آلودگی پلاستیکی به جنین در رحم مادر نفوذ می‌کند و پس از تولد آن را همراهی می‌کند!

به گزارش مجله خبری نگار، میکروپلاستیک‌ها قطعاتی کوچکتر از ۵ میلی متر، به اندازه دانه کنجد یا کوچکتر هستند. نانوذرات پلاستیکی کوچکتر هستند، اندازه آنها کمتر از یک میکرومتر است - بسیار کوچکتر از عرض موی انسان.

این پلاستیک‌ها از تجزیه پلاستیک‌های بزرگتر در طول زمان بوجود می‌آیند یا در اندازه‌های کوچک برای استفاده در محصولاتی مانند لوازم آرایشی و تمیز کننده تولید می‌شوند.

پس از انتشار در محیط، میکروپلاستیک‌ها و نانوذرات می‌توانند راه خود را به اقیانوس ها، رودخانه‌ها و حتی هوایی که تنفس می‌کنیم باز کنند.

از آنجایی که این پلاستیک‌ها بسیار کوچک هستند، حذف آنها دشوار است و می‌توانند قرن‌ها در محیط باقی بمانند. آنها می‌توانند از طریق استنشاق، جذب و از طریق رژیم غذایی وارد بدن ما شوند.

مشخص است که این آلاینده‌ها می‌توانند از رحم عبور کرده و در بافت‌های جنین ته نشین شوند. با این حال، سوال بزرگ همیشه این بوده است که آیا این مولکول‌ها پس از تولد می‌چسبند یا خیر.

تیم دانشگاه راتگرز در مطالعه خود دریافتند که حداقل در مورد موش‌ها این کار را انجام می‌دهد. این کشف می‌تواند پیامد‌های قابل توجهی برای سلامت انسان داشته باشد.

تیم تحقیقاتی آزمایشی را بر روی موش‌های باردار انجام دادند و پس از استنشاق قطعات پلی آمید-۱۲ (PA-۱۲) توسط مادران باردار، نوعی نایلون، آثاری از پلاستیک را در ریه ها، قلب، کبد، کلیه‌ها و مغز موش‌های تازه متولد شده پیدا کردند. این مولکول‌ها تا دو هفته پس از تولد در بدن باقی ماندند.

به گفته محققان، نتایج این آزمایش می‌تواند در مورد انسان نیز اعمال شود که نگران کننده است و اثرات زیست محیطی میکروپلاستیک‌ها را نشان می‌دهد.

محققان نوشتند: این یافته‌ها نگرانی‌هایی را در مورد اثرات سمی مرتبط با قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیک ها، سلامت مادر و جنین و رسوب سیستمیک میکروپلاستیک‌ها و نانوذرات ایجاد می‌کند.

در حقیقت، مطالعات قبلی نشان داده است که این مواد نه تنها در محیط اطراف ما یافت می‌شوند، بلکه در داخل بدن انسان از جمله در اندام‌هایی مانند قلب، جفت و بیضه‌ها و در شیر مادر و خون نیز یافت می‌شوند. علاوه بر این، شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد ارتباط قوی بین میکرو و نانوذرات، سرطان، التهاب، اختلال عملکرد سیستم ایمنی، انحطاط بافت و مشکلات قلبی عروقی وجود دارد؛ بنابراین رسیدگی به این مشکل جهانی که نیاز به توجه فوری برای کاهش آلودگی پلاستیکی و کاهش اثرات نامطلوب آن بر تنوع زیستی دارد، مهم خواهد بود.

محققان گفتند بعید است که بشریت بتواند پلاستیک را که به ماده‌ای بسیار مهم برای زندگی مدرن تبدیل شده است، به طور کامل کنار بگذارد، اما آنها معتقدند که آنها "ممکن است به نقطه‌ای برسند که آنها سیاست‌هایی را برای نشان دادن اینکه کدام یک از آنها کمتر از سایرین سمی هستند، داشته باشند. "

با این حال، تحقیقات بیشتر و مقررات سختگیرانه تری مورد نیاز است، زیرا اطلاعات بسیار کمی در مورد تاثیرات طولانی مدت آنها بر سلامتی وجود دارد.

این مطالعه در مجله Science of The Total Environment منتشر شده است.

منبع: Earth.com