به گزارش مجله خبری نگار/سیناپرس: شبیه سازی شکل گیری منظومه شمسی تا حد زیادی موفقیت آمیز بوده است. در این راستا، محققان میتوانند موقعیت تمام سیارات اصلی را به همراه پارامترهای مداری آنها تکرار کنند. اما شبیه سازیهای کنونی برای درست کردن جرم چهار سیاره به ویژه عطارد، بسیار مشکل دارند.
نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد: برای درک تکامل سیارات کوچکتر باید به سیارات غول پیکر توجه بیشتری داشته باشیم.
به گفته دانشمندان، از میان تمام سیارات صخرهای درونی منظومه شمسی، عطارد عجیبترین است. نه تنها کمترین جرم را دارد، بلکه در مقایسه با اندازه خود بزرگترین هسته را دارد که این موضوع یک چالش بزرگ برای شبیه سازیهای تشکیل سیاره است، زیرا ساختن چنین هسته بزرگی بدون رشد سیارهای بزرگتر همراه با آن دشوار است.
تیمی از ستاره شناسان اخیرا چندین احتمال را برای توضیح خواص عجیب عطارد با انجام شبیه سازی شکل گیری منظومه شمسی بررسی کردند. دانشمندان توضیح میدهند در اولین روزهای منظومه شمسی، به جای مجموعهای منظم از سیارات، ما در عوض یک صفحه پیش سیارهای از گاز و غبار داشتیم. در آن دیسک دهها سیاره کوچک جاسازی شده بود که در نهایت با هم برخورد کرده و ادغام میشدند تا رشد کرده و به سیاره تبدیل شوند.
اخترشناسان بر این باورند: لبه داخلی دیسک پیش سیارهای احتمالاً فاقد مواد بوده است. همچنین در آن منظومه جوان، سیارات غول پیکر در مدارهای امروزی خود ظاهر نشدند. در عوض آنها از جایی که در ابتدا شکل گرفتند به موقعیت فعلی خود مهاجرت کردند. حرکت آن سیارات غول پیکر، دیسک داخلی را بی ثبات کرده و به طور بالقوه مواد بیشتری را از بین بردند.
با کنار هم قرار دادن این ایده ها، اخترشناسان توانستند تاریخچه شکل گیری عطارد را بسازند. در ابتدا دایره پیش سیارهای درونی حاوی تعداد زیادی سیاره کوچک بود، اما با حرکت و مهاجرت سیارات غول پیکر، مقدار زیادی از مواد سازنده سیاره را با خود بیرون کشیدند.
سیارههای کوچک باقی مانده در یک سری از برخوردهای مکرر با یکدیگر برخورد کردند که منجر به ریختن مقدار زیادی فلزات سنگین به درونیترین بخش سیاره شد که هسته بزرگ عطارد را ایجاد کرد.
در حالی که مدلها میتوانستند اندازه هسته عطارد را به تصویر بکشند، شبیه سازیها هنوز نمیتوانند جرم کلی سیاره را به درستی دریافت کنند. این شبیه سازیها عموماً عطاردی را تولید کردند که دو تا چهار برابر بیشتر از آنچه واقعاً هست، جرم داشت.
این که عطارد چگونه به وجود آمده همچنان یک سوال باز است. اخترشناسان گمان میکنند که باید به ویژگیهای شیمیایی شکل گیری پیش سیارهای توجه دقیق تری داشته باشیم، به ویژه تمرکز بر این که چگونه دانههای غبار میتوانند به هم بچسبند و در محیط پرتوهای شدید در مدار عطارد زنده بمانند.