به گزارش مجله خبری نگار،تحقیقات جدید نشان میدهد که کاهش شکر در ۱۰۰۰ روز اول پس از لقاح میتواند به شکل قابل توجهی خطر بیماریهای مزمن را در زندگی آینده کودک کاهش دهد. این یعنی از زمان بارداری تا سن ۲ سالگی، کاهش شکر میتواند تأثیر بزرگی داشته باشد.
پژوهشگران با استفاده از دادههای قبل و بعد از پایان جیرهبندی شکر در دوران پس از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۵۳ در بریتانیا، به یک مطالعه هیجانانگیز تاریخی پرداختند.
در دوران جنگ، جیرهبندی مواد غذایی امری رایج بود. موادی مانند شکر، چربی، بیکن، گوشت و پنیر کمیاب بودند. اما پس از اتمام جیرهبندی شکر، مصرف روزانه شکر در بریتانیا تقریباً دو برابر شد و از ۴۰ گرم به ۸۰ گرم رسید.
پژوهشگران حدود ۶۰،۱۸۳ نفر متولد شده بین اکتبر ۱۹۵۱ تا مارس ۱۹۵۶ را بررسی کردند تا تأثیرات افزایش مصرف شکر را تعیین کنند.
نویسنده اصلی تحقیق، تادیجا گراکنر، اقتصاددان ارشد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، اشاره کرد که این شرایط یک آزمایش طبیعی منحصربهفرد را فراهم کرده است.
تیم پژوهشی با استفاده از بانک اطلاعات زیستپزشکی بریتانیا نشان داد که نوزادانی که در دوران جیرهبندی به دنیا آمده یا باردار شدند، ۳۰ درصد کمتر در معرض خطر چاقی بودند. جالب اینکه در افراد متولد شده بعد از اتمام جیرهبندی، افزایش سریعتری در دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا مشاهده شد.
دستورالعملهای رژیم غذایی فدرال ایالات متحده توصیه میکند که افراد بالای ۲ سال مصرف روزانه شکر افزوده را به کمتر از ۱۰ درصد کالری کل محدود کنند. اما رعایت این دستورالعملها آسان نیست، بهخصوص که شکر حتی در غذاهای کودک و نوزاد نیز حضور دارد.
پس چگونه میتوانیم این فرهنگ غنی از شکر را به سوی مسیری سالمتر هدایت کنیم؟ گراکنر معتقد است که این مسئولیت هم به عهده والدین و هم شرکتهاست.
او میگوید: «شکر افزوده در همهجا هست، حتی در غذاهای کودک و نوزاد، و کودکان دائماً تبلیغات تلویزیونی تنقلات شیرین را میبینند. بهبود سواد تغذیهای والدین و مراقبان اهمیت دارد، اما باید شرکتها را نیز به بازنگری در فرمولاسیون غذاهای کودک و تنظیم تبلیغات و قیمتگذاری تنقلات شیرین برای کودکان ملزم کنیم.»
تأثیرات مصرف زیاد شکر از سلامت فردی فراتر میرود و بر ساختارهای اجتماعی و اقتصادی نیز تأثیر میگذارد. شیوع بیشتر بیماریهای مزمن مانند چاقی، دیابت و بیماریهای قلبی ناشی از مصرف شکر فشار زیادی بر سیستمهای بهداشتی وارد میکند.
همچنین، کاهش بهرهوری ناشی از این مشکلات سلامت، بر رشد اقتصادی در سطوح خرد و کلان تأثیر میگذارد. کمپینهای آگاهیبخشی عمومی و ابتکارات سیاستگذاری برای کاهش مصرف شکر در کاهش این چالشها نقش اساسی دارند.
آموزش نقش مهمی در تغییر دیدگاهها و رفتارهای عمومی نسبت به رژیم و تغذیه دارد و فرهنگ ارزشمند سلامتی بلندمدت را به جای لذتهای لحظهای ایجاد میکند.
اگر والدینی هستید که میخواهید مصرف شکر کودک خود را کاهش دهید، تغییر عادات غذایی خودتان میتواند نقطه شروع خوبی باشد.
کودکان اغلب از رفتارهای والدین الگو میگیرند. همچنین، جایگزینی نوشیدنیهای شیرین با گزینههای سالمتر و پرهیز از خرید تنقلات شیرین میتواند کودک را به مسیر تغذیه سالم هدایت کند.
اما فقط کاهش شکر مهم نیست. طبق این مطالعه، زنان باردار و شیرده بهطور میانگین بیش از سه برابر مقدار توصیهشده شکر افزوده مصرف میکنند و از ۸۰ گرم در روز هم عبور میکنند.
گراکنر میگوید: «همه ما میخواهیم سلامت خود را بهبود ببخشیم و بهترین شروع را برای زندگی فرزندانمان فراهم کنیم، و کاهش شکر افزوده از همان ابتدا گامی قوی در این جهت است. با اطلاعات بهتر، محیط مناسب و انگیزههای درست، والدین میتوانند به راحتی مصرف شکر را برای کودکان و خودشان کاهش دهند.»
منبع:فوت وفن