کد مطلب: ۸۵۷۰۴۲
|
|

مایه انس و راحتی| سلاح مومن برای غلبه بر دشمن چیست؟ نظر آیت‌الله بهجت

مایه انس و راحتی| سلاح مومن برای غلبه بر دشمن چیست؟ نظر آیت‌الله بهجت
مرحوم آیت‌الله بهجت درباره خواص دعا و راه‌های غلبه بر دشمن با دعا نکات جالبی بیان کرده‌اند.

به گزارش مجله خبری نگار، مرحوم آیت‌الله بهجت از مراجع عظام تقلید درباره خواص دعا و همچنین راه‌های استجابت دعا نکاتی کاربردی بیان کرده‌اند. در کتاب در محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت صفحه ۱۳۵ نکات خوب و جالبی در این خصوص بیان شده است.

این مرجع عظام تقلید دعا را سلاح مومن می‌دانند و در واقع دعا را راهی برای پیروز شدن بر دشمن بیان می‌کنند، البته ایشان برای استجابت دعا شرایطی را هم مطرح می‌کنند.

در ادامه برخی نکات مطرح شده از آیت‌الله بهجت درباره خواص دعا در این خصوص و راه‌های اجابت آن تقدیم می‌شود.

آیت‌الله بهجت در این خصوص می‌فرمایند: آیا ما که در اسلحه‌سازی و تجهیزات نظامی از کفار عقبیم، باید در دعا هم مؤخر باشیم؟! در روایات آمده است: «الدعاء سلاح المؤمن» دعا، اسلحه مومن است. همچنین در بعضی دعا‌ها داریم: «اللهم انک أقرب من دعی» خدایا، تو نزدیکترین کسی هستی که می‌توان از او چیزی خواست. یعنی خدا قریب و مجیب است.

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: «و اذا سالک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان» هرگاه بندگان من درباره من می‌پرسیدند، (بگو:) من نزدیکم و دعای هر کس را که مرا بخواند، اجابت می‌کنم.

اما دعا باشد، نه لقلقه زبان و صورت دعا، و دعای نائب، یعنی این که دعا کردن بعد از عزم بر ترک گناهانی که می‌کردیم و بنابر انجام آن چه نمی‌کردیم، زیرا دعای تائب مقبول است، نه دعا برای رفع گرفتاری‌های موانع سر راه و توفیق انجام کار‌های بد گذشته!

وقت دعا حالت سرافکندگی و غصه و حسرت است. ملاحظه می‌فرمایید که خداوند متعال درباره حالت کفار در دم مرگ و در روز جزا می‌فرماید: «و أنذرهم یوم الحسرة اذ قضی الامر و هم فی غفلة و هم لا یؤمنون، و لو تری اذ المجرمون ناکسوا رءوسهم عند ربهم» و آنان را از روز حسرت بیم ده، آن هنگام که فرمان ما اجرا می‌گردد و آنان در حال غفلت هستند و ایمان نیاورده‌اند.‌ای کاش می‌دیدی آن هنگام که گناه کاران نزد پروردگارشان سر به زیر افکنده‌اند!

دعا، تصمیم بر ترک مخالفت و عزم بر ترک گناه است، که می‌فرماید: «مالی کلما قلت قد صلحت سریرتی و قرب من مجالس التوابین مجلسی، عرضت لی بلیة ازالت قدمی و حالت بینی و بین خدمتک؟!» چه شده است مرا که هرگاه با خود می‌گویم باطنم اصلاح شده و با توبه‌کنندگان همنشین شده‌ام، بلایی بر من پیش می‌آید و میان من و بندگی تو فاصله ایجاد می‌کند؟!

حال توجه و دعا، راحتی و روح است؛ که: «و فی مناجاتک انسی و راحتی

و مناجات با تو مایه انس و راحتی من است.»

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر