به گزارش مجله خبری نگار،روزهداری متناوب در سالهای اخیر بسیار محبوب شده است، زیرا با محروم کردن بدن از گلوکز، که آن را مجبور به تجزیه چربی برای تولید منبع سوخت جایگزین به نام کتون میکند، باعث کاهش وزن میشود. روزهداری متناوب همچنین ممکن است ایمنی را تقویت کرده و به مبارزه با بیماری کمک کند، همانطور که در یک مطالعه روی موشها نشان داده شده است که سلولهای ایمنی هنگام استفاده از کتونها به عنوان منبع انرژی*، با عفونتها و سرطان مؤثرتر مبارزه میکنند.
اعتقاد عمومی بر این است که سلولها گلوکز را برای انرژی ترجیح میدهند. با این حال، راسل جونز از موسسه ون اندل در میشیگان و همکارانش پیش از این کشف کرده بودند که برخی از سلولهای ایمنی که با عوامل بیماریزا مبارزه میکنند، به نام سلولهای T، با استفاده از گلوکز انرژی زیادی تولید نمیکنند.
او و همکارانش دادههای سه مطالعهی دیگر را که سلولهای T واکنشدهنده به عفونتها و تومورها را از نظر ژنتیکی تجزیه و تحلیل کرده بودند، جمعآوری کردند. آنها دریافتند که در مقایسه با سلولهای T ناکارآمد، سلولهای T مؤثر فعالیت بیشتری در ژنهای دخیل در تجزیهی کتونها دارند، که نشان میدهد آنها برای مبارزه با بیماری از کتونها انرژی میگیرند.
محققان سپس سه موش را که نمیتوانستند کتونها را تجزیه کنند، از نظر ژنتیکی مهندسی کردند و پاسخ آنها به عفونت را با تعداد مساوی از موشهایی که میتوانستند این کار را انجام دهند، مقایسه کردند. آنها دریافتند که به طور متوسط، موشهای معمولی ۵۰ درصد سلولهای T بیشتری دارند که مواد از بین برنده پاتوژن به نام سیتوکین تولید میکنند، نسبت به موشهای مهندسی شده، و این حیوانات همچنین قادر به تولید سیتوکینهای بیشتری به ازای هر سلول T هستند. به عبارت دیگر، توانایی تجزیه کتونها، سلولهای T موشها را در مبارزه با عفونتها مؤثرتر کرد. یا همانطور که جونز میگوید، تعداد سربازان و مهمات در خطوط مقدم را افزایش داد.
جونز و تیمش همچنین سلولهای سرطانی را به موشها تزریق کردند و دریافتند که پس از ۲۲ روز، تومورهای موشهایی که نمیتوانستند کتونها را تجزیه کنند، دو برابر بزرگتر از تومورهای موشهایی بودند که میتوانستند کتونها را تجزیه کنند.
جونز میگوید، روی هم رفته، این یافتهها نشان میدهد که سلولهای ایمنی هنگام استفاده از کتونها به جای گلوکز به عنوان سوخت، با بیماریها به طور مؤثرتری مبارزه میکنند.
جونز میگوید یافتههای این مطالعه ممکن است به ما کمک کند تا بفهمیم چگونه مداخلات غذایی که تولید کتون را افزایش میدهند، مانند روزهداری متناوب، ممکن است بر توانایی ما در مبارزه با عفونتها و سرطان تأثیر بگذارند. با این حال، او هشدار میدهد که همه رژیمهای غذایی تولیدکننده کتون اثر یکسانی ندارند. به عنوان مثال، او میگوید، یک رژیم کتوژنیک کم کربوهیدرات ممکن است ایمنی را تضعیف کند، زیرا سطوح بالای چربی میتواند سلولهای ایمنی را سرکوب کند.