«فرضیه پایستگی انرژی» و تأثیر واقعی ورزش کردن بر لاغری

به گزارش مجله خبری نگار-سانفرانسیسکو: بر اساس برخی برآوردها، انتظار می‌رود صنعت ورزش تا سال ۲۰۲۳ بیش از ۸۰ میلیارد دلار در سطح جهان درآمدزایی کند؛ و با توجه به فواید فراوان ورزش، مانند حفظ سلامتی، بهبود ایمنی، کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن و سایر موارد مثبت، چگونه می‌تواند اینطور نباشد؟

شاید یکی از مهمترین دلایلی که بسیاری از افراد را به ورزش ترغیب می‌کند، تمایل به کاهش وزن باشد. اگرچه قانون طلایی که انسان‌ها از زمان‌های بسیار قدیم از آن پیروی کرده‌اند این است که کاهش مصرف غذا و ورزش برای کاهش وزن ضروری است، اما بحث‌های علمی اخیر بر سر این بوده است که آیا افزایش ورزش واقعاً به کاهش وزن کمک می‌کند یا خیر.

بحث بر سر تأثیر ورزش بر کاهش وزن بر روی چیزی متمرکز است که به عنوان «فرضیه پایستگی انرژی» شناخته می‌شود، که ادعا می‌کند ورزش بدنی به سوزاندن کالری بیشتر کمک نمی‌کند، زیرا بدن کالری‌هایی را که در طول ورزش از دست می‌دهد با کاهش کالری‌هایی که در زمان‌های غیرورزش مصرف می‌کند، جبران می‌کند. بنابراین، ورزش بدنی به شما در کاهش وزن کمکی نمی‌کند، اگرچه از بسیاری جهات برای سلامت کلی شما مفید خواهد بود.

محققان چاقی با این فرضیه مخالفند، زیرا این فرضیه بر اساس تحقیقات مشاهده‌ای است و نه کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده، که مبنای علمی شواهد علمی است. آزمایش‌های تصادفی کنترل‌شده شامل تقسیم داوطلبان در یک آزمایش خاص به دو گروه است که گروه اول در معرض یک عامل خارجی خاص قرار می‌گیرند در حالی که گروه دیگر تحت تأثیر آن قرار نمی‌گیرند. این به نوبه خود، میزان تأثیر این عامل بر نتایج آزمایش را نشان می‌دهد. به گفته این محققان، آزمایش‌های تصادفی کنترل‌شده نشان داده‌اند که ورزش به کاهش وزن کمک می‌کند.

این متخصصان همچنین به بررسی بیش از ۱۰۰ مطالعه در سال ۲۰۲۱ اشاره می‌کنند که اهمیت ورزش بدنی را برای کاهش وزن بررسی کرده است. این مطالعات تأیید کردند که انجام انواع مختلف ورزش، مانند ایروبیک، تمرینات مقاومتی و ورزش‌های فشرده تحت نظر متخصصان، در واقع منجر به کاهش وزن می‌شود، هرچند به میزان متوسط.

محقق دونالد لامکین، استادیار روانپزشکی و علوم زیستی رفتاری در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، این سوال را مطرح می‌کند که آیا این یافته‌های علمی به این معنی است که پس از خوردن یک تکه آبنبات خوشمزه و پرچرب، ممکن است ورزش کنیم و در نتیجه کالری اضافی وارد شده به بدن را بسوزانیم؟

لامکین در مقاله‌ای که در وب‌سایت Conversation، که متخصص مطالعات علمی و دانشگاهی است، منتشر شده است، می‌گوید که اوضاع در واقع به این شکل پیش نمی‌رود. اگر ورزش اضافی به سوزاندن کالری اضافی کمک کند، پس ورزش به تنهایی برای حفظ وزن پس از یک رژیم غذایی کم کالری کافی خواهد بود. لامکین توضیح داد که یک بررسی علمی در سال ۲۰۲۱، بر اساس مجموعه‌ای از کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده، همچنین نشان داد که انجام تمرینات هوازی یا مقاومتی به مدت ۶ تا ۱۲ ماه پس از اتمام رژیم غذایی، از افزایش وزن مجدد در بزرگسالان جلوگیری نمی‌کند.

برخی از متخصصان معتقدند که وقتی صحبت از نقش ورزش در کاهش وزن می‌شود، مداومت در انجام آن مسئله‌ی مهمی است. آیا افرادی که از طریق رژیم غذایی وزن کم کرده‌اند، برای حفظ وزن جدید خود، به طور منظم ورزش می‌کنند؟

مطالعه‌ای که روی ۲۵ زن یائسه که با موفقیت از طریق رژیم غذایی و یک برنامه ورزشی تحت نظارت، وزن کم کرده بودند، انجام شد، نشان داد که میزان پایبندی به ورزش در بین این گروه از ۶۴ درصد تجاوز نمی‌کند.

بسیاری از مردم بر این باورند که این موضوع به ایجاد تعادل بین میزان انرژی ورودی به بدن از طریق مصرف غذا و میزان انرژی خروجی از بدن از طریق ورزش مربوط می‌شود. بنابراین، اگر ورزش به کاهش وزن کمکی نکرد، باید دوز تمرینی را افزایش داد. با این حال، کالج پزشکی ورزشی آمریکا در بیانیه‌ای در مورد فعالیت بدنی و حفظ وزن، این فرضیه را برجسته کرد و اظهار داشت که میزان ورزش مورد نیاز برای این منظور نامشخص است و خاطرنشان کرد که هیچ کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده‌ای با استفاده از روش‌های اندازه‌گیری مدرن برای نظارت بر تعادل انرژی داوطلبان در این نوع کارآزمایی‌ها وجود ندارد.

لامکین در مقاله خود به چیزی اشاره می‌کند که آن را «معمای کالری از دست رفته» می‌نامد. او به مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ در مورد اندازه‌گیری انرژی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد تعداد کل کالری‌هایی که توسط کسانی که در طول روز ورزش می‌کنند سوزانده می‌شود، در واقع تفاوت چندانی با تعداد کالری‌های از دست رفته توسط کسانی که ورزش نمی‌کنند، ندارد. با این حال، متخصصانی که بر این آزمایش‌ها نظارت داشتند، تأیید می‌کنند که داوطلبانی که ورزش می‌کنند، در هر جلسه تمرین بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ کالری اضافی از دست می‌دهند. پس چرا تأثیر این کالری‌های از دست رفته هنگام مقایسه ورزشکاران و غیرورزشکاران ظاهر نمی‌شود؟

لامکین اظهار داشت که پاسخ این سوال ممکن است به همان فرضیه قبلی در مورد منطقی سازی انرژی کل بدن بازگردد. او توضیح داد که متابولیسم بدن، که غذا را به انرژی تبدیل می‌کند، با کاهش کالری‌هایی که بدن هنگام ورزش نکردن می‌سوزاند، به ورزش منظم واکنش نشان می‌دهد.

این محقق آمریکایی می‌گوید: «خودتان را با این فکر که می‌توانید به سادگی با ورزش بیشتر بر اثرات یک وعده غذایی سنگین غلبه کنید، گول نزنید.»، اما او تأکید می‌کند که حتی اگر ورزش به شما در کاهش وزن دلخواهتان کمک نکند، هنوز هم فواید سلامتی بی‌شماری دارد که ضروری هستند.

(دی پی‌ای)