عادات غذایی التهابی خطر ابتلا به زوال عقل را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، موسسه گلن بیگز برای آلزایمر و بیماری‌های نورودژنراتیو در مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس در سن آنتونیو، دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون و مطالعه قلب فرامینگهام دریافتند که نمرات بالاتر در شاخص التهابی گوارشی (DII) با افزایش بروز زوال عقل به هر علتی و زوال عقل مرتبط با بیماری آلزایمر (AD) مرتبط است.

سازمان بهداشت جهانی پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۵۰، تعداد موارد زوال عقل به ۱۵۲ میلیون نفر خواهد رسید و بار سنگینی را بر دوش مراقبان و سیستم‌های بهداشتی افزایش می‌دهد. در حالی که پیشرفت در دارودرمانی، مراقبت را بهبود بخشیده و مکانیسم‌های بیماری را هدف قرار داده است، اقدامات پیشگیرانه همچنان مبهم است.

رژیم غذایی به عنوان یک راه بالقوه برای کاهش خطر ابتلا به زوال عقل شناخته شده است. مطالعات مشاهده‌ای قبلی، رژیم‌های غذایی ضد التهابی، مانند رژیم‌های مدیترانه‌ای و MIND را با کندتر شدن روند زوال شناختی و کاهش خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط دانسته‌اند.

شاخص التهاب (DII) ابزاری استاندارد است که با تجزیه و تحلیل مواد مغذی، ترکیبات زیست فعال و اجزای غذایی، پتانسیل التهابی رژیم‌های غذایی را کمّی می‌کند. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که نمرات بالاتر DII با التهاب سیستمیک مرتبط است، که به طور خاص به عنوان عاملی در فرآیند‌های نورودژنراتیو شناخته می‌شود.

در مطالعه‌ای با عنوان «ارتباط بین امتیاز شاخص التهابی رژیم غذایی و بروز زوال عقل»، که در مجله آلزایمر و زوال عقل منتشر شده است، محققان از داده‌های گروه فرزندان مطالعه قلب فرامینگهام (FHS) برای تجزیه و تحلیل داده‌های غذایی، بروز زوال عقل و تشخیص بیماری آلزایمر در یک دوره پیگیری متوسط ​​حدود ۱۳ سال استفاده کردند.

گروه مورد مطالعه شامل ۱۴۸۷ شرکت‌کننده ۶۰ سال و بالاتر بود که در ابتدا مبتلا به زوال عقل نبودند. اطلاعات غذایی از پرسشنامه‌های بسامد خوراک (FFQ) که طی سه دوره نظرسنجی (۱۹۹۱-۱۹۹۵، ۱۹۹۵-۱۹۹۸ و ۱۹۹۸-۲۰۰۱) تکمیل شده بود، به دست آمد.

نمرات DII برای ۳۶ جزء غذایی که به عنوان ضدالتهاب (مثلاً فیبر، ویتامین‌های A، C، D، E، چربی‌های امگا ۳) یا پیش التهابی (مثلاً چربی اشباع، کل انرژی دریافتی و کربوهیدرات‌ها) طبقه‌بندی شدند، محاسبه شد. نمرات مثبت بالاتر نشان دهنده رژیم‌های غذایی پیش التهابی بیشتر بود.

تشخیص زوال عقل، از جمله بیماری آلزایمر، با استفاده از ترکیبی از ارزیابی‌های عصبی، آزمایش‌های نوروسایکولوژیک و بررسی سوابق پزشکی تأیید شد. پیگیری مداوم، پوشش جامع موارد زوال عقل را تضمین کرد.

از بین ۱۴۸۷ شرکت‌کننده، ۲۴۶ نفر به زوال عقل به هر دلیلی مبتلا شدند، از جمله ۱۸۷ مورد بیماری آلزایمر. شرکت‌کنندگانی که نمرات DII بالاتری داشتند، که نشان دهنده رژیم‌های غذایی پیش التهابی است، خطر ابتلا به زوال عقل به هر دلیلی و بیماری آلزایمر را به طور قابل توجهی افزایش دادند.

به ازای هر افزایش در نمره DII، خطر ابتلا به زوال عقل به هر علتی ۲۱٪ افزایش یافت. افزایش مشابهی در نمره DII با افزایش ۲۰ درصدی خطر ابتلا به زوال عقل ناشی از بیماری آلزایمر همراه بود.

وقتی شرکت‌کنندگان بر اساس نمرات DII خود به گروه‌هایی تقسیم شدند، افرادی که بیشترین رژیم غذایی التهابی را مصرف می‌کردند، ۸۴ درصد بیشتر از افرادی که بیشترین رژیم غذایی ضدالتهابی را مصرف می‌کردند، در معرض ابتلا به زوال عقل به هر علتی بودند.

این ارتباط پس از تعدیل عوامل جمعیت‌شناختی، سبک زندگی و بالینی، از جمله سن، جنس، تحصیلات، شاخص توده بدنی، فعالیت بدنی، سیگار کشیدن و کل انرژی دریافتی، همچنان پابرجا بود.

نتایج این فرضیه را تأیید می‌کند که التهاب غذایی احتمالاً از طریق مسیر‌های التهابی سیستمیک در تخریب عصبی نقش دارد. التهاب مزمن ناشی از رژیم غذایی سرشار از اجزای پیش التهابی مانند چربی‌های اشباع و کربوهیدرات‌های فرآوری شده ممکن است التهاب مغز را تشدید کرده و در تشکیل پلاک‌های بتا آمیلوئید، که از نشانه‌های بیماری آلزایمر است، نقش داشته باشد.

مواد مغذی ضد التهابی مانند اسید‌های چرب امگا ۳ و فلاونوئید‌ها ممکن است با کاهش تولید سیتوکین و حمایت از سلامت مغز، این اثرات را خنثی کنند. مطالعاتی مانند آزمایش PREDIMED نشان داده‌اند که رژیم‌های غذایی ضد التهابی، مانند رژیم غذایی مدیترانه‌ای، ممکن است عملکرد شناختی را بهبود بخشند، احتمالاً با کاهش التهاب سیستمیک.

به عنوان یک مطالعه مشاهده‌ای، هیچ راهی برای ایجاد یک رابطه علت و معلولی خاص وجود ندارد. مطالعه حاضر همبستگی ۸۴ درصدی در تغییر ریسک بین بالاترین و پایین‌ترین نمرات DII را نشان داد که هنوز هم بسیار قابل توجه است.

نتایج نشان می‌دهد که مداخلات غذایی که بر غذا‌های ضدالتهاب تأکید دارند، ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل را به عنوان یک استراتژی بلندمدت کاهش دهند. گنجاندن ارزیابی‌های نوع DII در توصیه‌های غذایی می‌تواند به شناسایی افراد در معرض خطر و توسعه استراتژی‌های تغذیه‌ای هدفمند در سطح جمعیت کمک کند.

* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند.