دیر غذا خوردن چه اثراتی دارد؟

به گزارش مجله خبری نگار/خوردن زودتر در چرخه زیستی روزانه حساسیت به انسولین را بهبود بخشیده و خطر دیابت را کاهش می‌دهد.

ژنتیک تا ۶۰ درصد در تعیین ترجیحات زمانی غذاخوردن افراد نقش دارد.

رژیم‌های غذایی شخصی‌شده باید هم ریتم‌های شبانه‌روزی و هم تفاوت‌های ژنتیکی را در نظر بگیرند.

ساعت درونی بدن چگونه بر متابولیسم تأثیر می‌گذارد؟

سیستم شبانه‌روزی بدن یک سیستم کنترل زمان ۲۴ ساعته سلسله‌مراتبی است که از طریق یک ساعت مرکزی در مغز و ساعت‌های محیطی در اندام‌هایی مانند کبد یا لوزالمعده، رفتار و متابولیسم را تنظیم می‌کند. پروفسور رامیچ که ریاست بخش متابولیسم مولکولی و تغذیه دقیق در DIfE را بر عهده دارد، توضیح می‌دهد: “فرآیند‌های متابولیکی ما بسته به زمانی که غذا می‌خوریم متفاوت است. ”

آیا دیر غذا خوردن ما را بیمار می‌کند؟

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که غذا خوردن در ساعات پایانی روز با افزایش خطر چاقی و بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است. با این حال، اطلاعات کمی در مورد نحوه تعامل زمان مصرف غذا با ریتم شبانه‌روزی فردی و تأثیر آن بر متابولیسم گلوکز وجود دارد.

بخوانید: پارکینسون فقط لرزش نیست: وقتی مغز از کنترل خارج می‌شود

مطالعه NUGAT: بررسی نقش ژنتیک در زمان‌بندی غذایی

پژوهشگران از داده‌های مطالعه تجزیه و تحلیل تغذیه‌ای ژنومی در دوقلو‌ها (NUGAT) استفاده کردند که شامل ۴۶ جفت دوقلوی همسان و ناهمسان بدون دیابت بود. شرکت‌کنندگان به مدت پنج روز از دفترچه غذایی برای ثبت زمان و مقدار غذای مصرفی استفاده کردند.

نقطه میانی کالری شبانه‌روزی (CCM)

پارامتر مهمی که دانشمندان تعیین کردند، نقطه میانی کالری شبانه‌روزی (CCM) بود. CCM زمان‌بندی روزانه‌ای را توصیف می‌کند که در آن ۵۰ درصد از کالری روزانه مصرف می‌شود.

پروفسور رامیچ می‌گوید: “افرادی که کالری اصلی خود را در ساعات اولیه روز مصرف می‌کردند، حساسیت به انسولین بهتری داشتند. در مقابل، افرادی که کالری اصلی خود را دیرتر مصرف می‌کردند، حساسیت به انسولین ضعیف‌تری نشان دادند که با خطر بالاتر دیابت نوع ۲ مرتبط است. ”

تأثیر ژنتیک بر زمان‌بندی غذایی

برای بررسی تأثیر ژن‌ها بر زمان غذا خوردن، محققان رفتار غذایی دوقلو‌های همسان (۱۰۰ درصد ژن‌های یکسان) را با دوقلو‌های ناهمسان (حدود ۵۰ درصد ژن‌های یکسان) مقایسه کردند. این مطالعه نشان داد که تا ۶۰ درصد از پارامتر‌های الگوی غذایی روزانه تحت تأثیر ژن‌های ما قرار دارد.

تغذیه شخصی‌شده: نیاز به رویکرد‌های جدید

پروفسور رامیچ خاطرنشان می‌کند: “جابجایی مصرف کالری اصلی به زمان‌های زودتر شبانه‌روزی ممکن است متابولیسم گلوکز را بهبود بخشد و از دیابت نوع ۲ و چاقی محافظت کند. با این حال، از آنجا که زمان غذا خوردن تا حدی ارثی است، برخی افراد ممکن است تغییر عادات خود را دشوار بدانند. ”

درباره مطالعه NUGAT

مطالعه NUGAT که توسط پروفسور آندریاس اف. اچ. فایفر طراحی و راه‌اندازی شد، در سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۰ در مؤسسه تغذیه انسانی پوتسدام-ره‌بروکه (DIfE) انجام شد. شرکت‌کنندگان تحت تجزیه و تحلیل دقیق فنوتیپی متابولیک قرار گرفتند که شامل معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی، اندازه‌گیری‌های انسان‌سنجی و تست تحمل گلوکز بود.

این پژوهش در مجله eBioMedicine منتشر شده و توسط بنیاد تحقیقات آلمان (DFG)، انجمن اروپایی مطالعه دیابت (EASD) و وزارت فدرال آموزش و تحقیقات آلمان (BMBF) حمایت مالی شده است.