آیا می‌توان شبکیه را در آخرین منظره‌ای که قربانی قبل از مرگ می‌بیند نجات داد؟

به گزارش مجله خبری نگار، نظریه غالب این بود که شبکیه می‌تواند آخرین چیزی را که فرد می‌بیند با قفل کردن آن در رنگدانه‌های حساس به نور حفظ کند، که ممکن است به شناسایی قاتل کمک کند، اما تلاش دانشمندان برای به کارگیری این ایده موفقیت آمیز نبود، اما این مانع از آزمایش تحقیقات جنایی بر روی قربانیان برخی از مشهورترین قاتلان زنجیره‌ای تاریخ نشد.

داستان در قرن هفدهم آغاز شد، زمانی که کشیش کریستوف شینر ادعا کرد که تصویر ضعیفی از یک قورباغه بریده شده را روی شبکیه چشم دیده است. این ایده که به عنوان اپتوگرافی شناخته می‌شود، ویلیام فردریش کوهن، فیزیولوژیست آلمانی را هنگامی که تحقیقات خود را در دهه هفتاد قرن نوزدهم آغاز کرد، مورد توجه قرار داد.

کوهن شروع به آزمایش با خرگوش‌ها و قورباغه‌ها کرد و آنها را قبل از کشتن و بیرون کشیدن چشمانشان در معرض تصاویر روشن قرار داد. او سپس چشم‌ها را شکافته و از یک محلول شیمیایی برای تثبیت رنگدانه رودوپسین، رنگدانه موجود در شبکیه استفاده کرد، با هدف ایجاد تصویری که نشان می‌دهد حیوان قبل از مرگ چه چیزی دیده است.

دکتر لیندزی فیتز هریس، مورخ پزشکی، در کلیپی از مجموعه مستند خود به نام زندگی و مرگ کنجکاو در کانال اسمیتسونیان گفت که به نظر می‌رسد یکی از عکس‌ها پنجره‌ای با میله‌هایی را نشان می‌دهد که خرگوش به آن نگاه می‌کند.

او خاطرنشان کرد که جامعه ویکتوریا به سرعت تحت تأثیر این ایده قرار گرفت که "عکاسی" می‌تواند به عنوان ابزاری در تحقیقات جنایی مورد استفاده قرار گیرد و "تصویری از چهره قاتل را می‌توان در چشمان قربانی ناراضی سوخته یافت" و برخی از قاتلان را وادار کرد تا چشمان قربانیان خود را به عنوان یک اقدام احتیاطی از بین ببرند.

کوهن سعی کرد تکنیک خود را در چشم انسان به کار ببرد و موفقیتی را که با چشم خرگوش در چشم انسان دیده بود بازسازی کند و از تکنیک خود نموداری از چشمان یک قاتل محکوم و فقیر ایجاد کند. با این حال، تصویر به دست آمده فاقد وضوح کافی برای مفید بودن است، که می‌تواند منجر به تفاوت قابل توجهی بین چشم خرگوش و انسان شود.

در سال ۱۸۸۱، یکی از همکارانش آزمایشاتی را روی انسان انجام داد، اما نتایج مفیدی نیز نداشت. اگرچه ناموفق بود، اما ایده "اپتوگرافی" باقی ماند، زیرا تلاش‌های بعدی با استفاده از تصاویر چشم مردگان انجام شد.

در سال ۱۸۸۸، پلیس همچنین سعی کرد یک "اپتوگرام" از یک قربانی قتل به نام مری جین کلی بگیرد به این امید که چهره قاتل زنجیره‌ای جک چاک دهنده را فاش کند، اما فایده‌ای نداشت.

بر اساس گزارش‌های آکادمی چشم پزشکی آمریکا، یک "تصویر شبکیه" نیز به عنوان مدرک در پرونده قتل سال ۱۹۱۴ ارائه شد.

امروزه، "اپتوگرام ها" دیگر به عنوان شواهد پزشکی قانونی استفاده نمی‌شوند، اما هنوز هم در داستان‌های علمی تخیلی محبوب هستند.

منبع: iflscience