به گزارش مجله خبری نگار، یولیا فدورووا، متخصص ارتوپدی و آسیبشناسی کلینیک لاهتا، به Gazeta گفت: پابرهنه راه رفتن، به خصوص روی سطوح ناهموار طبیعی (مثلاً روی چمن یا شن) تأثیر مثبتی بر وضعیت بدن دارد.
این پزشک خاطرنشان کرد: «راه رفتن روی چمن یا شن میتواند تحریک حسی پا را بهبود بخشد، که تأثیر مثبتی بر وضعیت بدن و تعادل بدن دارد و همچنین میتواند سلامت کلی را بهبود بخشد. برای افرادی که به دلیل التهاب فاشیای کف پا (خار پاشنه) دچار درد مزمن پا هستند، راه رفتن با پای برهنه میتواند از نظر تسکین درد، تسکین ایجاد کند. با این حال، دادههای کاملاً متضادی نیز وجود دارد، بنابراین توصیهها باید فردی باشند.»
با این حال، راه رفتن پابرهنه روی سطوح سخت، ناهموار یا کثیف خطر آسیب، عفونت و سایر آسیبها به پاها را افزایش میدهد. این امر میتواند به طور غیرمستقیم به دلیل جبران خسارت در راه رفتن به دلیل آسیبهای احتمالی، بر وضعیت کمر تأثیر منفی بگذارد.
این پزشک در پایان گفت: «کفش، محافظ پا در برابر شرایط نامساعد جوی (سرما، باد، رطوبت) و ضربات مکانیکی (جراحت، ترکش، بریدگی) است. هیچ داده علمی واضح و باکیفیتی وجود ندارد که فواید راه رفتن پابرهنه برای سلامت ستون فقرات را تأیید (یا رد) کند. تعدادی از مطالعات، تأثیر راه رفتن پابرهنه بر تعادل بدن، سرعت حرکت و تعدادی از پارامترهای بیومکانیکی را نشان دادهاند، که با این حال، نمیتوان آنها را مستقیماً به عنوان فایده یا ضرر تفسیر کرد. با این وجود، بیماران مبتلا به پای دیابتی و نوروپاتی محیطی یا مشکلات موجود در پا (دفورمیتیها، ناهنجاریهای مادرزادی، اشکال اکتسابی کف پای صاف) باید در مورد راه رفتن پابرهنه احتیاط کنند.»