:مهار کنندههای وارسی ایمنی، علاوه بر این که باعث افزایش فعالیت سیستم ایمنی بدن در برابر تومورها میشوند میتوانند التهاب در دستگاه گوارش را افزایش دهند که این امر، منجر به بازسازی غدد لنفاوی در روده میشود.
در اثر این تغییرات، باکتریها میتوانند از روده به غدد لنفاوی در نزدیکی تومور یا خود تومور سفر کنند و مجموعهای از سلولهای ایمنی را فعال کنند که برای از بین بردن سلولهای تومور به کمک مهار کنندههای وارسی ایمنی میآیند.
این یافتهها همچنین نشان داده اند: آنتی بیوتیک ها، که میتوانند بیشتر میکروبهای روده را از بین ببرند، میتوانند اثربخشی ایمونوتراپی را کاهش دهند، زیرا باکتریها دیگر نمیتوانند نقش کمکی را برای مهار کنندههای وارسی ایمنی ایفا کنند.
تیم تحقیقاتی اکنون در تلاش است تا از این یافتهها برای توسعه درمانهای باکتریایی به منظور تقویت اثربخشی مهار کنندههای وارسی ایمنی استفاده کنند.