دانشمندان کمبریج علت «مه مغزی» پس از کووید-۱۹ را آشکار کردند

به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه کمبریج، مکانیسمی را شناسایی کرده است که خستگی طولانی مدت و اختلال شناختی پس از کووید-۱۹ را توضیح می‌دهد. نتایج این مطالعه در مجله Nature Immunology منتشر شده است.

طبق نتایج این کار علمی، عفونت ویروس کرونا مکانیسم دفاعی بدن را فعال می‌کند که شامل حذف آهن از جریان خون می‌شود. این فرآیند، که یک سازگاری تکاملی برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی است، می‌تواند منجر به عواقب منفی بلندمدتی شود - خستگی مداوم، احساس "مه مغزی"، مشکلات تمرکز و حافظه.

برای انجام این مطالعه، دانشمندان کمبریج گروه متنوعی از شرکت‌کنندگان مبتلا به کووید-۱۹ تایید شده را استخدام کردند. این مطالعه شامل کارکنان بهداشتی بدون علامت و بیماران مبتلا به بیماری شدید بود. در طول ۱۲ ماه، متخصصان به‌طور منظم نمونه‌های خون شرکت‌کنندگان را تجزیه و تحلیل کردند که به آنها امکان داد تا تغییرات بیوشیمیایی بدن پس از عفونت را به‌طور دقیق پیگیری کنند.

داده‌های به دست آمده نشان می‌دهد بیمارانی که دوره طولانی عفونت ویروس کرونا را تجربه می‌کنند، ممکن است التهاب مزمن و سطح پایین آهن در خون را حتی دو هفته پس از عفونت تجربه کنند. این تغییرات تولید طبیعی گلبول‌های قرمز را مختل کرده و به ایجاد کم‌خونی کمک می‌کنند.

پروفسور هال دریک‌اسمیت، یکی از نویسندگان این مطالعه، معنای بیولوژیکی پشت این پاسخ را توضیح داد. به گفته وی، حذف آهن از جریان خون در طول یک بیماری عفونی یک مکانیسم دفاعی طبیعی است که با هدف جلوگیری از تکثیر باکتری‌های بالقوه خطرناکی که از آهن برای رشد و تولید مثل خود استفاده می‌کنند، انجام می‌شود.

پروفسور دریک‌اسمیت توضیح داد: «وقتی بدن با عفونت مواجه می‌شود، یک مکانیسم دفاعی باستانی فعال می‌شود - حذف آهن از جریان خون. این استراتژی تکاملی از بدن در برابر باکتری‌های بیماری‌زایی که می‌توانند آهن آزاد را به دام بیندازند و به سرعت جمعیت خود را افزایش دهند، محافظت می‌کند که می‌تواند منجر به مرگ شود.»

آمار جمع‌آوری‌شده تا مارس ۲۰۲۳، ابعاد مشکل را نشان می‌دهد: تنها در بریتانیا، حدود ۱.۹ میلیون مورد «کووید طولانی» وجود داشته است. حدود یک سوم افرادی که به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند، متعاقباً علائمی مانند ضعف، مشکل در تنفس، درد عضلانی و اختلال شناختی را تجربه می‌کنند.

این کشف می‌تواند کلید توسعه رویکرد‌های جدید برای درمان سندرم پس از کووید باشد. درک مکانیسم‌های بیوشیمیایی زیربنایی اثرات بلندمدت کووید-۱۹ منجر به درمان‌های مؤثرتری با هدف عادی‌سازی متابولیسم آهن و کاهش التهاب مزمن خواهد شد.

این مطالعه با توجه به شیوع قابل توجه سندرم پس از کووید در سراسر جهان و عدم درک روشن از مکانیسم‌های پاتوفیزیولوژیک آن تا به امروز، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. کار دانشمندان کمبریج سهم قابل توجهی در حل این مشکل پزشکی مبرم دارد.