به گزارش مجله خبری نگار، ورزشکاران زبده علاوه بر تنظیم انرژی جسمانی باید بتوانند انرژی روانی خود را طی یک رویداد ورزشی یا دورهای از مسابقات تنظیم کنند؛ انرژی جسمانی با تمرین بدنی منظم و تغذیه مناسب توسعه مییابد، اما انرژی روانی با تمرینات ذهنی و ایجاد افکار مثبت افزایش خواهد یافت و باید بدانیم که جسم و روان بر هم اثر متقابل دارند.
جسم قوی و سالم روی روان تأثیر مثبت میگذارد و از سوی دیگر روان آرام و پر انرژی جسم را هم، چون موم در اختیار خود میگیرد از این رو ورزشکاران باید بتوانند هر دو انرژی روانی و جسمانی را در حد مناسب تنظیم کنند.
مربی خبره و آگاه علاوه بر پرورش جسم ورزشکار به پرورش ابعاد روحی و روانی وی نیز توجه دارد. بسیاری از اعمال ما تحت تأثیر افکار و فرآیندهای روانی قرار دارند و ورزشکاران وقتی از سطح انرژی سرشاری برخوردار باشند و افکاری مثبت داشته باشند بهترین سطح عملکردی خود را به اثبات میرسانند، بنابراین نه تنها لازم است که سطح انرژی روانی توسعه یابد بلکه باید در بهترین سطح نیز حفظ شود.
صرفه جویی در انرژی جسمانی از طریق توصیه به حذف حرکات زائد صورت میپذیرد و صرفه جویی در انرژی روانی از راه تمرکز روی محرک اصلی و هدف واقعی محقق میشود.
انرژی روانی نه تنها میتواند سودمند بلکه میتواند مضر و مخل فعالیت هم باشد. در تنظیم انرژی روانی باید توجه را از عوامل مزاحم و متداخل در فعالیت به عوامل اصلی و هدف در تمرین و مسابقه متمرکز کرد؛ اولین قدم در راه تنظیم انرژی روانی توسعه شناخت فرد از وضعیت جسمی و روانی خود است و خودآگاهی نسبت به وضعیت روانی از طریق گسترش قوه تصویرسازی محقق میشود.
انرژی روانی دو بعد مثبت و منفی دارد. انرژی روانی مثبت همراه با شادی و سرخوشی و انرژی روانی منفی توأم با خشم و اضطراب است. از سوی دیگر میزان انرژی روانی میتواند بالا یا پایین باشد، به طور مثال وقتی شما به تماشای تلویزیون مشغول هستید به میزان کمی از انرژی روانی نیاز دارید، اما هنگام مسابقه و رویارویی با حریف میزان انرژی روانی بالایی برای موفقیت و غلبه بر حریف احتیاج خواهید داشت.
اگر میزان انرژی روانی در این شرایط از حد مطلوب و مناسب بالاتر رود مخل فعالیت بوده و اجرای فرد تخریب میشود به همین دلیل ورزشکار به سطح مطلوب و بهینهای از انرژی روانی نیاز دارد و این سطح مطلوب و مناسب با توجه به نوع رشته ورزشی و موقعیت رقابت متغیر است.