"سندرم اشک تمساح" بیماری نادری که این مرد بیچاره را با خوردن غذا به گریه می‌اندازد!

اختلال عجیب و نادر مردی میانسال او را به وضعیت دشواری دچار کرده. شرایطی که خوردن و آشامیدن را برای او به وضعیتی غیرقابل تحمل، مشکل ساخته.

به گزارش مجله خبری نگار،فرآیند گریه و اشک ریختن، معمولاً به دلیل یک واکنش عاطفی قوی مانند غم و اندوه، درد یا خنده غیرقابل کنترل تحریک می‌شود اما، در موارد نادری می‌تواند توسط چیزی مثل غذا خوردن فعال شود.

یک مرد چینی اخیراً به "سندرم اشک تمساح" مبتلا شده، یک مشکل نادر پزشکی که باعث می‌شود افراد هر زمان که غذا می‌خورند اشک بریزند. جزئیات بیشتر در مورد سندرم دردسر ساز این مرد بینوا در ادامه این بخش خواهید خواند.

مرد مسنی بنام "ژانگ" توسط رسانه‌های چینی گزارش کرده است که هنگام خوردن غذا شروع به اشک ریختن می‌کند.

گریه و اشک ریختن‌ها زمانی که غذای داخل دهانش، نیاز به جویدن برای مدت طولانی تری دارد، به طرز محسوسی بدتر شده و این در زندگی اجتماعی او اختلال ایجاد میکند، اختلالی که موجب شد بسیاری از رسانه‌ها با تیتر طنز "مردی که هر چی میخوره از چشماش پس میده؟! " بپردازند.

ژانگ به دلیل ترس از سرازیر شدن اشک از صورتش در حضور مردم از غذا خوردن در جمع، مجبور بود هرگز چیزی خارج از خلوت و تنهایی خود نخورد. خوشبختانه، او متوجه شد این چیزی نیست که بتواند برای همیشه پنهان کند و به همین دلیل تصمیم گرفت به پزشک مراجعه کند.

ماه گذشته، آقای "ژانگ" برای معاینه به بیمارستانی در ووهان رفت که تشخیص داده شد به یک بیماری نادر پزشکی معروف به "سندرم اشک تمساح" مبتلا است.

رئیس بخش چشم پزشکی در بیمارستان توضیح داد که این وضعیت ارتباط نزدیکی با فلج صورت قبلی مرد دارد. روند بهبودی فلج صورت بر فعالیت غدد اشکی، به ویژه غدد چشم چپ وی تأثیر گذاشته بود.

در طول دوره نقاهت، رشته‌های عصبی صورت به اشتباه هدایت می‌شوند و عصب بزاقی به جای غده زیر فکی، غده اشکی را عصب دهی می‌کند. نتیجه این اشتباه عصب صورت این است که محرک‌هایی مانند بو یا طعم غذا به جای ایجاد بزاق، غده اشکی را برای تولید اشک تحریک می‌کند.

علائم سندرم اشک تمساح از بیماری به بیمار دیگر متفاوت است و موارد خفیف‌تر معمولاً با مشاوره و نظارت منظم مدیریت می‌شوند. در موارد شدیدتر، بهترین درمان، تزریق سم بوتولینوم به غده اشکی است تا انتقال در طول رشته‌های عصبی بازسازی‌شده نابجا به غده آسیب‌دیده متوقف شود و اثرات این سم حدود ۶ ماه طول می‌کشد. روش‌های جراحی نیز یک راه حل رایج است که برای آقای ژانگ صورت گرفت تا او تا حدودی از این مشکل رهایی یابد.

منبع: نمناک

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری