به گزارش مجله خبری نگار،بسیاری از قاتلان زنجیرهای به مرور از طریق تحلیلهای علمی مانند پروفایلهای روانشناختی و آزمایشهای DNA شناسایی شدهاند. اما اکنون، تحلیل دستخط نیز به این ابزارها افزوده شده است. تحلیلگران دستخط یا گرافولوژیستها معتقدند که سبک نگارش میتواند خصوصیات روانی نویسنده را فاش کند. این تحلیلگران، دستخط قاتلان معروف را بررسی کردهاند و به نشانههایی دست یافتهاند که میتواند برای شناسایی قاتلان زنجیرهای احتمالی مفید باشد. گرچه گرافولوژی (خطشناسی) حوزهای بحثبرانگیز است، برخی از محققان ادعا میکنند که ویژگیهای خاصی در دستخط ممکن است به ذهنیت قاتلان زنجیرهای اشاره داشته باشد.
تحلیلگران این حوزه به نشانههای خاصی اشاره کردهاند که ممکن است در دستخط قاتلان زنجیرهای دیده شود. این نشانهها شامل فاصلههای غیرعادی میان کلمات، شکستهبودن حروف، استفاده از حروف ساختگی، علائم نگارشی غیرعادی، حروف چاپی و نوسانات غیرمعمول در اندازه حروف است. به عنوان مثال، بسیاری از قاتلان زنجیرهای شناخته شده، همچون تد باندی، جان وین گیسی و جفری دامر، در دستخط خود این ویژگیها را داشتهاند.
تد باندی، یکی از قاتلان زنجیرهای شناخته شده، در فاصله سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸ حداقل ۲۰ زن را به قتل رساند. تحلیلگران، همچون آنا کورن، معتقدند که ویژگیهای سادیستی و شخصیت روانگسیختگی او در دستخطش مشهود است.
باندی تمایل به استفاده از قوسهای بزرگ و اغراقآمیز در قسمتهای پایینی حروف (نظیر Y و J) داشت که این ویژگی میتواند به شخصیتی روانگسیخته اشاره داشته باشد. دستخط باندی همچنین به دلیل زوایای تند، حروف باریک و فاصلههای فشرده تقریباً ناخوانا بود، که این ویژگیها نیز از نظر گرافولوژی نشانگر شخصیت روانگسیخته و بیرحم هستند.
جان وین گیسی، قاتل آمریکایی که به «دلقک قاتل» معروف بود، حداقل ۳۳ پسر و مرد جوان را بین سالهای ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۸ به قتل رساند.
تحلیلگران دستخط او به ویژگیهایی مانند استفاده بیش از حد از جوهر و سنگینی نگارش اشاره کردهاند که این ویژگیها نشاندهنده نیاز قوی به ارضای امیال و تمایل به خشونت هستند. فرم خاص حروف کوچک در منطقه پایینی و تمایل به چپ، همراه با استفاده زیاد از جوهر، حاکی از آن است که گیسی شخصیتی خشمگین با تمایلات سادیستی و تمایل به خشونت داشته است.
جفری دامر، مشهور به «آدمخوار میلواکی»، در فاصله سالهای ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۱ هفده مرد و پسر را به قتل رساند.
دستخط او نیز بیشتر ویژگیهای شخصیت روانگسیخته را شامل میشد، از جمله انحراف به راست، فاصله زیاد بین کلمات و حروف شکسته. این ویژگیها نشاندهنده شخصیت منزوی و اسکیزوئید دامر هستند. تحلیلگران معتقدند که دستخط دامر به خوبی ماهیت بیرحم و روانپریش او را نشان میدهد.
دیوید برکویتز، معروف به «پسر سَم» و «قاتل کالیبر ۴۴»، در فاصله سالهای ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۷ شهر نیویورک را با کشتن شش نفر و زخمیکردن یازده نفر در وحشت فروبرد.
دستخط او دارای ویژگیهای غیرمعمولی بود؛ حروف آغازین و پایانی به شیوهای عجیب نگارش میشدند و بسیاری از حروف به وسیله خطوطی پوشانده شده بودند که به گفته تحلیلگران، نشانگر شخصیتی پرتنش و پنهانکار است. از سوی دیگر، دستخط او کُند و پرتنش بود که به گفته کورن، میتواند نشانگر شخصیت سازمانیافته، روشمند و متکی به خود باشد که ویژگی مشترک در میان بسیاری از قاتلان زنجیرهای است.
زودیاک قاتل که هویت او تاکنون ناشناخته باقی مانده، پنج قربانی تایید شده دارد و به ادعای خودش مسئول مرگ ۳۷ نفر است.
ین قاتل با ارسال نامههایی به پلیس و رسانهها، دستخط خاص و علائم رمزنگاری شدهای را به جا گذاشت. دستخط زودیاک، به مانند دستخط دامر، دارای ویژگیهایی همچون استفاده از حروف چاپی، فاصله زیاد بین کلمات و نوشتن به صورت کدگذاری بود. این علائم میتوانند نشاندهنده شخصیت روانگسیخته و متمایل به پنهانکاری او باشند.
گرچه گرافولوژی هنوز به عنوان یک روش علمی قطعی پذیرفته نشده، تحلیلگران معتقدند که با بررسی دستخط قاتلان زنجیرهای میتوان به برخی از ویژگیهای روانشناختی آنها پی برد. این ویژگیها شامل انحراف به چپ یا راست، فاصلههای نامنظم، استفاده از حروف غیرعادی و خطوط پوشاننده است که میتواند به پنهانکاری، خشم نهفته و روانپریشی اشاره داشته باشد. با وجود ابهام در پذیرش این روش، گرافولوژی میتواند به عنوان ابزاری در کنار روشهای دیگر برای درک شخصیت قاتلان و پیشبینی رفتارهای مجرمانه مورد استفاده قرار گیرد.
منبع:روزیاتو