یک متخصص مغز و اعصاب در مورد خطرات ناشی از پرخوری و کمبود خواب قبل از امتحانات هشدار داد.

متیو ماندی: استرس مزمن حافظه را مسدود می‌کند و در تفکر شفاف اختلال ایجاد می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار،امتحانات نه تنها دانش، بلکه حافظه را نیز می‌سنجند. در اوج آمادگی، مغز دانش‌آموزان تا سرحد توانش تحت فشار قرار می‌گیرد: استرس، کمبود خواب و تنش مداوم، تمرکز و یادآوری حتی چیز‌های ساده را دشوار می‌کند. دانشمندان علوم اعصاب ادعا می‌کنند که با توزیع صحیح بار کاری، خواب کافی و استراحت دادن به مغز، می‌توان انعطاف‌پذیری حافظه را درست مانند عضلات تقویت کرد. این موضوع در مجله Science X گزارش شده است.

همانطور که در مقاله اشاره شد، کیفیت حافظه تا حد زیادی به عملکرد مغز تحت فشار بستگی دارد. استرس، کمبود خواب و اضطراب می‌توانند به معنای واقعی کلمه حافظه را "هک" کنند و توانایی یادآوری حتی حقایق آشنا را مسدود کنند. این امر به دلیل تولید بیش از حد کورتیزول، هورمون استرس، رخ می‌دهد که هیپوکامپ و قشر جلوی مغز را سرکوب می‌کند. این نواحی مسئول به خاطر سپردن، تصمیم‌گیری و تمرکز هستند.

علاوه بر این، اضطراب کوتاه‌مدت حتی می‌تواند به شما در تمرکز کمک کند، اما استرس مزمن اثر معکوس دارد: توانایی‌های شناختی را مختل می‌کند و انعطاف‌پذیری مغز را کاهش می‌دهد. دانش‌آموزان اغلب در طول امتحان نمی‌توانند چیزی را که آموخته‌اند به خاطر بیاورند. این یک واکنش معمول مغزی است که تحت فشار استرس قرار گرفته است.

دانشمندان علوم اعصاب توصیه می‌کنند از «قاتلان حافظه» مانند مطالعه فشرده، کمبود خواب و حواس‌پرتی مداوم با تلفن همراه خودداری کنید. در عوض، آنها استفاده از روش‌های مبتنی بر تحقیقات مانند تکرار با فاصله، خودآزمایی و تمرین آگاهانه را توصیه می‌کنند. این رویکرد‌ها به تقویت ارتباطات عصبی و بهبود حافظه کمک می‌کنند.

همچنین اولویت دادن به فعالیت بدنی و خواب مهم است. ورزش منظم و ۷ تا ۹ ساعت استراحت در روز، تولید موادی را که انعطاف‌پذیری مغز را بهبود می‌بخشند، افزایش می‌دهد. یک رژیم غذایی سالم سرشار از اسید‌های چرب امگا ۳، آنتی‌اکسیدان‌ها و آب کافی به حفظ تمرکز و وضوح ذهنی کمک می‌کند.

ماریا تودورووا، روانشناس و متخصص اعصاب، در ۸ اکتبر با ایزوستیا در مورد تأثیر احساسات و خواب بر حافظه بلندمدت صحبت کرد. به گفته این متخصص، تعیین آگاهانه هدف برای به خاطر سپردن اطلاعات، عملکرد‌های اجرایی مغز - توجه، کنترل و انگیزه ذاتی - را فعال می‌کند. او توضیح داد که دستور ساده "می‌خواهم این را بفهمم و به خاطر بسپارم" به ابزاری برای ایجاد ارتباطات عصبی لازم تبدیل می‌شود.

منبع: iz

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری