اسرار یک زندگی مرموز را در اعمال ژاپن کشف کنید!

به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس مطالعه منتشر شده در مجله Nature Communications، این موجودات در ۷.۵ کیلومتری (۴.۷ مایلی) زیر سطح اقیانوس آرام زندگی می‌کنند و به لطف رسوباتی که به طور منظم از بالا به آنها می‌رسد رشد می‌کنند.

این رسوبات به عنوان جریان‌های کدورت شناخته می‌شوند که جریان‌های آبی هستند که ذرات کوچکی را حمل می‌کنند که در کف سنگر می‌نشینند و اکسیژن و غذا برای زندگی در عمیق‌ترین قسمت‌های اقیانوس فراهم می‌کنند.

پیش از این، دانشمندان بر این باور بودند که "منطقه هادال" اقیانوس، که بین ۶ تا ۱۱ کیلومتر (۳.۷ و ۶.۸ مایل) زیر سطح دریا امتداد دارد، به دلیل فشار شدید، دمای پایین و کمبود غذا تقریباً فاقد حیات است. اما این مطالعه جدید خلاف این را ثابت می‌کند و یک اکوسیستم یکپارچه را نشان می‌دهد که توسط ارگانیسم‌های کفزی مختلف ساکن شده است.

محققان جوسی هوویکوسکی و جوناس ویرتاسالو از سازمان زمین‌شناسی فنلاند می‌گویند: «به طرز شگفت‌آوری، عمیق‌ترین بخش‌های اقیانوس (خندق‌های اعماق اقیانوس) فعال‌تر هستند و دارای تنوع بیشتری از موجودات ساکن در پایین نسبت به دشت‌های پرتگاه اطراف هستند.

دشت‌های ابیسال (یا حوضه‌های اقیانوسی) مناطق مسطحی از رسوبات گل آلود در عمق ۳ تا ۶ کیلومتری (۱.۹ تا ۳.۷ مایلی) در اقیانوس، لایه‌ای از آب در کف دریا هستند که در آن حرکت آب کم و فشار آب زیاد است و در بالای "منطقه فرورفتگی عمیق" قرار دارد.

ردیابی موجودات زنده در رسوبات ۷.۵ کیلومتری زیر سطح اقیانوس نشان می‌دهد که چگونه موجوداتی که در اعماق دریا زندگی می‌کنند، محیط خود را مهندسی می‌کنند. تجزیه و تحلیل هسته‌های رسوبی از خندق ژاپنی اقیانوس آرام، ارائه شده در NatureComms، شواهدی را نشان می‌دهد…

—  (NaturePortfolio) ۱۸ فوریه ۲۰۲۵

بر اساس این مطالعه، در دشت‌های پرتگاه موجوداتی زندگی می‌کنند که برای استخراج غذا از گل و لای و حفر گودال‌های سطحی سازگار هستند. در گودال‌های عمیق، مقادیر زیادی رسوب از لبه‌های ترانشه‌ها انباشته می‌شود و محیطی پویاتر ایجاد می‌کند که از فعالیت‌های حفاری شدید موجودات دریایی پشتیبانی می‌کند.

در این مطالعه، دانشمندان ۲۰ نمونه رسوب گرفته شده از پایین ترانشه ژاپن، یک گسل عمیق ۸ کیلومتری (۵ مایلی) در سواحل شرقی ژاپن را تجزیه و تحلیل کردند. با استفاده از اشعه ایکس، تیم توانست تصاویر دقیقی از نمونه‌ها به دست آورد که برای اولین بار حفره‌های عمیق و پیچیده موجودات ساکن در پایین را آشکار کرد.

این تصاویر نشان داد که برخی از لانه‌ها به لطف مواد معدنی مانند پیریت تولید شده توسط میکروب‌ها در رسوبات حفظ شده‌اند.

این مطالعه همچنین نشان داد که موجوداتی مانند کرم و خیار دریایی (Holothuroidea) برای جستجوی غذا در رسوبات حفر می‌کنند.

این مطالعه نشان داد که هجوم رسوب به پایین ترانشه به عنوان یک "راه اندازی مجدد" برای اکوسیستم عمل می‌کند. در ابتدا، رسوب ممکن است برخی از موجودات را خفه کند، اما در نهایت محیطی غنی از اکسیژن و غذا فراهم می‌کند که موجودات جدید را جذب می‌کند.

محققان می‌گویند: «تأثیر ریزش رسوب بر موجودات زیرین مشابه تأثیر آتش‌سوزی جنگل‌ها است، زیرا آتش‌سوزی‌ها اکوسیستم را تغییر می‌دهند و عواملی مانند نور، دما و در دسترس بودن غذا را تغییر می‌دهند».

پس از ته نشین شدن رسوب، موجوداتی مانند خیار دریایی به سرعت جمع می‌شوند تا از اکسیژن و مواد مغذی بهره برداری کنند. با گذشت زمان، این موجودات اکسیژن مصرف می‌کنند و میکروب‌های بی هوازی (که در محیط‌های کم اکسیژن زندگی می‌کنند) رشد می‌کنند. این میکروب‌ها بعداً بی‌مهرگانی را که از آنها تغذیه می‌کنند جذب می‌کنند و در نتیجه چرخه اکولوژیکی را ادامه می‌دهند.

نتایج نشان می‌دهد که اقیانوس‌های عمیق مناطق متروک نیستند، بلکه محیط‌هایی پویا هستند که دائماً توسط جریان‌های رسوبی در حال تکمیل هستند.

محققان نتیجه گرفتند: «به دلیل جریان‌های رسوبی، تنوع و فعالیت موجودات در گودال‌ها بیشتر از سایر مناطق کف اقیانوس است.»

منبع: Live Science