ارتباط نگران‌کننده بین کمبود ویتامین D و افزایش خطر افسردگی

به گزارش مجله خبری نگار، محققان تأیید کردند افرادی که سطح ویتامین آنها از حد مشخصی (۳۰ نانومول در لیتر یا کمتر) پایین‌تر است، بیشتر مستعد ابتلا به علائم افسردگی هستند.

با این حال، این تیم هشدار داد که این یافته‌ها لزوماً به این معنی نیست که کمبود ویتامین D باعث افسردگی می‌شود، بلکه فقط نشان‌دهنده‌ی همبستگی بین این دو است. برخی از مطالعات طولانی‌مدت نتایج متناقضی داشته‌اند که نیاز به تحقیقات دقیق‌تر را برجسته می‌کند.

افسردگی تقریباً ۵٪ از بزرگسالان را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ به عامل اصلی بار سلامت تبدیل شود. دارو‌های ضد افسردگی سنتی به برخی از بیماران کمک می‌کنند، اما اغلب فقط نتایج متوسطی به همراه دارند. بنابراین، محققان در حال بررسی سایر عوامل قابل اصلاح و ایمن‌تر، مانند ویتامین D هستند.

ویتامین D به انتقال سیگنال‌های عصبی کمک می‌کند، التهاب مغز را کاهش می‌دهد، سلول‌ها را از آسیب محافظت می‌کند و سطح کلسیم درون سلولی را تنظیم می‌کند - که همه اینها برای سلامت مغز و خلق و خو مهم هستند.

جزئیات مطالعه

تیم تحقیقاتی پس از بررسی بیش از ۸۰۰۰ رکورد علمی، نتایج ۶۶ مطالعه از ۳۱ کشور را تجزیه و تحلیل کرد. با توجه به روش‌های مختلف مورد استفاده برای اندازه‌گیری ویتامین D و ابزار‌های مورد استفاده برای ارزیابی افسردگی، داده‌ها به طور کامل از نظر آماری ترکیب نشدند؛ در عوض، نتایج خلاصه و به صورت روایی مقایسه شدند. کیفیت هر مطالعه نیز برای اطمینان از قابلیت اطمینان یافته‌ها ارزیابی شد.

یافته‌های کلیدی:

در بیشتر مطالعاتی که سطح ویتامین و علائم افسردگی را به طور همزمان بررسی کردند، محققان دریافتند که کمبود ویتامین D با افزایش علائم مرتبط است.

در مطالعاتی که افراد را به مدت طولانی پیگیری کردند، نتایج متفاوت بود؛ برخی مطالعات افزایش خطر افسردگی را با کمبود ویتامین نشان دادند و برخی دیگر هیچ ارتباطی پیدا نکردند.

برخی مطالعات نشان داده‌اند که این اثر ممکن است در زنان قوی‌تر باشد، که مستلزم تحقیقات تخصصی است.

چالش‌های مطالعه

مطالعات در نحوه اندازه‌گیری افسردگی و سطح ویتامین D متفاوت بودند و این امر مقایسه را دشوار می‌کرد. علاوه بر این، برخی از مطالعات عوامل مهمی مانند قرار گرفتن در معرض آفتاب، وزن یا بیماری‌های همزمان را در نظر نگرفته بودند که می‌تواند بر نتایج تأثیر بگذارد.

دکتر ولاد دیونیسی، استادیار دانشگاه کارول داویلا، گفت: "ما توصیه می‌کنیم سطح ویتامین D در بزرگسالان مبتلا به افسردگی بررسی شود و هرگونه کمبود آشکار به عنوان بخشی از سلامت عمومی اصلاح شود. در عین حال، به مطالعات بیشتری نیاز داریم تا ببینیم آیا اصلاح کمبود ویتامین می‌تواند خطر ابتلا به افسردگی را کاهش دهد یا خیر. "

محققان خواستار موارد زیر شدند:

• انجام مطالعات بزرگتر با اندازه‌گیری‌های مکرر سطح ویتامین D.
• میزان قرار گرفتن در معرض آفتاب را به طور دقیق اندازه‌گیری کنید، زیرا خورشید به بدن در تولید ویتامین کمک می‌کند.
• مطالعه ژن‌های مرتبط با ویتامین D برای درک علل احتمالی.
• انجام آزمایش‌هایی روی افرادی که کمبود ویتامین D دارند و از افسردگی رنج نمی‌برند تا ببینند آیا اصلاح کمبود آن از ابتلا به افسردگی جلوگیری می‌کند یا خیر.

این مطالعه در مجله Biomolecules and Biomedicine منتشر شده است.

منبع: مدیکال اکسپرس