به گزارش مجله خبری نگار، تأثیرات منفی استفاده بی رویه از فضای مجازی بر سلامت کودکان طیف وسیعی از افزایش خطر چاقی تا از دست دادن مهارتهای اجتماعی و مشکلات رفتاری را شامل میشود. البته، این بدان معنا نیست که والدین باید فناوری را به طور کامل ممنوع کنند، اما میتوانند با آگاهی از تأثیرات بالقوه فناوری بر کودکان آگاه باشند و استراتژیهایی را برای محدود کردن زمان استفاده از صفحه نمایش فرزندان خود ایجاد کنند. دکتر محمدمهدی سید ناصری، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حقوق بینالملل کودکان در این خصوص یادداشتی نوشته اند تا خانواده ها با مطالعه آن از خطرات اینترنت در کنار فواید آن برای کودکان آگاه شده و با دانش بیشتری بر استفاده کودکان از این فناوری مضر و در عین حال مفید نظارت داشته باشند. متن این یادداشت بدین شرح است:
شما بهعنوان پدر و مادر، آیا از تأثیرات منفی فضای مجازی بر روی کودکان خود اطلاع دارید؟ اینترنت همچون تمام وسایل ارتباط جمعی جنبههای مثبت و منفی دارد. رشد چشمگیر اینترنت و شبکههای اجتماعی در دو دهه اخیر باعث شده است که کودکان و نوجوانان امروزی به هر شکلی در معرض رسانههای مختلف قرار گرفته و در رسانههای دیجیتال بزرگ غرق شوند. استفاده بیش از حد و افراطی از اینترنت و فضای مجازی میتواند به استفاده وسواسی از این محیط منجر شده و انسان را از بسیاری از فعالیتهای اجتماعی، ارتباطات، سلامتی و وظایف شغلی و تحصیلی و همچنین عادتهای خوردن و خوابیدن غافل کند. این شرایط به نوبه خود تبعات نامناسبی برای زندگی افراد به خصوص کودکان بهعنوان قشری آسیبپذیر به دنبال خواهد داشت.
کودکان و نوجوانان نسل زِد و آلفا آسیبپذیرترین قشر کاربران اینترنت در عصر انفجار تکنولوژی هستند. اغلب آنها بیتجربه، کنجکاو، احساساتی و از همه مهمتر “تنها” هستند و درست به همین دلیل هدف بسیار خوبی برای مجرمان و تبهکاران اینترنتی محسوب میگردند.
نمیتوان تصور نمود که فرزندان ما بزرگ شوند، رشد کنند، به دانشگاه بروند، وارد حوزههای مختلف کاری شوند، اما با کامپیوتر سر و کار نداشته باشند و شبکهی جهانی اینترنت را نشناسند. دنیای امروز دنیای فناوریهای نوین است که چنان با سرعت وارد زندگی بشر شده و راه نفوذ خود را ادامه میدهند که نمیتوان از کنار آنها با بیتفاوتی گذشت، بلکه میبایست با آنها به روش صحیح برخوردکرد تا بیشترین سود و استفاده حاصل آید. با وجود اینکه تاثیرات مثبت تکنولوژیهای نوین در کیفیت زندگی ما قابل انکارنیست، اما در صورت نبود مدیریت صحیح توسط دولت و از همه مهمتر نهاد خانواده، تأثیرات غیر قابل جبران و مخربی بر زندگی کودکان و نوجوانان ما وارد میآید.
یادمان باشد که ما به هیچ عنوان نمیتوانیم تکنولوژی و اینترنت را از زندگی فرزندمان حذف کنیم، بلکه باید آنها را به خوبی آموزش دهیم که چگونه از این امکانات برای موارد درست و پیشرفت در زندگی استفاده کنند. با آموزش هر تغییری امکانپذیر است.
در فضای مجازی که امروزه از هر سه کاربر فعال، یک نفر کودک است، مهمترین تاثیرات منفی آن بر کودکان عبارتند از:
-خشونت از طریق بازیهای رایانهای که روح و روان کودک را تهدید میکند.
-فحشا و فساد که به نوبهی خود بی و بندوباری، پورنوگرافی و هرزهنگاری را در کودک افزایش میدهد.
-استفاده از مواد مخدر و روان گردانها و اعتیاد به فضای سایبری در اثر استفاده بیش از حد کودکان و نوجوانان.
-کلاهبرداری در اثر اعتماد بیپایه به کاربران فضای مجازی، بهویژه توسط کودکان.
-ایجاد بلوغ زودرس در کودکان و نوجوانان و اثرات منفی بر رشد طبیعی جسم و روان، گوشهگیری و انزوا و بروز افسردگی در کودکان و نوجوانان و رفتارهای عصبی و غیرمتعادل.
-عدم تمایل و یا کم رغبتی به انجام واجبات و حضور در مجامع علمی و مذهبی، مشغول شدن و استفاده زیاد از تلفن همراه برای بازی و یا دیدن کلیپ و موسیقی، اعتیاد به تلفن همراه، بیخوابی و کاهش مطالعات درسی و غیردرسی و بروز افت تحصیلی، انتخاب لباس و آرایش ظاهری به سبکهای نامأنوس و ناهنجار و گرایش به سیگار، موادمخدر و کاهش انگیزه برای کار و تلاش
نقض شدیدحریم شخصی آنها به واسطهی دسترسی به فیلترشکنها در سایهی عدم نظارت نهاد خانواده از دیگرآسیبهای کار با اینترنت و رایانه است.
این فنآوری بر کلیه اقشارسِنّی جامعه اثرمستقیم و غیرمستقیم دارد، اما به نظر میرسد کودکان با توجه به ویژگیهای خود مهمترین و بیشترین قربانی مضرات این پدیده هستند. چراکه از تواناییهای لازم برای بهرهمندی مثبت از این تکنولوژی، برخوردارنیستند. از جمله ویژگیهای چالش برانگیز تربیت در فضای مجازی میتوان به خاستگاه غربی داشتن آن، نامحدود بودن و غیرقابل کنترل بودن، تضاد فرهنگها در فضای مجازی، در خطر بودن حریم شخصی کاربران، تشخیص ناپذیری هویت، جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی، سرمایهگذاری دشمن در جبههی فضای مجازی و جنگ نرم، آثار سوء فضای مجازی بر اخلاق کاربران و... اشاره نمود.
فرهنگسازی استفادهی بهینه و درست از امکانات فضای مجازی، آشنا کردن متولیان تربیت با خطرات فضای مجازی، تولید و توسعهی تولیدات فرهنگی متناسب با دین در فضای مجازی، نظارت و همراهی با فرزندان در استفاده از فضای مجازی، جایگزینی فرهنگی، تقویت عقاید، بصیرت بخشی و آگاهی دادن به کاربران و.. از جمله راهکارهایی است که بررسی آیات قرآن کریم و سیرهی رضوی ما را بدان رهنمون میکند.
خانواده به عنوان یکی از مهمترین و اساسیترین نهادها در ایجاد یا کنترل وابستگی کودکان و نوجوانان نسل زِد و آلفا به فضای مجازی مورد توجه است؛ لذا نهادینه کردن برخی از جنبههای رفتار اجتماعی در دوران کودکی نیازمند همکاری و همراهی خانوادهها است. میتوان نتیجه گرفت که آگاهی و اطلاع والدین از جنبههای مثبت و منفی سرگرمیهای دیجیتال و حضور کودکان در فضای مجازی بسیار مهم است. آنان باید با تشخیص بازیهای مفید و مناسب سن و جنس کودکان و شناخت نسبت به مسائل تربیتی و آگاهی نسبت به انواع بازیهای رایانهای، همواره سواد و اطلاعات دیجیتالی خود را به روز نگهدارند تا بتوانند پاسخگوی پرسشها و نیازهای فرزندان در این عرصه باشند. در این راه نقش فرهنگسازی و اطلاعرسانی مناسب برای خانوادهها نیز بسیار حائز اهمیت است و میبایست در دستور کار مراکز فرهنگی و متولیان امر قرار گیرد.
تکنولوژی بیشتر از اینکه ذاتاً فناورانه باشد، ماهیتی اخلاقی، فرهنگی و انسانی و اجتماعی دارد و انسان به واسطهی هیپنوتیزم عصر تکنولوژی از فروغی که جوهرهی وجودی اوست، دور شده است. البته تکنولوژی به خودی خود مخرب نیست و نحوهی استفاده از آن است که بسیار مهم است و عدم توجه به اخلاق در مواجه با تکنولوژی در عصر حاضر سبب خلق پلتفرمها و خدماتی از فناوریهای هوش مصنوعی شده است که خارج از اراده و کنترل بشر است و در آیندهای نه چندان دور و با ادامهی این روند شاهد شکلگیری نظم نوینی در اجتماع بشری خواهیم بود که در روش مواجهه با جامعه و قانون اثرگذارخواهد بود.