به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان کالج پزشکی تونگجی دریافتهاند که ریزمحیط تومور در استئوسارکوم، نوعی سرطان استخوان، به طور فعال از سلولهای سرطانی محافظت میکند و مانع درمان میشود. نتایج این مطالعه در مجله Genes & Diseases (G&D) منتشر شده است.
استئوسارکوم یک تومور بدخیم است که از سلولهای استخوانی رشد میکند. این بیماری اغلب در نوجوانان و بزرگسالان جوان بروز میکند. به گفته دانشمندان، این نوع سرطان تهاجمی است، به سرعت متاستاز میدهد و حتی به روشهای درمانی مدرن نیز پاسخ ضعیفی میدهد. برای فهمیدن دلیل این اتفاق، دانشمندان آزمایشهایی را روی موشها و ردههای سلولی انجام دادند.
نویسندگان این مطالعه توضیح میدهند: «ما دیدیم که تومور توسط چارچوبی از ماتریکس خارج سلولی، سلولهای عروقی، فیبروبلاستها و سایر عناصر احاطه شده است. آنها نه تنها از ساختار تومور پشتیبانی میکنند، بلکه به طور فعال به رشد آن نیز کمک میکنند و از اثرات درمان جلوگیری میکنند.»
همچنین مشخص شد که هیپوکسی، وضعیتی که در آن سلولها فاقد اکسیژن هستند، اغلب در اعماق تومور رخ میدهد. این امر آنها را مجبور میکند تا به "حالت اضطراری" بروند و در برابر شیمیدرمانی مقاومتر و کمتر حساس شوند. پروتئینهای HIF نقش کلیدی در این امر دارند و دانشمندان اکنون آنها را به عنوان اهداف بالقوه برای تخریب در نظر میگیرند.
لازم به ذکر است که سیستم ایمنی در استئوسارکوم نیز "از مسیر خود خارج میشود". به جای حمله به تومور، بسیاری از سلولهای ایمنی شروع به حمایت از آن میکنند. به همین دلیل است که تلاش برای فعال کردن سیستم ایمنی با سلولهای CAR-T یا مهارکنندههای نقاط کنترل، تنها تأثیر محدودی دارد.
اکنون محققان در تلاشند تا ریزمحیط تومور را "بازبرنامهریزی" کنند - ساختار آن را از بین ببرند، سیگنالهای هیپوکسی را مسدود کنند و عملکرد طبیعی سلولهای ایمنی را بازیابی کنند. این میتواند اثربخشی مبارزه با بیماری را افزایش داده و از نفوذ سلولهای سرطانی به بافتهای دیگر جلوگیری کند.