به گزارش مجله خبری نگار/همشهری:در هرج و مرج دنیای امروز، تکنیکهای قدرتمندی وجود دارد که به عنوان یک تلنگر عمل میکنند و به آرامی ما را به لحظه حال برمی گردانند.
در مواقع استرس، راه حل ممکن است همیشه بیرونی نباشد. در عوض، در اعماق آگاهی ما قرار دارد. این تکنیک، حول یک عمل عمیق میچرخد - صحبت کردن با خود. یافتن پاسخها در درون خود به این معنی است که همیشه آنها را با خود دارید. بگذارید "خود آینده" شما "خود امروز" دل شکسته شما را نگه دارد.
در این مطلب با ترفند تجسم چهارمرحلهای که میتواند حتی در بدترین لحظات شما را آرام کند، آشنا شوید.
در شلوغی زندگی، ضروری است که یک لحظه مکث کنید. به عقب برگردید و به خودتان فضایی برای نفس کشیدن بدهید. فقط نفس بکشید. در این مکث لحظه ای، شما یک استراحت ضروری از هرج و مرج ایجاد میکنید و پایهای برای گامهای بعدی در یافتن آرامش ایجاد میکنید.
آینده خود را تصور کنید، نسخه پختهتر و با تجربهتر از آنچه امروز هستید. آنها را تصور کنید که آغوشی آرامش بخش را برای اکنون شما باز میکنند و ارتباطی را ایجاد میکنند که فراتر از زمان است. این تصویر ذهنی به عنوان یادآوری تکان دهندهای عمل میکند که سفر شما مستمر است و آینده دارای فصلهای نانوشتهای از رشد و انعطاف پذیری است.
این به ما یادآوری میکند که نسخه آینده خودمان برای حمایت و تشویق خود فعلی ما وجود دارد. این اعتماد به نفس مانند یک لنگر قوی عمل میکند، ما را در زمان حال ثابت نگه میدارد و بار استرس و عدم اطمینان را کاهش میدهد.
عمیق نفس بکشید و اجازه دهید هوای تازه ریههای شما را پر کند. در حین نفس کشیدن، تنشها و نگرانیهایی که ممکن است انباشته شده اند را رها کنید. هر نفس لحظهای از تجدید است که وضوح و آرامش را به ذهن شما میآورد. در این عمل ساده، کنترل احساسات خود را به دست میآورید و خود را در زمان حال متمرکز میکنید.
با ارتباط برقرار کردن با گذشته و آینده خود، چشمانتان را به دنیای اطراف باز کنید. لحظاتی که زمانی طاقت فرسا بود، اکنون ممکن است قابل کنترلتر به نظر برسند. حال را با دیدگاهی جدید در آغوش بگیرید و قدرت حاصل از این تکنیک تجسم را به زندگی روزمره خود بیاورید.
عمل باز کردن چشمان نمادی از یک چشمانداز تازه است، آماده برای رویارویی با چالشهای زندگی با انعطاف پذیری و آرامش. یافتن آرامش درونی تأثیر مثبتی بر همه چیز در اطراف ما دارد - روابط، کار و رفاه کلی ما. هنگامی که ما یک ارتباط دلسوزانه با گذشته، حال و آینده خود ایجاد میکنیم، این یک اثر موجی ایجاد میکند که نحوه برخورد ما با چالشهای زندگی را شکل میدهد.
عمل به تصویر کشیدن آیندهمان و فراهم کردن آرامش برای خود کنونیمان، میتواند منبع امید باشد.
این تکنیکها لحظهای آرامش و ارتباط با خود را فراهم میکند. در دنیایی پر از عدم قطعیت، این تجسمها به ابزاری مفید تبدیل میشود که ما را در لحظات سخت زندگی به سوی زندگی آرامتر و اصولیتر راهنمایی میکند.