به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس مطالعهای که در مجله Cancer Epidemiology منتشر شده است، بستگان بیماران مبتلا به نئوپلازی میلودیسپلاستیک، لوسمی میلوئید حاد یا لوسمی لنفوبلاستیک حاد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان هستند.
نیکولای یول نیچکه از بیمارستان دانشگاه کپنهاگ در دانمارک و همکارانش با استفاده از دادههای مرتبط از سیستم ثبت احوال دانمارک و ثبت سرطان دانمارک، ثبت ملی لوسمی حاد دانمارک و پایگاه داده سندرم میلودیسپلاستیک دانمارک، خطر نسبی ابتلا به سرطان را در بین بستگان بیماران مبتلا به این بیماریها تخمین زدند. نسبتهای استاندارد بروز به عنوان معیاری از خطر نسبی محاسبه شدند.
در مجموع ۱۳۰۱۰ نفر از بستگان درجه یک و ۲۲۰۵۱ نفر از بستگان درجه دو ۸۳۸۶ بیمار مبتلا به این بیماریها شناسایی شدند.
محققان دریافتند که خطر نسبی ابتلا به سرطان به طور کلی، به استثنای کارسینوم سلول بازال، در بین بستگان درجه یک و بستگان درجه دو به ترتیب با ضریب ۱.۳ و ۱.۵ افزایش مییابد.
در میان بستگان درجه یک، میزان بروز ملانوم بدخیم، کارسینوم سلول بازال و گروهی ترکیبی از سرطانهای دستگاه تناسلی-ادراری مردان، دستگاه ادراری، لوسمی میلوئیدی و لوسمی به طور قابل توجهی افزایش یافته بود.
میزان بروز ملانوم بدخیم و سرطان اندامهای گوارشی و صفاقی در بین بستگان درجه دو بیماران به طور قابل توجهی افزایش یافته بود.
نویسندگان مینویسند: «ما حدس میزنیم که تا حدودی، افزایش خطر ابتلا به سرطان، نشاندهندهی یک استعداد چندژنی به سرطان است که احتمالاً با عوامل محیطی در تعامل است.»