به گزارش مجله خبری نگار،این عارضه اغلب در کودکان دیده میشود اگرچه ممکن است بزرگسالان را نیز درگیر کند. همچنین وضعیت خطرناکی محسوب نمیشود، اما با توجه به علائم آزار دهنده آن لازم است برای درمان اقدام شود.
میگرن شکمی وضعیتی است که طی آن معده دچار درد و گرفتگی شده و برخی علائم گوارشی در فرد ظاهر میشود.
این عارضه معمولا در کودکان رخ میدهد و حدود ۶۰ درصد از کودکانی که به آن دچار هستند بعد از رسیدن به سنین نوجوانی دیگر آن را تجربه نمیکنند. با این حال اکثر کودکان مبتلا در بزرگسالی دچار حملات میگرنی معمولی میشوند.
میگرن شکمی در موارد کمتر شایع میتواند تا بزرگسالی ادامه یابد. حتی برخی پزشکان میگرن شکمی مداوم را نشانهای از بروز دورههای میگرنی در آینده میدانند.
این وضعیت خطرناک نیست، اما میتواند ناراحت کننده یا ناتوان کننده باشد و افرادی که به آن مشکوک هستند باید به پزشک مراجعه کنند.
اگرچه متخصصان علت دقیق میگرن شکمی را نمیدانند، اما با کمک برخی داروها میتوان این وضعیت را تسکین داد.
درد ناشی از میگرن شکمی شبیه درد یا گرفتگی معده میباشد که معمولا ناحیه اطراف وسط معده یا ناف را تحت تاثیر قرار میدهد. این درد ممکن است متوسط تا شدید باشد.
سایر علائم میگرن شکمی میتواند شامل موارد زیر باشد:
حالت تهوع
استفراغ
از دست دادن اشتها
پوست رنگ پریده
خستگی
حساسیت به نور یا صدا
سردرد
اسهال
درد دست و پا
گفته شده یک دوره میگرن شکمی میتواند بین ۱ تا ۷۲ ساعت طول بکشد و فرد هیچ علامتی بین دورهها تجربه نخواهد کرد.
محققان هنوز در مورد علت دقیق میگرن شکمی مطمئن نیستند. بسیاری از افراد گزارش داده اند این میگرن بدون هیچ گونه هشدار و به صورت ناگهانی شروع میشود.
تحقیقات نشان داده برخی افراد ممکن است به طور ژنتیکی بیشتر در معرض میگرن شکمی قرار داشته باشند. با این حال به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.
اگرچه علت این عارضه مشخص نیست، اما ممکن است محرکهای خاص در بروز آن نقش داشته باشند، از جمله:
استرس
گرسنگی
کمبود خواب
دریا زدگی
مسافرت
چراغهای چشمک زن
از دست دادن یک وعده غذایی
غذاهای خاص
تشخیص میگرن شکمی ممکن است دشوار باشد و فرد گاهی چندین سال قبل از تشخیص از آن رنج ببرد.
پزشک معمولا با بررسی علائم میتواند میگرن شکمی را تشخیص دهد. همچنین از فرد در مورد محل درد و شدت آن و سابقه خانوادگی میگرن سوالاتی میپرسد.
گاهی برای رد کردن بیماریهای با علائم مشابه مانند بیماری کرون یا سندرم روده تحریک پذیر نیاز به آزمایشهای بیشتر میباشد.
در صورتی که میگرن شکمی با علائم شدیدتر از جمله موارد زیر بروز کند باید فورا به پزشک مراجعه شود:
گیجی
سرگیجه
استفراغ شدید
درد قفسه سینه
ضعف عضلانی
تب
از دست دادن بینایی
میگرن شکمی هیچ گونه درمان قطعی ندارد و هدف از درمان آن کاهش علائم میباشد.
گزینههای درمانی موجود برای میگرن شکمی شامل موارد زیر میباشد:
داروهای ضد استفراغ: از نمونههای این داروها میتوان به متوکلوپرامید و دومپریدون اشاره کرد که در صورت تهوع یا استفراغ ممکن است کمک کننده باشند
آب درمانی: به جایگزینی آب از دست رفته در اثر استفراغ یا اسهال کمک میکند
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و استامینوفن: نتایج متناقضی در مورد سودمندی این داروها برای درمان میگرن شکمی به دست آمده، اما اگر بلافاصله بعد از شروع علائم مصرف شوند ممکن است کمک کننده باشند
تریپتانها و ارگوتامینها: ممکن است به جلوگیری از شروع میگرن شکمی و درمان دردهای همراه آن کمک کنند
بتا بلوکرها: بتا بلوکرها فشار خون فرد را کاهش داده و برای پیشگیری از میگرن شکمی مفید هستند
همچنین ممکن است فرد متوجه شود دراز کشیدن در یک اتاق تاریک و ساکت به تسکین علائم میگرن شکمی کمک میکند.
برخی تغییرات در سبک زندگی در پیشگیری از حملات میگرن مفید هستند، از جمله:
خواب کافی
نوشیدن آب کافی
داشتن وعدههای غذایی مغذی
ورزش مکرر
مدیریت استرس
پیشگیری از میگرن شکمی ممکن است دشوار باشد، زیرا به دلایل نا مشخص رخ میدهد، اما فرد میتواند با اجتناب از محرکها از بروز دورههای میگرن شکمی جلوگیری کند.
این محرکها میتوانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند بنابراین بهتر است هر فرد محرکهای خود را شناسایی کرده و در دفتری یادداشت کند. همچنین میتوان از داروهایی به منظور جلوگیری از بروز حملات میگرن شکمی استفاده کرد.
منبع:سومیتا