به گزارش مجله خبری نگار، بعد از ادعاهای مقامات آمریکایی و صهیونیستی مبنی بر نابود شدن تأسیسات غنیسازی ایران در حملات متجاوزانه و جنایتکارانه این دو رژیم، تحلیلگران داده و اطلاعات به بررسی واقعیت پیامد این حملات پرداختند.
در یکی از این تحلیلها با پرسیدن این سوال که «آمریکا واقعاً از چه چیزی استفاده کرد؟» توضیح داده شده است: «آنها بمبافکنهای راهبردی سنگین مخفیکار بی۲ اسپیریت را استفاده کردند و دلیل خوبی هم داشتند؛ این تنها هواپیمای موجود در زرادخانه آمریکا است که قادر به حمل بمب سنگرشکن GBU-۵۷A/B است».
این تحلیلگر سپس به توضیح بمب سنگرشکن GBU-۵۷A/B پرداخت: «این قدرتمندترین بمب سنگرشکن متعارف در زرادخانه آمریکا است که وزنی معادل ۳۰ هزار پوند (بیش از ۱۳ تُن) دارد. میزان نفوذ آن نیز به جنس هدف بستگی دارد؛ در بتن آرمه استاندارد میتواند حداقل ۶۰ متر نفوذ کند. در سنگ یا گرانیت حدود ۲۰ تا ۳۰ متر. در بتن کارایی فوق العاده بالا (UHP) نیز به طور قابل توجهی کمتر از ۶۰ متر».
در ادامه این تحلیل آمده است: «اکنون این را در نظر بگیرید که کارخانه غنیسازی سوخت فردو در عمق ۹۰ متری زیر زمین، احتمالاً حتی بیشتر، قرار دارد و با لایههایی از سنگ متراکم و بتن فوققدرتمند (UHP) تقویت شده است».
این تحلیلگر ادامه داد: «بنابراین اگر حتی رسانههای اسرائیلی، کارشناسان نظامی و حتی منابع نظامی آمریکا میگویند که بمب سنگرشکن نمیتواند به چنین اعماقی برسد، پس پشت لفاظیهای پیروزمندانهای که توسط افرادی مانند دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو مطرح میشود، چیست؟»
تحلیلگر اطلاعات همچنین افزود: «این یک نمایش سیاسی است، روایتی که برای مصرف عمومی ساخته شده است، نه بازتابی از واقعیت نظامی. بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، تحت فشار فزاینده در داخل، به نمایش قدرت نیاز داشت. پس از سالها تشدید تنش، اقتصاد اسرائیل در وضعیتی نیست که بتواند یک جنگ تمامعیار را تحمل کند و با کاهش اعتماد عمومی، روایتی قانعکننده از پیروزی از نظر سیاسی ضروری شد - حتی اگر واقعیتهای میدانی داستان بسیار متفاوتی را روایت کنند».