۱۰ فیلم ژاپنی با داستان‌های منحصر‌به‌فرد که از دیدن شان پشیمان نمی‌شوید!

به گزارش مجله خبری نگار،نام سینمای کره جنوبی اغلب با تریلر‌های پرتنش و ترسناک آزاردهنده عجین شده است، اما سینمای این کشور چیز‌هایی بیشتر از فیلم‌هایی دارد که شما را به وحشت می‌اندازد. برخی از بهترین و مشهورترین کارگردانان جهان اهل کره جنوبی هستند، از جمله کیم کی دوک، پارک چان ووک و بونگ جون هو. اینها فیلمسازانی محبوب در سطح جهانی هستند که باعث شده‌اند فارغ از ژانر، سینمای کره جنوبی در مدار دید بینندگان خارجی قرار گیرد. در این فهرست می‌خواهیم ۱۰ فیلم کره‌ای مننحصربفرد و خاص را معرفی کنیم که باید دستکم یک بار تماشایشان کنید، نه صرفاً به خاطر تاثیرگذاری یا شهرتشان بلکه به خاطر داستانشان.

۱۰ فیلم کره‌ای که هر کسی باید ببیند

۱۰- Attack the Gas Station! (۱۹۹۹)

۹- The Man from Nowhere (۲۰۱۰)

۸- The Housemaid (۱۹۶۰)

۷- My Sassy Girl (۲۰۰۱)

۶- Train to Busan (۲۰۱۶)

۵- Miracle In Cell No. ۷ (۲۰۱۳)

۴- Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring (۲۰۰۳)

۳- Friend (۲۰۰۱)

۲- Oldboy (۲۰۰۳)

۱- Parasite (۲۰۱۹)

۱۰- Attack the Gas Station! (۱۹۹۹)

حمله به پمپ بنزین یا به پمپ بنزین حمله کنید! یک فیلم کره‌ای جنایی، کمدی، و نقد اجتماعی است. حمله به پمپ بنزین یک فیلم کمتر شناخته شده است، و علیرغم وجود بسیاری از فیلم‌های دیگری که ممکن است شرایط و جایگاه مشابهی داشته باشند، این یکی از همه سزاوارتر است. تقریباً مانند دهه ۹۰ در سینمای آمریکا که با کمدی‌های پرستاره‌ای مانند Clerks و Mallrats همراه شده بود، پایان این دهه نوع مشابهی از فیلم‌های کالت را برای سینمای کره جنوبی به همراه داشت.

فیلم کره‌ای حمله به پمپ بنزین داستان چهار دوست جوان را دنبال می‌کند: بی نشان، سگ دیوانه، راک استار و نقاشی (به ترتیب لی سونگ جائه، یو اوه سونگ، کانگ سونگ جین و یو جی تائه). این دوستان از سر بی حوصلگی تصمیم می‌گیرند از یک پمپ بنزین سرقت کنند و روز بعد دوباره همان پمپ بنزین را مورد دستبرد قرار می‌دهند. بار دوم، آنها کارمندان و مالک پمپ بنزین را به گروگان می‌گیرند در حالی که مجموعه‌ای از شخصیت‌های متفاوت برای بنزین زدن به پمپ بنزین می‌آیند. این چهار مرد نماد خشم جوانان در پی یک بحران اقتصادی بوده و سبک زندگی شهری در سئول در اواخر دهه ۹۰ را به نمایش می‌گذارند (و باید اعتراف کنیم که واقعاً باحال و بامزه به نظر می‌رسند). حمله به پمپ بنزین با تعداد زیادی نقد‌های ظریف و پنهان (و نه چندان پنهان) نسبت به سایر مسائل سیاسی و اجتماعی، شما را در حالی که به بی عدالتی فکر می‌کنید می‌خنداند.

۹- The Man from Nowhere (۲۰۱۰)

مردی از ناکجاآباد یا مردی از هیچ کجا فیلمی است که ژانر اکشن در غرب را در جهتی مثبت تحت تاثیر قرار داد. این فیلم یکی از بهترین طراحی سکانس‌های رزمی و احساسی‌ترین فیلم‌های سینمای کره جنوبی با میراثی ماندگار است. کیم سه رون، بازیگری که نقش دختر کوچک داستان به نام سو می‌را بازی می‌کرد، امسال درگذشت و به نظر می‌رسد که او و شریک بازیگری اش در این فیلم، وون بین، دوستان مادام العمر هم بودند. تماشای مردی از ناکجاآباد می‌تواند به عنوان ادای احترامی به کیم نیز به حساب بیاید که به یکی از بهترین بازیگران جدید کره جنوبی تبدیل شد. در سطح بین‌المللی و داخلی، مردی از ناکجاآباد موفق شد.

مردی از هیچ کجا مردی تنها به نام چا تائه سیک (وون بین) را دنبال می‌کند که یک مغازه سمساری در سئول دارد. تنها دوست او سو می (کیم) یک دختربچه ۱۰ ساله است که در حالی که مادرش به سر کار می‌رود، ساعاتی را با سیک می‌گذراند. وقتی مادر سو می‌با افراد خطرناکی به مشکل می‌خورد، آنها سو می‌را برای باج گرفتن می‌ربایند. پس از آن است که گذشته تائه سیک آشکار شده، مشخص می‌گردد که او یک آدمکش زبده بوده و آماده است برای عزیزانش مبارزه کند. وون بین پس از این فیلم از بازیگری کناره گیری کرد و یک فیلم پایانی به یاد ماندنی را برای رزومه بازیگری خود به جای گذاشت.

۸- The Housemaid (۱۹۶۰)

فیلم خدمتکار یک شگفتی در این لیست است، عمدتاً به این دلیل که در سال ۱۹۶۰ ساخته شده است. بسیاری از فیلم‌های برتر سینمای کره جنوبی قبل از دهه ۲۰۰۰ ساخته شده‌اند، اما تماشاگران بین المللی اغلب مدرن بودن را ترجیح می‌دهند. غرق شدن در یک فیلم قدیمی تر، و فیلمی که واقعاً هسته مردم کره را در زمان اکران خود تکان داد، ضرری ندارد. فیلم خدمتکار چنان در کره جنوبی جنجال برانگیز شد که لی یون شیم، بازیگر نقش اول فیلم، بلافاصله پس از اکران فیلم، بازیگری را کنار گذاشت. او ادعا می‌کند که کناره گیری اش از بازیگری به این دلیل بوده که او صرفاً یک بازیگر آماتور بوده است، اما داستان‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه بازی و شخصیت او در این فیلم آنقدر باورپذیر بوده است که در جامعه کره به او برچسب خانه خراب کن می‌زدند. هر کدام از این دو روایت که واقعی‌تر باشد، لی بهترین بخش این فیلم ترسناک روانشناختی است.

فیلم کره‌ای خدمتکار داستان خانواده کیم را دنبال می‌کند – پیانیست دونگ سیک (کیم جون کیو) که با همسر باردار و دو فرزندش در یک خانه جدید زندگی می‌کنند و به کسی نیاز دارند تا در مراقبت از خانه بزرگشان به آنها کمک کند. کارخانه‌ای که کیم در آن کار می‌کند تعدادی کارگر دارد که علاقه‌مند به استخدام به عنوان خدمتکار در خانه اش هستند، از جمله میونگ سوک (لی). میونگ سوک به خانه کیم‌ها نقل مکان می‌کند، اما حضور او به مشکلی بزرگتر از آنچه پیش بینی می‌شد تبدیل می‌گردد. میونگ سوک یک زن افسونگر خانه خراب کن کلاسیک و نیروی محرکه این فیلم ترسناک خانگی بی نقص است. اگر عاشق تریلر‌های قدیمی هستید، The Housemaid برای شما بهترین گزینه است.

۷- My Sassy Girl (۲۰۰۱)

در برنامه‌های عاشقانه کره‌جنوبی هیچ کمبودی وجود ندارد، و برخی از عاشقانه‌ترین فیلم‌هایی که تاکنون ساخته شده‌اند، از کشوری می‌آیند که ملودرام‌های آبکی و درام‌های کره‌ای بیش از حد عاشقانه را برای ما به ارمغان آورده است. My Sassy Girl پیچشی متفاوت در ژانر عاشقانه است که کمدی را با نقش اول‌های پرسروصدایی ترکیب می‌کند که بر اساس معیار‌های اجتماعی رفتار نمی‌کنند. دختر پرروی من یکی از بزرگترین فیلم‌های دهه ۲۰۰۰، در سطح محلی و بین المللی است که به کاتالیزوری برای ارائه تصویری جذاب از فیلم‌های کره‌ای در خارج از کشور تبدیل شد. همچنین My Sassy Girl یکی از فیلم‌هایی است که بیشترین اسپین آف‌ها و بازسازی‌ها را در کشور‌های دیگر دارد.

دختر پرروی من داستان یک دانشجوی مهندسی به نام گون وو (چا ته هیون) را دنبال می‌کند که یک دختر مست (جون جی هیون) را از برخورد با قطار در عصر یک روز خاص نجات می‌دهد، در حالی که انتظار یک قرار عاشقانه را می‌کشد. در ادامه زندگی این دو به هم گره می‌خورد، در حالی که دختر همچنان به شدت به رفتار‌های عجیب و غریب خود ادامه داده و مخالف دختران بامزه‌ای رفتار می‌کند که گون وو معمولاً با آن‌ها قرار می‌گذارد. آنها در طول این داستان بسیار دوست داشتنی، اما اغلب مضحک به هم علاقمند می‌شوند. My Sassy Girl نمونه دیگری از به چالش کشیدن استاندارد‌های کره جنوبی است، این بار در مورد قرار ملاقات عاشقانه و ویژگی‌هایی که قرار است شخصیت‌ها در قرار ملاقات خود نشان دهند، نه شخصیت و رفتار‌هایی که در واقعیت دارند.

۶- Train to Busan (۲۰۱۶)

یکی از هیجان‌انگیزترین فیلم‌های اکشن نیز یک فیلم زامبی محور ساخت کره‌جنوبی با تاریکی و احساسات فراوان، با عنوان قطار بوسان است. فیلم‌های کره‌ای به دلیل ترکیب چندین روایت در یک داستان و پرداختن به موضوعات مختلف شناخته شده‌اند، و قطار بوسان نیز از این قاعده مستثنی نیست. یون سانگ هو یکی از بزرگترین فیلمسازان این کشور در ژانر ترسناک است که همه نوع فیلمی در این ژانر، از انیمیشن‌های زامبی گرفته تا سریال‌های شیطانی، ساخته است. قطار بوسان به دلیل داستان، فضا و داستان گویی خود منحصر‌به‌فرد است و یکی از اورجینال‌ترین داستان‌ها را در این ژانر دارد.

قطار بوسان داستان مسافران یک قطار کره‌ای را دنبال می‌کند که از سئول به سمت بوسان در جنوب کشور می‌رود. تمرکز داستان روی سوک وو (گونگ یو) و دخترش سو آن (کیم سوآن) است که برای جشن تولدش به بوسان سفر می‌کنند. همچنین در این قطار سانگ هوا (دون لی) محافظ و همسر باردارش سونگ کیونگ (جونگ یو-می) و بسیاری مسافران دیگر حضور دارند. قبل از حرکت قطار، زنی آلوده به ویروس زامبی وارد قطار می‌شود و بیماری را به سرعت پخش می‌کند. بازماندگان باید با زامبی‌ها و سایر بازماندگان شرور مبارزه کنند.

۵- Miracle In Cell No. ۷ (۲۰۱۳)

در فهرست فیلم‌هایی که از زندگی واقعی الهام گرفته‌اند، معجزه در سلول شماره ۷ یکی از تکان دهنده‌ترین داستان‌هایی است که می‌توانید ببینید. اگر چه از یک داستان بسیار تراژیک و سنگین الهام گرفته است، این فیلم یک درام کره‌ای نسبتاً دلگرم کننده است. در سال ۱۹۷۲، یک مرد معلول ذهنی توسط پلیس مجبور شد به قتل یک کودک اعتراف کند، که در نهایت در سال ۲۰۰۸ تبرئه شد. فیلم داستان را کمی متفاوت و با حال و هوای سبک‌تر روایت کرده و کمی کمدی را در دیالوگ‌های شخصیت‌ها ترکیب می‌کند.

معجزه در سلول شماره ۷ داستان یونگ گو را روایت می‌کند، مردی با ناتوانی‌های رشدی که رابطه نزدیکی با دختر خردسالش به نام یه سونگ دارد. وقتی یونگ سو می‌بیند که دختری لیز خورده و سرش به پیاده رو برخورد می‌کند، سعی دارد او را نجات دهد، اما به اشتباه به قتل او متهم می‌شود. یونگ گو که نمی‌تواند به درستی از خود دفاع کند و با کمی درگیری قبلی با کمیسر پلیس، در سلولی به حبس ابد محکوم شده و به سلولی به نام اتاق شماره ۷ منتقل می‌شود. داستان فیلم نشان می‌دهد که چگونه یونگ گو با وجود ناتوانی و محکومیت ناحق خود به آرامی عشق و دوستی هم سلولی هایش را بدست می‌آورد. این فیلم یکی از بهترین فیلم‌های کره‌ای است که برای تماشاگران بین المللی توصیه می‌شود.

۴- Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring (۲۰۰۳)

فیلم‌های کیم کی دوک معمولاً خاص و متفاوت هستند، اما در معنای بدش. آنها اغلب بسیار درون نگرانه و فلسفی هستند، حتی در تاریک‌ترین لحظاتشان. از معروف‌ترین فیلم‌های او می‌توان به Time, ۳-Iron, Pieta و فیلم تحسین شده بهار، تابستان، پاییز، زمستان … و بهار اشاره کرد که برنده جوایز بین المللی متعددی شد. منتقدان از سراسر جهان این فیلم را در میان بهترین فیلم‌های دهه ۲۰۰۰ و حتی بهترین فیلم‌های سینمای کره جنوبی در تمام دوران قرار می‌دهند. راجر ایبرت آن را به شدت تحسین کرده و می‌گوید: «به ندرت فیلمی به این سادگی مرا تا این حد تحت تاثیر قرار داده است. احساس می‌کنم می‌توانم آن را در یک پاراگراف تحلیل کنم یا ساعت‌ها درباره آن بحث کنم.»

بهار، تابستان، پاییز، زمستان… و بهار یک سال از زندگی راهبی را دنبال می‌کند که روی یک قایق بودایی در طبیعت وحشی کره زندگی می‌کند. او مشغول مطالعه تعالیم بوداست که راهب جوانی به او نزدیک می‌شود و می‌خواهد این اصول را یاد بگیرد. این فیلم یک داستان عاشقانه، درام و داستانی درباره خودیابی، خشم، رستگاری و غم است، اگرچه تقریباً هر احساس قابل تصوری را در بر می‌گیرد. این فیلم آرام سوز ممکن است به خاطر دیالوگ‌های محدودش مناسب هر کسی نباشد، اما برای کسانی که می‌خواهند خود را در سینمای کره جنوبی غرق کنند، بهترین گزینه خواهد بود.

۳- Friend (۲۰۰۱)

دوست، یا Chingu، داستان دوستی است. این فیلم داستان گروهی از دوستان مرد را در آسیب‌پذیرترین و خام‌ترین موقعیت و فرمشان به تصویر می‌کشد که در طول سال‌ها از یک پیوند قوی دوستانه به یک رقابت تلخ می‌رسند. Friend تصور عموم را نسبت به بازیگران اصلی خود تغییر داد و به آنها به عنوان بازیگران شخصیت شناخت بیشتری داد. کواک کیونگ تاک، کارگردان این فیلم، سناریو آن را بر اساس زندگی و دوران بلوغ خود در بوسان نوشته است. او همچنین این فیلم را در سال ۲۰۰۹ در قالب یک درام کره‌ای بازسازی کرد.

دوست ماجرای چهار دوست دبیرستانی را دنبال می‌کند: جون سوک (یو اوه سونگ) رهبر گروه؛ دونگ سو (جانگ دونگ گان) شخصیت ضعیف گروه؛ سانگ تاک (سئو تائه هوا) شاگرد اول گروه؛ و جونگ هو (جونگ وون تاک) کمدین گروه. آنها با هم بزرگ شده و از کودکی در کنار یکدیگر بوده‌اند، اما وقتی بزرگ‌تر شده و مدرسه را ترک می‌کنند، فیلم نشان می‌دهد که چگونه تغییر کرده و به شخصیت‌های متمایزی تبدیل می‌شوند. آیا آنها می‌توانند بعد از اینکه سال‌ها از هم دور بوده‌اند نیز دوست بمانند؟ Friend تصویری درخشان از دوستی ارائه کرده و یکی از مهم‌ترین فیلم‌هایی است که اگر می‌خواهید فرهنگ پاپ کره‌ای را درک کنید باید تماشا کنید.

۲- Oldboy (۲۰۰۳)

پارک چان ووک یکی از شناخته شده‌ترین کارگردانان کره جنوبی در سطح بین المللی است و برای غرق شدن در دورنمای سینمایی این کشور، تماشای اکثر فیلم‌های پارک نیز گزینه‌ای عالی است. انتخاب یک فیلم از میان فیلم‌های او برای این فهرست شبیه یک جنایت است، زیرا Lady Vengeance، Joint Security Area و The Handmaiden همگی از بهترین آثار این کارگردان هستند که انتخاب بهترین گزینه از میان آن‌ها دشوار است. با این حال، Oldboy می‌تواند بزرگترین شاهکار او باشد، فیلمی آنقدر بحث برانگیز و تاثیرگذار که مردم همچنان تا به امروز در مورد آن صحبت می‌کنند. اگر چه اجماعی بر سر این موضوع وجود ندارد، اما رفیق قدیمی احتمالاً مشهورترین فیلم کره جنوبی برای طرفداران سینما در خارج از این کشور است.

اولدبوی داستان مردی به نام دائه سو (چوی مین سیک) را دنبال می‌کند که به مدت ۱۵ سال در اتاق یک هتل زندانی می‌شود. او هرگز کسانی که اسیرش کرده‌اند را ندیده و دلیل حبس شدنش در این اتاق را نمی‌فهمد، اما وقتی یک روز بالاخره آزاد می‌شود، تلاش می‌کند تا کسانی را که او را ربوده‌اند و دلیل آن را پیدا کند. دائه سو در طول جستجوی خود با یک سرآشپز سوشی جوان به نام می‌دو (کانگ هی جونگ) آشنا می‌شود که رابطه‌ای عاشقانه بین این دو شکل می‌گیرد. در اینجا یو جی تائه که در فیلم Attack the Gas Station نیز حضور داشت، نقش شخصیت شرور اصلی را به تصویر می‌کشد و اگر فیلم‌ها را به ترتیب اکران تماشا کنید، تبدیل شدن او را از یک هنرمند بی پروا به یک تاجر انتقام جو خواهید دید.

۱- Parasite (۲۰۱۹)

سخت است بگوییم که اولدبوی یا انگل کدام یک برای سینمای کره جنوبی مهم‌تر است، اما اگر به تمجید‌ها نگاه کنیم، دومی به وضوح برنده این رقابت است. انگل یک طنز اجتماعی گزنده است که در میانه راه خود ژانر داستان را تغییر داده، به یک تریلر کمدی تاریک تبدیل می‌شود و درک بینندگان را از اینکه یک فیلم جذاب باید چگونه باشد به چالش می‌کشد. این فیلم نشان می‌دهد که همیشه در فیلم‌های کلاسیک جا برای نوآوری وجود دارد و همچنین اینکه ذهن بونگ جون هو به شکلی متفاوت عمل می‌کند. انگل برنده بهترین فیلم، بهترین فیلم خارجی، بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی در اسکار شد و به بونگ کیسه‌ای پر از جوایز داد تا بعد از آن شب عالی در سال ۲۰۲۰ به خانه ببرد.

انگل داستان خانواده فقیر کیم و خانواده ثروتمند پارک را دنبال می‌کند، اگرچه کیم‌ها تمرکز اصلی داستان هستند. پدر این خانواده، کی دوک (سونگ کانگ هو)، بچه هایش، کی وو (چوی وو سیک) و کی جونگ (پارک سودام) را تشویق می‌کند تا نقشه کشیده و انواع کار‌های نامشروع را انجام دهند تا بقایشان را تضمین کنند. وقتی دوست دانشگاهی کی وو برای او شغلی به عنوان معلم انگلیسی در خانه خانواده ثروتمند پارک پیدا می‌کند، کی وو طرح وارد کردن تمام اعضای خانواده به خانه کیم‌ها را آغاز می‌کند تا برای آنها کار کنند. انگل که اغلب خنده دار و حتی افسرده کننده است، یک روایت پرفراز و نشیب هوشمندانه از احساسات و ژانر‌ها و واقعاً یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینمای کره جنوبی است.

منبع:روزیاتو