به گزارش مجله خبری نگار، یک عکاس مشهور برزیلی به نام «سباستیائو سالگادو» و همسرش «للیا» به کمک افراد محلی، دو میلیون و ۷۰۰ هزار درخت را در طول دو دهه کاشتند. این دو نفر تمام جنگلی را که در اثر جنگلزدایی از بین رفته بود، به طور کامل احیا کردند. سباستیائو و همسرش قصد داشتند ثابت کنند یک گروه کوچک از مردم پرشور و فداکار با برگرداندن جنگلها چه کار بزرگی در روند احیای اکوسیستم میتوانند انجام دهند. در مینی پرونده امروز زندگیسلام، با این زوج و مسیری که برای احیای این جنگل پیمودند، آشنا خواهید شد.
این ایده جذاب و کاربردی سال ۱۹۹۴ به ذهن این عکاس مشهور رسید، زمانی که سباستیائو بعد از یک پروژه مستندسازی درباره نسلکشی کشور روآندا، به خانهاش در ایالت میناس گرایس برزیل برگشت و با منظره عجیبی روبهرو شد. منظرهای که تصورات کودکی او رابه هم ریخت. هیچ اثری از جنگلهای استوایی که همه کودکی او در آنجا خلاصه شده بود، دیگر وجود نداشت. همه درختها قطع و حیات وحش نابود شده بود.

او میگوید: «زمین هم مثل من بیمار بود... همه چیز ویران شده بود. تنها حدود نیم درصد از زمین پوشیده از درختان بود، اما همسرم ایده شگفتانگیزی برای کاشت مجدد این جنگل در ذهن داشت. وقتی اولین گامها را برای احیای جنگل برداشتیم در کمال شگفتی دیدیم که همه حشرات، پرندگان و ماهیها به جنگل برگشتند؛ گویی خودمان دوباره متولد شدیم. لحظات مهمی را در زندگیمان تجربه کردیم.»
این زوج برای تحقق رویایشان با جذب سرمایهگذار، مبلغ قابل توجهی جمعآوری کردند و در نهایت در آوریل ۱۹۹۸ موسسه Terra را با هدف احیای جنگلها تأسیس کردند. از آن زمان، این دو نفر به طور کامل محیط را به شرایط اولیه خود برگرداندند و حیات وحش را رونق دادند. این موسسه تا سال ۲۰۲۰ چهار میلیون نهال در کشورهای مختلف جهان کاشته و جنگلها را از مرگ نجات داده است.
این دو فعال حیات وحش میگویند: «تنها یک موجود میتواند دیاکسید کربن را به اکسیژن تبدیل کند و آن درخت است. ما نیاز داریم که جنگلها را دوباره زنده کنیم. در هر جنگلی باید درختان بومی همانجا کاشته شود. اگر درختها مخصوص همان منطقه نباشند، حیوانات به آن جنگل برنمیگردند و جنگل سوت و کور میشود.» از همان ابتدا، موسسه «ترا» متعهد به بازیابی ۱۵۰۲ هکتار جنگل در مزرعه ایالت میناس گرایس شد.
آنها نام زمین کشاورزی را به «ذخیرهگاه میراث طبیعی خصوصی» تغییر دادند. اولین کاشت انبوه در دسامبر ۱۹۹۹ انجام و از آن به بعد به یک اتفاق سالانه تبدیل شد. بیش از ۲۹۰ گونه درخت کاشته و به این ترتیب جنگلی از گونههای درختی و درختچههای بومی جنگلهای اقیانوس اطلس بازآفرینی شد.
از جمله فواید، دستاوردها و آثار مثبتی که از احیای جنگل توسط این زوج به دست آمده است میتوان به جلوگیری از فرسایش خاک، احیای دوباره ۸ چشمه طبیعی، بازگشت ۱۷۲ گونه پرنده که از این تعداد شش گونه در خطر انقراض قرار داشتند، بازگشت ۳۳ گونه از پستانداران که دو گونه از آنها در معرض انقراض در سراسر جهان قرار دارند، رویش مجدد ۲۹۳ گونه گیاهی، بازگشت ۱۵ گونه از خزندگان و دوزیستان اشاره کرد؛ بنابراین پس از مراقبت و تلاش زیاد برای اطمینان از این که هر چیزی که کاشته شده بومی منطقه است، این منطقه بعد از ۲۰ سال شکوفا شد.
حیاتوحش بازگشته است و در منطقهای که سکوت مرگباری حاکم بود، اکنون صدای پرندگان و حشرات دوباره به گوش میرسد. در کنار این موضوع، پروژههای آموزشی مختلف هم در «ترا» اجرا شده است تا درختهای کاشته شده دوباره نابود نشوند. در این خصوص ۷۰۰ پروژه مختلف اجرا شده است و ۶۵هزار نفر آموزش دیدهاند. البته با وجود این، هنوز ۱۰درصد جنگل میناس گرایس احیا شده و موسسه ترا برنامههای مختلفی برای احیای جنگلهای استوایی دارد.

ناگفته نماند طبق آمار سازمان غذا و کشاورزی آمریکا (فائو) از سال ۱۹۹۰ تا کنون ۱۲۹ میلیون هکتار جنگل به دلیل جنگلزدایی برای همیشه از روی زمین محو شده است، به عبارتی وسعتی در حد و اندازه کل آفریقای جنوبی! این موضوع نتایج مرگباری همچون نابودی اکوسیستمها و افزایش انتشار گازهای گلخانهای را به همراه داشته است. با توجه به این که حدود ۱۵درصد از کل انتشار گازهای گلخانهای ناشی از جنگلزدایی است و گونههای بیشماری از گیاهان و جانوران هر روز زیستگاهشان را از دست میدهند، جنگلزدایی عامل بسیار ویرانکنندهای برای این سیاره است و به راحتی نباید از آن گذشت.

منبع: خراسان